Ταϊλάνδη, η δράση των ιεραποστόλων παρά την πανδημία

Στην ασιατική Χώρα, στα σύνορα με τη Μιανμάρ, η δράση της Εκκλησίας να διαδώσει το Ευαγγέλιο και να καταπολεμήσει τη φτώχεια υπέστη σοβαρές επιπτώσεις, αλλά δεν σταμάτησε. Ο πατέρας Crippa, Ξαβεριανός: «Στα στρατόπεδα προσφύγων, κλειστά λόγο της έκτακτης ανάγκης, η βοήθεια μειώνεται. Πρέπει να παρέμβουμε αμέσως»

Στην τεράστια συνοικία Umphang στην επαρχία Takτης Ταϊλάνδης, στα σύνορα με τη Μιανμάρ, υπάρχει ίσως η μικρότερη Καθολική κοινότητα στην περιοχή: τέσσερις οικογένειες συνολικά, μία εκ των οποίων ζει ακριβώς  στα όρια με την Ταϊλάνδη.

Ενθουσιασμός για τις εκκλησίες άνοιξαν ξανά σε όλη τη χώρα

Η πνευματική και ποιμαντική τους φροντίδα ανατίθεται σε έναν Ξαβεριανό ιεραπόστολο, τον πατέρα Alessio Crippa, ο οποίος χαίρεται για την επαναλειτουργία των Εκκλησιών μετά από τον αναγκαστικό περιορισμό: «Τα πράγματα επιστρέφουν αργά στην φυσιολογική τους ροή, τώρα οι πιστοί μπορούν να είναι παρόντες μαζί στην Ευχαριστία, μπορούν να νιώσουν ξανά μαζί σαν μια ζωντανή κοινότητα. Το περιμέναμε εδώ και αρκετό καιρό. Για τις τέσσερις οικογένειες στην περιοχή μου ήταν διαφορετικά: συνήθως τελούμε τη Θεία Ευχαριστία στο σπίτι του καθενός και ακόμη και κατά τη διάρκεια της καραντίνας εμείς οι ιεραπόστολοι μετακινιόμασταν από σπίτι σε σπίτι, αποφεύγοντας, ωστόσο, μια μόνο συγκέντρωση. Εν ολίγοις, δεν σταματήσαμε ποτέ τις τελετές».

Εκπαιδευτικά προγράμματα για την καταπολέμηση της φτώχειας

Κατά μήκος των παραμεθόριων περιοχών της περιοχής Umphang, τα  εκπαιδευτικά και πολιτιστικά προγράμματα των Ξαβεριανών, που δραστηριοποιούνται επίσης στην περιοχή τα τρία τελευταία χρόνια, με τη συμμετοχή διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών καθώς και κάποιων χωριών που συνορεύουν με τη Μυανμάρ: «Εδώ βρίσκεται η περισσότερη φτώχεια. Για μια περίοδο, δεν υπήρχαν τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών και πολλοί άνθρωποι που είναι τώρα χωρισμένοι ανήκουν ουσιαστικά στην ίδια οικογένεια», εξηγεί ο πατέρας Crippa. Ο οποίος δεν κρύβει τις δυσκολίες στην εκτέλεση μιας τέτοιας ιεραποστολής: «Για να φτάσουμε σε ένα χωριό χρειάζονται τρεισήμισι ώρες ταξιδιού με το αυτοκίνητο. Πολύ δύσκολο». Ωστόσο, η αποθάρρυνση δεν είναι ένα ουσιαστικό που υπάρχει στο λεξιλόγιό του: «Τον ερχόμενο μήνα θα ξεκινήσουμε ένα έργο που αφορά τη δημιουργία ενός καταφυγίου για τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους».

Η ιεραποστολική δραστηριότητα που τίθεται σε κρίση από τον ιό

Η πανδημία έπληξε σοβαρά όλες τις δραστηριότητες του πατέρα Crippa και των άλλων μοναχών, αλλά σίγουρα δεν τους σταμάτησε: δυσκολίες στην πρόσβαση στα χωριά, δυσκολίες να συναντηθεί και να μιλήσει με οικογένειες, σχεδόν αδύνατο να συνεργαστεί με το στρατόπεδο προσφύγων που φιλοξενεί χιλιάδες ανθρώπους. «Στο προσφυγικό στρατόπεδο υπάρχει πρόβλημα χώρων: οι άνθρωποι συσσωρεύονται σε καλύβες. Πολλοί προσπαθούν να εργαστούν έξω από το στρατόπεδο εγκατάστασής τους, σε μια κατάσταση ανεκτής παρανομίας, αλλά ο ιός το αποτρέπει και αυτό. Και οι βοήθειες στο στρατόπεδο μειώνεται. Ο δείκτης φτώχειας αυξάνεται».  Η έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα είναι να παρέμβει το συντομότερο δυνατόν.

Μετάφραση: π. Ιωαν. Σκλ.