«Το Ευαγγέλιο συχνά είναι δυσάρεστο, αλλά πάντα διαχρονικό»
Πριν από πέντε χρόνια η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Λαμπεντούζα κατά τη διάρκεια μιας όχι και τόσο εύκολης στιγμής όσον αφορά στην άφιξη των μεταναστών και στη δύσκολη διαχείριση της υποδοχής τους. Ο Πάπας ενθαρρύνει την αλληλεγγύη, μια αξία που σήμερα στην Ιταλία και στην Ευρώπη φαίνεται να έχει εισέλθει σε κρίση. Η συνέντευξη με τον σημερινό ενοριακό ιερέα του νησιού
Ήταν το πρώτο ταξίδι της ποντιφικής θητείας του στην Λαμπεντούζα. Στις 8 Ιουλίου πριν από πέντε χρόνια, ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφτηκε το νησί της Μεσογείου που ήταν περισσότερο εμπλεκόμενο στην άφιξή των μεταναστών, έκτοτε μαζική, σύμβολο δεινών των ανδρών, των γυναικών και των μικρών παιδιών που χάθηκαν στη θάλασσα, αλλά και τόπο υποδοχής. Στην Λαμπεντούζα αυτή η χειρονομία προσοχής υπενθυμίζεται αυτές τις ημέρες με διάφορες πρωτοβουλίες με επίκεντρο, απόψε το βράδυ, μια ευχαριστιακή τελετή για εκείνο το γεγονός, με την παρουσία του αρχιεπισκόπου της επισκοπικής διοίκησης του Αγκριτζέντο, του καρδιναλίου Francesco Montenegro.
Η ανάμνηση και το σήμερα του νησιού με τα λόγια του ενοριακού ιερέα
Ο Ενοριακός ιερέας της Λαμπεντούζα από το 2016 είναι ο δον Carmelo La Magra: πριν από πέντε χρόνια, επομένως, δεν εκτελούσε τη διακονία του στο νησί, αλλά γνωρίζει τη σημασία εκείνης της στιγμής για τη Λαμπεντούζα και για τους μετανάστες.
Απ. – Υπήρξε σίγουρα μια στιγμή σημαντική: το γεγονός ότι ο Πάπας ήρθε να επισκεφτεί ένα μικρό νησί όπως το δικό μας, ήδη δικαίως έχει σημαδέψει τη ζωή της κοινότητας της Λαμπεντούζα. Και στη συνέχεια τα λόγια του που ενθάρρυναν την υποδοχή, αναγνώρισαν τη Λαμπεντούζα ως τόπο σωτηρίας και ανθρωπιάς καθιστώντας ακόμη και τη μικρή κοινότητα της Λαμπεντούζα λιγότερο μοναχική
Το θέμα των μεταναστών έγινε επίσης το επίκεντρο στην πολιτική και στις συζητήσεις των ανθρώπων, ακόμη και αν στην Ιταλία και στην Ευρώπη δεν βιώνουμε την έκτακτη ανάγκη που βιώσαμε πριν από μερικά χρόνια. Πώς βιώνουν σήμερα στην Λαμπεντούζα την άφιξη και την παρουσία των μεταναστών;
Απ.– Αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική από εκείνη που βιώναμε πριν από λίγους μήνες. Υπάρχουν αποβιβάσεις ολιγάριθμων ατόμων κυρίως από την Τυνησία ή για ορισμένη βοήθεια ατόμων που φθάνουν από τη Λιβύη και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα γίνεται μια πρώτη υποδοχή. Η κοινότητα της Λαμπεντούζας ίσως δεν εξαιρείται από αυτό που γίνεται αισθητό εκτός του νησιού μας, παρόλα αυτά οι Λαμπεντουσιανοί ξέρουν ότι στη θάλασσα πεθαίνουν και ότι η θάλασσα επιστρέφει τα σώματα. Επομένως, ακόμη και αν μερικές φορές βρισκόμαστε διχασμένοι όσον αφορά σε πολιτικά ζητήματα, η κοινότητα της Λαμπεντούζα, λόγω της άμεσης εμπειρίας της, σίγουρα δεν μπορεί να πει ότι αντιμετωπίζει ανύπαρκτα γεγονότα, αλλά, αντίθετα, συγκεκριμένα γεγονότα που σηματοδοτούν τη ζωή των ατόμων που εδώ βλέπουμε, αγγίζουμε, ακούμε. Έχουμε δει να καταφθάνουν εδώ άτομα χαρούμενα ή τρομοκρατημένα.
Φαντάζομαι ότι ούτε εύκολο είναι ούτε καθήκον του ιερέα είναι να βρίσκεται εν μέσω τόσων πολλών φωνών, απαιτήσεων της πολιτικής και ορισμένων απαιτήσεων σωστών του πληθυσμού και αντιμέτωπος με το μήνυμα του Ευαγγελίου το οποίο είναι πάντα διαχρονικό. Ποια είναι η δέσμευσή σας;
Απ.– Το καθήκον μου ως ιερέας είναι εκείνο της διακήρυξης του Ευαγγελίου, ακόμη και όταν αυτό γίνεται ενοχλητικό στο να γίνει αποδεκτό ή πολύ απαιτητικό. Ο Πάπας με την επίσκεψή του δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ανακοινώσει το Λόγο του Θεού και να μας πει ότι οφείλουμε να φροντίσουμε τον αδελφό μας. Δυστυχώς, αυτόν τον Λόγο, κατά καιρούς, τον ξεχνάμε, έχουμε ξεχάσει ότι το να είμαστε χριστιανοί μας οδηγεί στο να χάσουμε το παιχνίδι, να παραμερίσουμε ακόμη και κάποια από τα προνόμιά μας ή ορισμένα από τα δικαιώματά μας για το καλό του αδελφού.
Δεν γίνονται πάντοτε αποδεκτές όλες οι θέσεις του Ευαγγελίου ή ενός ιερέα που προσπαθεί να το διακηρύξει ή εκείνες της Εκκλησίας ή του ίδιου του Πάπα. Ωστόσο, πιστεύω ότι η πρόκληση της ενοριακής κοινότητας όπως και εκείνης της Λαμπεντούζα είναι αυτή του να παραμείνει μια αναμμένη φλόγα ακόμη και όταν άλλα συμφέροντα όπως αυτά της οικονομίας, της ευημερίας, του εμπορίου μπορεί να υπογραμμίζουν άλλες προτεραιότητες. Έτσι προσπαθούμε, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ένα μικρό μέρος, πολύ επικεντρωμένο στον εαυτό του, όπως το νησί Λαμπεντούζα, αλλά ταυτόχρονα με μια εξαιρετική ορατότητα, κάθε λέξη, κάθε χειρονομία έχει βάρος. Γνωρίζουμε ότι αυτό που συμβαίνει στην Λαμπεντούζα αποτελεί μια προειδοποίηση, ένα παράδειγμα, μια μνήμη για την υπόλοιπη Ιταλία, αλλά και για τον κόσμο. Πιστεύουμε επίσης ότι έχουμε την ευθύνη γι αυτό και επίσης ότι υπάρχει μια ομάδα ευαίσθητων ανθρώπων, πιστών και μη, πιστών διαφορετικών χριστιανικών εκκλησιών οι οποίοι από κοινού, προσπαθούν να ενεργούν με αλληλεγγύη παρά να μιλάνε.
Μετάφραση:ρφ
