Το γεροντάκι και το παιδάκι
Ένα γεροντάκι και ένα παιδάκι, με τις μικρές τους ιστορίες πίστης και με τη παρουσία τους , θέλησαν να στηρίξουν το Πάπα, οποίος δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα για τους τελευταίους είτε αυτοί είναι φτωχοί, είτε άρρωστοι, είτε ανάπηροι».
Ο κυρ Γιάννης ογδοντάρης από την περιοχή της Amatriceπου είχαν γίνει οι σεισμοί στην κεντρική Ιταλία και ο Μάρκος δεκατριών ετών, που προετοιμαζόταν να λάβει το Μυστήριο του Χρίσματος, όμως ξαφνικά έπεσε στους ώμους του ένα βαρύ φορτίο, μια τρομερή διάγνωση: «λευχαιμία» «Έπρεπε να λάβω το Μυστήριο του Χρίσματος με τους συμμαθητές μου – αλλά πριν θέλησα να γράψω ένα γράμμα στον Πάπα και εκείνος μου απάντησε δίνοντάς μου τη δύναμη να μην κάνω πίσω».
Ο Μάρκος, τελικά θεραπεύτηκε και θέλησε να πάει στη Ρώμη να επισκεφθεί το «φίλο» του Φραγκίσκο και να του πει ένα μεγάλο ευχαριστώ. «Ευχαριστώ τον Πάπα – λέει ο μικρός για τις προσευχές του με τις οποίες με στήριξε διότι είναι ξεκάθαρο ότι ο Καλός Θεός, έβαλε το χέρι του για τη θεραπεία μου.
Αλλά στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, ο Μάρκος παρουσιάστηκε και με μια υπόσχεση: «θα προσεύχομαι κάθε μέρα για τον Πάπα Φραγκίσκο».
Αλλά και ο κυρ Γιάννης ήλθε να μιλήσει για ελπίδα . Έδειξε τα χέρια του στον Ποντίφικα που ήταν γεμάτα ρόζους από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια. Μ’ αυτά τα ταλαιπωρημένα χέρια έχτισε ένα βηματάκι χρησιμοποιώντας τούβλα που έπεσαν από τα σπίτια όταν έγιναν οι καταστρεπτικοί εισμοί. Αυτό το βηματάκι το έχτισε ανάμεσα στις σκηνές και παράγκες που ετοιμάστηκαν για να φιλοξενήσουν σεισμόπληκτους της Amatrιce. Και κοντά του τοποθέτησε και ένα εσταυρωμένο που έφτιαξε από κομμάτια ξύλου που συνέλεξε από τα ερείπια.
«Κοιτάζοντας στα μάτια τους συγχωριανούς μου – λέει – κατάλαβα ότι υπήρχε ανάγκη να αποκτήσουμε περισσότερη ελπίδα, ξεκινώντας από μικρά πράγματα και ουσιαστικά που όμως έχουν μεγάλη αξία». Ο κυρ Γιάννης έχτισε το βηματάκι σε ένδειξη πίστης και ελπίδας για όλους».
Στη γενική ακρόαση του Πάπα ήρθε με τους εθελοντές που είχαν φθάσει στον τόπο της καταστροφής για να βοηθήσουν τους πληγέντες και να ανακαλύψουν τους νεκρούς. Εκεί δίπλα στα ερείπια και στις σκηνές δημιουργήθηκε μεταξύ τν πληγέντων και των εθελοντών που έφθασαν να βοηθήσουν , μια τέτοια φιλία μας μια τέτοια φιλία που αυτό το βηματάκι έγινε το σύμβολο της αλληλεγγύης. Έγινε η γέφυρα που ένωσε τον οικισμού Sommati που καταστράφηκε με την κωμόπολη Μoiella από την οποία έφτασαν οι εθελοντές. Μάλιστα κάποια στιγμή δώρισαν και ένα άγαλμα της Παναγίας της Λούρδης για να στολίσει το βηματάκι που τώρα έγινε ένα παρεκκλήσιο.
Άγιε Πατέρα, Σας ευχαριστούμε για ό,τι προσφέρετε σε όλη την Εκκλησία με τόση ταπεινότητα, απλότητα, αγάπη και καλοσύνη, ιδιαίτερα τους μικρούς, τους πάσης λογής φτωχούς, τους αρρώστους, τους πρόσφυγες, κάθε πονεμένο άνθρωπο. Η προσευχή μας σας συνοδεύει για να συνεχίσετε να πορεύεστε το δρόμο που οδηγεί στον πονεμένο άνθρωπο και μέσω αυτού στον Ιησού που τον χάραξε.
+Ν
