Τα βοσκόπουλα της Φάτιμα θύματα της πανδημίας

Η Ισπανία, η Πορτογαλλία και άλλες 22 χώρες, στις 25 του περασμένου Μαρτίου, αφιερώθηκαν στην Ιερά Καρδία του Ιησού και στην Αμίαντο Καρδία της Παναγίας για να «ικετεύσουν βοήθεια και προστασία αυτή τη στιγμή της μεγάλης δοκιμασίας, της οδύνης και της θλίψης», που προκλήθηκαν από την πανδημία.

Το σύνολο των Επισκόπων της Πορτογαλλίας παραβρέθηκε σε μια επίσημη ιεροτελεστία στη Φάτιμα, ιερό τόπο των εμφανίσεων της Παναγίας το 1917 όπου βρίσκεται ένα από μεγαλύτερα θεομητορικά προσκυνήματα του κόσμου. Εκεί ο Καρδινάλιος και Επίσκοπος της Λεϊρία και Φάτιμα, Σεβασμιότατος Αντώνιος dos Santos, προέστη της απαγγελίας του Αγίου Ροδαρίου. Μεταξύ άλλων είπε: «Θέλουμε να εμπιστευθούμε στη μητρική καρδιά της Παναγίας τις ικεσίες μας, ώστε να τις παρουσιάσει στον Κύριο και να πρεσβεύει για μας». Εν μέσω πλήρους κρίσης εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19 «αυτό το Ροδάριο φέρνει μπροστά στην τρυφερή παρουσία της Μητέρας του Ιησού τα άμεσα και έμμεσα θύματα της πανδημίας που έχει επιδράμει τόσο άγρια εναντίον μας: όσους έχασαν τη ζωή τους, τους επαγγελματίες υγείας που με ακούραστες προσπάθειες τρέχουν για να συνδράμουν τους ασθενείς, τις διάφορες αρχές που προσπαθούν να βρουν λύσεις για όλους εμάς και για τις οικογένειές μας».

Υακίνθη

Από τη Βασιλική της Παναγίας του Ροδαρίου της Φάτιμα, ο Καρδινάλιος υπενθύμισε ότι εκεί είναι ενταφιασμένοι οι Άγιοι Φραγκίσκος και Υακίνθη Marto, θύματα της πανδημίας. Ζήτησε τη μεσιτεία της Υακίνθης, της οποίας εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την κοίμησή της: «αυτή που βίωσε τη μοναξία του νοσοκομείου στις τελευταίες στιγμές της, ας παρηγορεί με τη μεσιτεία της όλους τους αρρώστους που αυτές τις μέρες και με δραματικό τρόπο βιώνουν τη μοναξιά της απομόνωσης στην οποία αναγκάζονται να υποβληθούν».

Η Υακίνθη, η μικρότερη αδελφούλα του Φραγκίσκου, γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1910 και βαπτίστηκε στις 19 του ίδιου μήνα. Ήταν ένα κοριτσάκι ευαίσθητο και πρόσχαρο. Της άρεσε να χορεύει ενώ ο Φραγκίσκος έπαιζε τη φλογέρα. Έκλαιγε όταν η μαμά Ολυμπία της μιλούσε για τα γεγονότα των Αγίων Παθών και του Θανάτου του Ιησού. Αγαπούσε πολύ τα αρνάκια. Έβοσκε το κοπάδι μαζί με τον αδελφό της και την ξαδέλφη της Λουκία. Μαζί τους είχε την ευτυχία και το προνόμιο να τους εμφανιστεί η Παναγία. Οι εμφανίσεις διήρκησαν από τις 13 Μαΐου 1917 ως τις 13 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.

Τον Οκτώβριο του 1918 η μικρή Υακίνθη χτυπήθηκε από την επιδημία της φοβερής “Ισπανικής γρίπης”, η οποία, μόνο στην Πορτογαλλία, προκάλεσε 150.000 θύματα. Σύντομα έγινε πανδημία με εκατομύρια θυμάτων.

