Το μικρό λεωφορείο της αδελφής Assunta και τα παιδιά του Torovice
Κάθε πρωί πριν από τις 8:00, από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή, στην εθνική οδό, κάτι σχεδόν αδιανόητο μέχρι πριν από ένα χρόνο, η αδελφή Assunta οδηγεί το λευκό μικρό λεωφορείο της αποστολής των Φραγκισκανίδων μοναχών της αγίας Filippa Mareri, έως τα σπίτια των περιχώρων του Torovice, ενός χωριού 4.200 ψυχών στο βόρειο τμήμα της Αλβανίας, μεταξύ Lezhe και Scutari. Αφού τα θερμομετρήσει, επιβιβάζει 23 μικρά παιδιά μεταξύ 3 και 6 ετών των οποίων οι γονείς είτε βρίσκονται ήδη στη δουλειά είτε επειδή δεν διαθέτουν αυτοκίνητο δεν μπορούν να τα φέρουν στο άσυλο «La goia di vivere» («Η Χαρά της Ζωής»), το οποίο η αδελφή Assunta D’Olimpio, 76 ετών, με καταγωγή από το Rieti (όπου στη μονή του Borgo San Pietro, υφίσταται ο κύριος οίκος του Ινστιτούτου), διαχειρίζεται μαζί με δύο νεαρής ηλικίας μοναχές από την Αλβανία, την αδελφή Vera και την αδελφή Lisa.
Τριάντα δύο μικρά παιδιά φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή στον οίκο της αποστολής
Έως τις 12, τριάντα δύο μικρά παιδιά από το Torovice βιώνουν τον ενθουσιασμό ζωντανεύοντας την αίθουσα του ιεραποστολικού οίκου των αδελφών, επειδή η παλιά δομή του ασύλου, που πλέον ήταν ερειπωμένη και δεν πληρούσε τα πρότυπα, κατεδαφίστηκε πέρυσι και η νέα είναι υπό κατασκευή. Οι μοναχές ελπίζουν, με τη βοήθεια ορισμένων ευεργετών, να ολοκληρώσουν τις εργασίες μέσα στο καλοκαίρι του 2021. «Είναι δύσκολο να διατηρηθεί η απόσταση όταν πρόκειται για παιδιά τόσο μικρά – αναφέρει η αδελφή Assunta, ηγουμένη της κοινότητας στην Αλβανία, που βρίσκεται εδώ μαζί με μια άλλη αποστολή και δύο αδελφές στο Kamez, ένα προάστιο των Τιράνων – αλλά πλένουν συχνά τα χέρια τους και ζητάμε από τις μητέρες να μην τα στέλνουν σε περίπτωση που υπάρχουν κρούσματα Covid-19 στην οικογένεια».
Μια κλειστή κοιλάδα, με τον μοναδικό δρόμο αδιαπέραστο για 20 χρόνια
Αλλά η πανδημία είναι μόνο ένα από τα προβλήματα που πρέπει καθημερινά να αντιμετωπίζει αυτή η μικρή αποστολή, η οποία έφτασε εδώ πριν από 25 χρόνια σε αυτή την ξεχασμένη γωνιά της Αλβανίας. Η περιοχή, σε ένα φαράγγι ανάμεσα σε δύο βουνά, είναι πολύ φτωχή επειδή για περίπου 20 χρόνια παρέμεινε σχεδόν απομονωμένη από την υπόλοιπη χώρα, έως ότου μέσω της μοναδικής σύνδεσης, της εθνικής οδού, τελικά έγινε προσβάσιμη. Τα χωράφια υποφέρουν από συνεχείς πλημμύρες, επειδή οι αντλίες και οι σωλήνες που κατασκευάστηκαν από το καθεστώς του Enver Hoxha λεηλατήθηκαν από τους ανθρώπους για να τα μεταπωλήσουν και να μπορέσουν να βρουν τροφή. Ακόμη και τα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος, μέχρι πριν από ένα μήνα, συχνά πάθαιναν ζημιές και η παροχή ρεύματος δεν ήταν δυνατή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Και στην Αλβανία, το Torovice δυστυχώς έγινε γνωστό από το γεγονός ότι φιλοξενούσε μια από τις πλέον τρομερές φυλακές του κομμουνιστικού καθεστώτος, εκείνη του Malecaj, σε ενάμισι χιλιόμετρο απόσταση.
