Τα Χριστούγεννα στη Γάζα και το όνειρο να μπορέσουν να πάνε στη Βηθλεέμ
117 είναι οι καθολικοί πιστοί που ζουν στη Γάζα: Τα Χριστούγεννα να περνάνε μαζί με άλλους χριστιανούς και με τον ιερέα της ενορίας, τον πατέρας Gabriel Romanelli. Ο τελευταίος μας διηγείται πώς τα βιώνουν εκεί που εξακολουθεί να είναι μια «υπαίθρια φυλακή» όπου ωστόσο, η ζωτικότητα των χριστιανών είναι αισθαντική, ειδικά με μια εγγύτητα προς εκείνους που την χρειάζονται περισσότερο. Το όνειρο του ιερέα; Να υπάρχουν άδειες για όλους τους ενορίτες για να πάνε στην Βηθλεέμ και να προσευχηθούν στην φάτνη.
Η Λωρίδα της Γάζας έχει λίγα φώτα και λίγα διακοσμητικά στους δρόμους και στα καταστήματα. Τα Χριστούγεννα είναι περισσότερο αισθητά στα σπίτια των χριστιανών και ιδιαίτερα στην μικρή καθολική κοινότητα -117 πιστοί σε σχέση με τους πάνω από δύο εκατομμύρια κατοίκους – και στη λατινική ενορία η οποία εδώ και δύο μήνες, έχει ανατεθεί στον αργεντινό πατέρα Gabriel Romanelli. Είναι γύρω από αυτόν και από τις θρησκευτικές οικογένειες που δραστηριοποιούνται τα εκπαιδευτικά ινστιτούτα και τα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης, που περιστρέφεται όλη η ζωή και όπου συγκεντρώνονται οι χριστιανοί οι οποίοι στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ελληνορθόδοξοι. «Ο οικουμενισμός εδώ, είναι κάτι το καθημερινό» μας λέει ο πατέρας Gabriel, ευχαριστώντας τον Θεό γι αυτά που μπορούμε να κάνουμε για την υποστήριξη των πιο ασθενέστερων. «Όλοι εμείς που ανήκουμε σε μια θρησκεία προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να βρισκόμαστε κοντά στους χριστιανούς με κάθε μέσο και ανάμεσά μας υπάρχει μια σπουδαία ενότητα». Το διαπίστωσε και ο Αποστολικός Διαχειριστής του λατινικού Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ, σεβασμιότατος Pier battista Pizzaballa, κατά την επίσκεψή του στη Λωρίδα της Γάζας, από τις 13 έως τις 15 Δεκεμβρίου.
Αυτό που επιθυμούμε είναι να βρεθούν περισσότερες θέσεις εργασίες στη προσπάθειά μας να σταματήσουμε την αιμορραγία νέων η οποία χαρακτηρίζει αυτή την περιοχή όπου η ανεργία αγγίζει το εντυπωσιακό όριο του 60 – 70%, η φτώχεια φτάνει στο 80% και συχνά πρέπει να τα βγάλουμε πέρα με την έλλειψη του νερού, της ηλεκτρικής ενέργειας, των φαρμάκων και των κοινωνικών υπηρεσιών.
«Θα επιθυμούσα όλοι να μπορούσαν να πάνε στη Βηθλεέμ για να γιορτάσουν τη γέννηση του Ιησού»
Η μεγαλύτερη επιθυμία γι αυτά τα Χριστούγεννα; Ο πατέρας Gabriel δεν έχει καμιά αμφιβολία: «να είναι άδεια η εκκλησία!» Φαίνεται παράδοξο «αλλά αυτό θα σήμαινε – εξηγεί – ότι όλοι οι πιστοί με τις άδειες που θα τους είχαν παραχωρηθεί από το κράτος του Ισραήλ, θα είχαν καταφέρει να πάνε στη Βηθλεέμ για να προσευχηθούν στη φάτνη. Ας μην ξεχνάμε – υπογραμμίζει – ότι οι χριστιανοί της Γάζας όπως και εκείνοι της Ραμάλα και της Ιερουσαλήμ είναι απόγονοι των πρώτων χριστιανών και έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα από ότι πολλοί από εμάς, να πάνε στη φάτνη τη νύχτα των Χριστουγέννων για να γιορτάσουν τη γέννηση του Ιησού μαζί με άλλους χριστιανούς και μουσουλμάνους».
Μετάφραση ρφ
