Το 2018, 29 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν σε εμπόλεμες περιοχές
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της UNICEF, λόγω του ένοπλης βίας σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν, τη Συρία και την Υεμένη, το περασμένο έτος περισσότερα από 1 στα 5 παιδιά στον κόσμο έχουν περάσει τις πρώτες στιγμές ζωής τους στις πληγείσες κοινότητες από το χάος των συγκρούσεων, συχνά σε βαθιά ανασφαλή και εξαιρετικά αγχωτικά περιβάλλοντα
«Κάθε γονιός πρέπει να μπορεί να απολαμβάνει τις πρώτες στιγμές της ζωής του παιδιού του, αλλά για εκατομμύρια οικογένειες που ζουν σε ζώνες συγκρούσεων, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική», δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής της UNICEF Henrietta Fore. "Σε χώρες του κόσμου, οι βίαιες συγκρούσεις συνεπάγονται περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες για τους γονείς και τα παιδιά τους. Εκατομμύρια οικογένειες δεν έχουν πρόσβαση σε θρεπτικά τρόφιμα, ασφαλές νερό, αποχέτευση ή ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον για να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν δεσμούς. Μαζί με τους προφανείς και άμεσους κινδύνους, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτής της αρχής της ζωής είναι ολότελα καταστροφικές ». Όταν τα μικρά παιδιά βιώνουν παρατεταμένα ή επαναλαμβανόμενα δυσμενή και τραυματικά συμβάντα, το σύστημα διαχείρισης του άγχους του εγκεφάλου ενεργοποιείται χωρίς να λαμβάνει οποιαδήποτε ανακούφιση προκαλώντας «τοξικό στρες». Με την πάροδο του χρόνου, οι παράγοντες στρες καταστρέφουν τις υπάρχουσες νευρικές συνδέσεις και παρεμποδίζουν τη δημιουργία νέων, οδηγώντας σε διαρκή συνέπειες για τη μάθηση, τη συμπεριφορά και την ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών.
Μαρτυρίες σχετικά με τον αντίκτυπο των συγκρούσεων στα παιδιά
"Μερικά από τα μικρά παιδιά που βλέπουμε – λέει ένας υπάλληλος της Unicef στην Υεμένη – τρέμουν με φόβο, ανεξέλεγκτα, για ώρες και ώρες. Δεν κοιμούνται. Μπορείτε να τους ακούσετε να διαμαρτύρονται, όχι με μια κοινή κραυγή, αλλά κρυώνοντας και γκρινιάζοντας. Άλλα είναι τόσο υποσιτισμένα και τραυματισμένα που απομακρύνονται συναισθηματικά από τον κόσμο και από τους ανθρώπους γύρω τους, απουσιάζουν και καθίσταται αδύνατο να βοηθούνται από τις οικογένειές τους ", αυτά δηλώνει ο φορέας Unicef στην Υεμένη.
"Η Heraab, ηλικίας 5 ετών – λέει ένα στέλεχος της UNICEF στο Αφγανιστάν – ζει σε μια κοινότητα όπου είναι συνεχώς εκτεθειμένη σε θόρυβο από έκρηξη, μυρωδιές καπνού, συνοδευόμενες από την τακτική χρήση των σειρήνων, είτε πρόκειται για την αστυνομία είτε για το ασθενοφόρο, ή το συνεχές σφύριγμα των αυτοκινήτων και των μοτοσικλετών που τρέχουν προς το νοσοκομείο με τους τραυματίες. Ξυπνά τη νύχτα αν περάσει ένα φορτηγό γρήγορα, μερικές φορές κάνοντας τα παράθυρα του σπιτιού μας να τρίζουν, νομίζοντας ότι θα μπορούσε να είναι μια άλλη επίθεση ».
"Ορισμένα παιδιά – ένα στέλεχος της Unicef στη Σομαλία αποκαλύπτει ότι – φοβούνται και φαίνονται πολύ ανήσυχα, άλλα είναι πολύ επιθετικά. Φοβούνται τους επισκέπτες και φεύγουν όταν βλέπουν τους επισκέπτες να φτάνουν. Οι μηχανές τους θυμίζουν τις μάχες, τα όπλα του πολέμου από τα οποία πρέπει να ξεφύγουν.
"Ταξίδεψα στις περιοχές του Νοτίου Σουδάν – λέει ένα άλλο στέλεχος υπηρεσίας – είναι πολύ πιο δύσκολο να μπορέσει κάποιος να προσφέρει κάποια παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε παιδιά που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους λόγω βίας. Χωρίς βασικές υπηρεσίες, εγκαταστάσεις υγείας, κακή υγιεινή, τροφή και οι οικογένειες αγωνίζονται να επιβιώσουν. Βλέπω απελπισία στα μάτια των παιδιών που συναντώ. Η σύγκρουση αφαίρεσε την παιδική τους ηλικία ».
Οι χώρες που εμπλέκονται σε συγκρούσεις αυξάνονται
Φέτος θυμόμαστε την 30ή επέτειο της θεμελιώδους Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και των Εφήβων, στην οποία, μεταξύ άλλων, οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν να προστατεύσουν και να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που έχουν πληγεί από τη σύγκρουση. Αλλά σήμερα ο αριθμός των χωρών που εμπλέκονται σε εσωτερικές ή διεθνείς συγκρούσεις είναι η μεγαλύτερη κατά τα τελευταία 30 χρόνια, απειλώντας την ασφάλεια και την ευημερία εκατομμυρίων παιδιών. Τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και οι χώροι φιλικοί προς τα παιδιά – όσοι παρέχουν βασικές υπηρεσίες σε γονείς και παιδιά – δέχονται επίθεση εξαιτίας συγκρούσεων στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχουν ασφαλείς χώροι για τις οικογένειες και τα παιδιά τους που ζουν σε ζώνες συγκρούσεων – όπου τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν το παιχνίδι και την εκμάθηση νωρίς ως τρόπους εξόδου από κάποια από τα τραύματα που έχουν βιώσει. και η παροχή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στα παιδιά – και στις οικογένειές τους – αποτελούν βασική ανθρωπιστική συμβολή της UNICEF.
Οι οικογένειες χρειάζονται ειρήνη και προστατεύουν τα παιδιά τους από τις συγκρούσεις
"Οι γονείς που αλληλεπιδρούν στα παιδιά τους μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία τους από τις αρνητικές νευρολογικές επιπτώσεις των συγκρούσεων. Όμως, σε περιόδους σύγκρουσης, οι γονείς συχνά συγκλονίζονται », δήλωσε ο Fore. "Τελικά, αυτό που χρειάζονται αυτές οι οικογένειες είναι η ειρήνη, αλλά μέχρι τότε χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη για να βοηθήσουν τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους να ανταποκριθούν στις καταστροφές που αντιμετωπίζουν – 29 εκατομμύρια νέες και μελλοντικές ζωές εξαρτώνται από αυτό".
+Ν
