Το μονοπάτι της ειρήνης παράγει καρπούς
Η πορεία για τη συμφιλίωση περνά από το Rondine–Citta della Pace. Το βραβείο «Lupodi Gubbio» είναι μια από τις πολλές επιβεβαιώσεις αυτής της δέσμευσης. Το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου στο Gubbio, στο τέλος της διαδρομής του Φραγκίσκου, προηγήθηκαν οι νέοι φοιτητές που δραστηριοποιούνται στην προώθηση του πολιτισμού της συνάντησης, του διαλόγου, της ειρήνης. Αυτή η αναγνώριση, που ήταν επιθυμία των διοργανωτών του διάσημου προσκυνήματος Assisi-Gubbio, γεννήθηκε αυτό το Ιωβηλαίο έτος με θέμα «συμφιλίωση με τους αδελφούς μας».
Στο Rondine, στην επαρχία του Arezzo, συνυπάρχουν εδώ και είκοσι χρόνια πολιτισμοί και θρησκείες σύμφωνα με ένα σχέδιο του Διεθνούς Ιεροσπουδαστηρίου. Πολλοί φοιτητές, από τους τόσους πληθυσμούς που εμπλέκονται σε συγκρούσεις, επιλέγουν να βιώσουν στην Ιταλία μια φιλοξενία που αντικρούει τις προκαταλήψεις και αποσκοπεί σε νέα έργα, όταν θα επιστέψουν στις Χώρες καταγωγής τους. Η Yahell, μια ισραηλινή φοιτήτρια «rondine d’oro», παραλαμβάνοντας το βραβείο στα χέρια της δεν δείχνει την ασφάλεια των επιδεικτικών διακηρύξεων για την αλλαγή του κόσμου, αλλά τη γνώση ότι από τα κατώτερα στρώματα κάθε κοινωνίας προκύπτει το πραγματικό κύμα της συμφιλίωσης.
Η εκπαίδευση των νέων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του Onlus, υπό την προεδρία του Franco Vaccari, προσφέρει ευκαιρίες σπουδών σε εκείνους που δεν θα είχαν τα μέσα, αλλά που θα επιθυμούσαν να μαρτυρήσουν ότι, από το Ισραήλ έως τα Βαλκάνια, από τη Ρωσία έως την Αφρική, οι τραγικές μοίρες μπορούν να μεταλλαχθούν σε δίκαιη συνύπαρξη. Δεν είναι τρέλα αυτή η σκέψη, εάν θυμηθούμε ότι ένας απλός άνθρωπος όπως ο Φραγκίσκος της Ασίζης με πείσμα ανέλαβε το ταξίδι προς την Ιερουσαλήμ και μεσολάβησε για τη συμφωνία μεταξύ των πόλεων Gubbio και Lupo.
«Το μήνυμα του αγίου δεν αποτέλεσε ένα σύνθημα για την ειρήνη όταν λέει ο λύκος να μην επιτεθεί στους πολίτες, αλλά πειραματίστηκε με τη συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών: Το άγριο ζώο δεν θα έπρεπε να σκοτώνει πια έχοντας την επιβεβαίωση ότι οι κάτοικοι του Gubbio θα έπρεπε να φροντίζουν και για το γεύμα του για να μπορεί να επιβιώσει», υποστηρίζει ο Francesco Santioli, υπεύθυνος του γραφείου στρατηγικής ανάπτυξης.
Με τον ίδιο τρόπο, και μεταξύ των αντιμαχόμενων εθνών ο δρόμος της συμφιλίωσης «είναι μια συγκεκριμένη δυνατότητα που προβλέπει αναγκαστικά σε μια παραίτηση από κάτι για τον πλησίον, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να χάσει κάτι, αλλά κερδίζει μια κοινή πορεία». Ο νεαρός Santioli από την Επισκοπή του Gubbio επανέλαβε ότι «ο εχθρός δεν υπάρχει, είναι μια κατασκευή του μυαλού μας την οποία εμφυτεύουμε από άγνοια για οτιδήποτε διαφορετικό, για τον μετανάστη, για τον ξένο. Αντιθέτως η αμοιβαία κατανόηση απομακρύνει από τη σκιά του μίσους που βγαίνει κατά τη σύγκρουση».
ρφ (μετάφραση)
