Τα παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων κοντά στον Πάπα

Κοινωνική τάξη «χωρίς αποκλεισμούς». Ειρήνη που βασίζεται «στο σεβασμό κάθε εθνοτικής ομάδας». Η πρόσφατη και όχι μόνο ιστορία της Μυανμάρ άλλα μας διηγείται. Εμφύλιοι και αιματοχυσίες δεν αποτράπηκαν για τις τελευταίες γενιές της Βιρμανίας.

Επομένως, αυτά τα λόγια του Πάπα, αλλά και της Δημοτικής Συμβούλου και Υπουργού Εξωτερικών της Aung San Suu Kyi – η οποία σήμερα υποδέχθηκε τον Φραγκίσκο, απευθυνόμενη προς αυτόν έναν χαιρετισμό γεμάτο ευγνωμοσύνη – θα μπορούσαν να ακούγονται στα αυτιά πολλών Βιρμανών, οι οποίοι φέρουν μέσα τους πληγές που δε θεραπεύτηκαν ποτέ, ως ελπίδες, σίγουρα αισθαντικές, αλλά που μάλλον απέχουν πολύ από την υλοποίησή τους.

Ωστόσο, κατά την πρώτη δημόσια ομιλία του Φραγκίσκου, κάτι συνέβη πριν και μετά από τα λόγια του. Συνέβη ότι μια ομάδα μικρών παιδιών και νέων με παραδοσιακές φορεσιές ανέβηκε και στάθηκε δίπλα στον Πάπα που ήρθε από τη Ρώμη, τον επικεφαλή μιας Εκκλησίας που στη Μυανμάρ είναι σχεδόν αόρατη, και ότι αυτά τα παιδιά και οι νέοι ήταν εκπρόσωποι διαφόρων βιρμανικών εθνοτήτων. Αυτό που θα μπορούσε να είναι ένα γιορτινό καλωσόρισμα για τον σημαντικό επισκέπτη, διακοσμημένο όπως αρμόζει, έγινε σχεδόν μια δήλωση προθέσεων. Διότι, όπως επεσήμανε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, στις περιοχές της Μυανμάρ μιλούν τα όπλα και οι άνθρωποι πεθαίνουν, επέλεξαν ένα μέλλον δίπλα στον Πάπα. Ένα μέλλον όπου υπολογισμοί και ιδεολογίες δεν έχουν ακόμη καταφέρει να γράψουν τα λόγια τους. Ένα μέλλον που, εάν το βοηθήσουμε, θα μπορέσει να μεταμορφώσει τα λόγια σε ιστορία, αυτή –  όπως ελπίζει ο Φραγκίσκος – μιας συμφιλιωμένης Μυανμάρ.