Μαζί τους, το 1995, ορισμένες μοναχές επέστρεψαν στην κοιλάδα
Γι αυτό το λόγο οι μοναχές Φραγκισκανίδες αποφάσισαν να ανοίξουν εκεί, ανάμεσα στις 790 οικογένειες του Torovice, την αποστολή τους, σε μια περιοχή όπου το 1995 δεν υπήρχε θρησκευτική παρουσία μοναχών. «Πολλοί μας είχαν συμβουλεύσει να μην το κάνουμε – θυμάται η αδελφή Assunta, στην Αλβανία του τότε και του σήμερα για 19 χρόνια (για 6 χρόνια είχε επιστρέψει στην Ιταλία) – αλλά ένας επίσκοπος που είχε μπει και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του καθεστώτος μας είπε: «Επιτέλους, μερικές μοναχές παραμένουν σε αυτή την περιοχή». Και για αυτό το λόγο η αλληλεγγύη της Ιταλίας δεν ξέχασε την αποστολή τους.
Για το νέο άσυλο «Η χαρά της ζωής», η βοήθεια της Αποστολής
Η αναδιάρθρωση του ασύλου «Η χαρά της ζωής», αποτελεί στην πραγματικότητα ένα από τα 5 προγράμματα αλληλεγγύης για μικρά παιδιά όλου του κόσμου, αυτό της Ευρώπης υποστηρίζεται από δωρεές που συλλέχθηκαν από την Ιταλία κατά την Παγκόσμια Ημέρα Ιεραποστολής για τα παιδιά που εορτάστηκε πριν από λίγες ημέρες. Με τον κουμπαρά «μια δεκάρα για» οι μικροί ιεραπόστολοι της Ιταλίας είχαν ως στόχο τους να συγκεντρώσουν περίπου 7.600 ευρώ για το νέο άσυλο, που ανήκει στην ενορία του Αγίου Giuseppe Lavoratore του Torovice, της επισκοπικής διοίκησης του Lezhe, όπου επίσκοπος είναι από το 2005 ο σεβασμιότατος Ottavio Vitale από την Απουλία.
Η υποστήριξη νέων εθελοντών από την Ιταλία και την Ευρώπη
Δεν είναι το μοναδικό άσυλο του Torovice, επειδή υπάρχει και το κρατικό, «αλλά σε ένα χώρο πραγματικά πολύ φτωχικό» μας λέει η αδελφή Assunta. Και το αποστολικό κέντρο των Φραγκισκανίδων di Santa Filippa αποτελεί σήμερα ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για τις οικογένειες της περιοχής, πολλές από τις οποίες είναι πραγματικά φτωχιές, όσο αφορά στην ανατροφή των παιδιών τους. Η κυβέρνηση στέλνει μερικούς εκπαιδευτικούς, και επίσης, ειδικά το καλοκαίρι, υπάρχουν πολλοί νέοι εθελοντές, Ιταλοί και Ευρωπαίοι, που βοηθούν τις τρεις αδελφές του Torovice.
Το Κέντρο παρέχει επίσης εκπαίδευση για γονείς και βοήθεια σε φτωχούςΟι δραστηριότητες της αποστολής ξεκινούν από το νηπιαγωγείο για 32 μικρά παιδιά (όπου προβλέπεται και η εκπαίδευση των γονέων), έως την εβδομαδιαία κατήχηση για 120 παιδιά 4 χωριών καθώς και την εμψύχωση μιας ομάδας 30 νέων. Υπάρχει έπειτα, το κέντρο ακρόασης με ένα μικρό ιατρείο για φάρμακα και την οικονομική υποστήριξη για τις πλέον άπορες οικογένειες, με τρόφιμα, ρούχα, βιβλία και εκπαιδευτικό υλικό για παιδιά, φάρμακα, αναλύσεις και ειδικές επισκέψεις.
Μετάφραση: ρφ
