Το ένδυμα των κληρικών
Έλαβα μέρος σε μια συζήτηση σε στρογγυλό τραπέζι. Μεταξύ των άλλων θεμάτων, κάποιος διερωτόταν, αν δεν είχε φθάσει ο καιρός να μετριάσουμε τη λάμψη και τα φανταχτερά χρώματα των κληρικών ενδυμάτων.
Ενδύματα και χρώματα που χρησιμοποιούνται χωρίς αμφιβολία για να δείχνουν τη διαφορά στις διαφορετικές ιδιότητες και υπηρεσίες μέσα στην Εκκλησία ή τον διαφορετικό βαθμό εκείνων που ανήκουν σ’ αυτές.
Αλλά ίσως – επέμενε ένα λαϊκός – στην εποχή που ζούμε, αυτά τα σύμβολα θα μπορούσαν να προκαλέσουν ενόχληση και να δημιουργήσουν μεταξύ των ανθρώπων και κάποια αίσθηση διαίρεσης και διάκρισης
Ένα μοναχός υπογράμμιζε ότι, υπάρχει ένας επικίνδυνος και λεπτός πειρασμός, να αισθανόμαστε μεγαλύτεροι αδελφοί ή πιο άξια παιδιά από το γεγονός ότι είμαστε ντυμένοι με ένα ράσο, ή κάτι άλλο ή με το να υπάρχει διαφορετικό χρώμα ζώνης μας ή ένα διαφορετικό κάλυμμα στο κεφάλι μας.
Ένας άλλος υπενθύμιζε ότι το σημαντικό, ανεξάρτητα από το ποια είναι η ενδυμασία, είναι η ενδυμασία αυτή να είναι του Ιησού. Όταν ο Ιησούς είναι εκείνος που λάμπει στη ζωή σου όποια και αν είναι η ενδυμασία σου δεν δημιουργείς ενόχληση.
Αν ο Ιησούς ενόχλησε κάποιον στην Παλαιστίνη, σίγουρα δεν ήταν η ενδυμασία του – ντυνόταν εξ άλλου όπως όλοι οι άλλοι Παλαιστίνιοι της γης του σ’ εκείνη τη συγκεκριμένη ιστορική εποχή – αλλά ήταν για το φως που εξέπεμπε από την λαμπερή και δυνατή συνέπεια της ζωής στο θέλημα του Πατέρα. Φως που ενοχλούσε πολύ την τυφλότητα, τις προκαταλήψεις και την υποκρισία εκείνου που δεν ήταν διατεθειμένος να βγει από το κέλυφος του εγωισμού του.
Ο Ιησούς ενοχλεί: γραμματείς, φαρισαίους, υποκριτές που θεωρούνται οι δίκαιοι. Τυφλοί που οδηγούν άλλους τυφλούς. Λένε και νε κάνουν. Υποχρεώνουν τους άλλους να τηρούν το νόμο και εκείνοι δεν κουνούν ούτε το δακτυλάκι τους προς αυτή την κατεύθυνση. Παρουσιάζονται με μακριά ενδύματα, ασπρισμένα μνήματα, λύκοι άρπαγες ντυμένοι σαν αρνιά. Παίρνουν τις πρώτες θέσεις στις συναγωγές και στους ναούς. Επιδιώκουν τους χαιρετισμούς στις πλατείες και τους αρέσες να τους αποκαλούν δασκάλους. Διυλίζουν τα κουνούπια και καταπίνουν τις καμήλες. Μέσα στη διαβολική τους προκατάληψη ευχαριστούν το Θεό που αυτοί δεν είναι σαν τους άλλους, άδικοι, μοιχοί και αμαρτωλοί.
Αυτή η σκληρή και αληθινή καταγγελία εφόσον γίνεται από τον Ιησού ξεκαθαρίζει και μέσα στην Εκκλησία την αξία και την σχετικότητα κάθε ενδυμασίας. Υπενθυμίζει το επείγον να σηκώσουμε τη σημαία της αμοιβαίας αγάπης, ως το μοναδικό διακριτικό για όσους ανήκουν στο Χριστό: «από αυτό θα γνωρίσουν ότι είστε δικοί μου: εάν αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