Την 1η Ιουλίου 1919, ο μπαμπάς Μανουήλ την έβαλε πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι και την έφερε στη Vila Nova de Ourém, στο νοσοκοκείο “Άγιος Αυγουστίνος”. Της διέγνωσαν πυώδη πλευρίτιδα. Στις 31 Αυγούστου την έστειλαν πίσω στο σπίτι χωρίς καμία βελτίωση. Ζούσε μέσα στους πόνους. Την έφερναν συχνά στην Cova da Iria, το μέρος των εμφανίσεων της Παναγίας, πάνω σε άλογο ή σε γαϊδουράκι.

Έκανε κρύο στις 21 Ιανουαρίου 1920, όταν, πολύ πρωί, η Υακίνθη έφυγε για τη Λισαβώνα. Στο τρένο έμεινε διαρκώς όρθια, στο παράθυρο, να κοιτάζει το τοπίο. Ήταν μαζί της η μαμά Ολυμπία. Νοσηλεύτηκε στο ορφανοτροφείο “Παναγία των Θαυμάτων”, στη Estrela. Εκεί έμεινε δύο εβδομάδες. Πέρασε έπειτα στο νοσοκομείο “Dona Estefania”, και κατέλυσε στον αρ. 38 του θαλάμου.

Στις 20 Φεβρουαρίου, αισθανόμενη τον επερχόμενο θάνατο, ζήτησε να εξομολογηθεί και να λάβει τη θεία Μετάληψη. Ο διευθυντής του νοσοκομείου δεν είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της στιγμής και είχε πει ότι θα περνούσε το επόμενο πρωί για να τη δει. Στις 22:30 το βράδυ, μέσα στην ησυχία του μεγάλου θαλάμου, η ψυχή της πέταξε στον ουρανό. Της έμενε μόνο ένας μήνας για να γίνει 10 ετών.

Φραγκίσκος

Ο Φραγκίσκος γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1908 και βαπτίστηκε στις 20 του ίδιου μήνα. Είχε στρογγυλό πρόσωπο, ήταν σκουρόχρωμος στο δέρμα, με μικρό στόμα, καστανά μάτια και φωνή κάπως βραχνή. Ήταν αγαπητός, ταπεινός, υπομονετικός, έλεγε λίγα λόγια, του άρεσε να κάθεται στην ησυχία και να παίζει τη φλογέρα. Η φύση τον γοήτευε. Γνώριζε τα δέντρα και τα λουλούδια, τα πουλιά και τα ζώα. Το βράδυ καθόταν και κοιτούσε τον έναστρο ουρανό, κι έλεγε πως τα αστέρια είναι “τα κεράκια των Αγγέλων” και η σελήνη “το κεράκι του Κυρίου μας”. Του έδιναν γαλήνη η ανατολή και η δύση του ήλιου πέρα από τα βουνά.

Ήταν 9 ετών όταν η Παναγία του εμφανίστηκε τον Μάιο του 1917 ενώ εξελισσόταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Έναν χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο 1918 αρρώστησε από την “Ισπανική γρίπη” και πέθανε τον Απρίλιο 1919 έχοντας προλάβει να λάβει την Πρώτη Κοινωνία στις 3 Απριλίου, ένα ανοιξιάτικο πρωινό, εν μέσω φρικτών πόνων. Το “χτικιό” – μια βρογχοπνευμονία που οδήγησε στον θάνατο εκατομύρια ανθρώπους στην Ευρώπη και αλλού – του προκάλεσε τον θάνατο στις 4 Απριλίου 1919. Έσβησε γαλήνια στο φτωχικό σπίτι των γονιών του στην Aljustrel. Δεν είχε ακόμη κλείσει τα 11 χρόνια. Του έβαλαν ανάμεσα στα δάχτυλα το ροδάριο, και το σώμα του βρέθηκε άφθαρτο όταν, το 1952, προχώρησαν στην εκταφή του.

Ο Φραγκίσκος και η Υακίνθη αγιοκατατάχθηκαν στις 13 Μαΐου 2017. Θύματα της πανδημίας, ας πρεσβεύουν για εμάς.

Πηγή: Settimana News
Μετάφραση: π.Λ