Σύνοδος για τους Νέους

Σύνοδος για τους Νέους

Συνέντευξη με τον Σεβασμιότατο Επίσκοπο Πέτρο: “Η Εκκλησία μαζί με τους νέους προχωράει ακολουθώντας το Χριστό!”

Η Σύνοδος για τους νέους ολοκληρώθηκε και η ενέργειά της ήδη διαχέεται στην ανά τον κόσµο Εκκλησία. Ζητήσαµε από τον επίσκοπο Σύρου-Θήρας-Κρήτης  σεβασµιότατο  π. Πέτρο, ο οποίος συµµετείχε στις εργασίες της Συνόδου, να µας µιλήσει για την εµπειρία της συµµετοχής του, για τους νέους, για την Εκκλησία του αύριο. Η συζήτηση είχε πολύ ενδιαφέρον… 

Να πούµε δύο πράγµατα για το θέµα της Συνόδου: «Νέοι, Πίστη και ∆ιάκριση της Κλήσης», της προσωπικής κλήσης. Έχουµε δύο εκκλησιαστικούς όρους: ∆ιάκριση και Κλήση. Πράγµατι είναι δύο οι εκκλησιαστικοί όροι: η διάκριση και η κλήση. Ο ένας, η «κλήση», είναι πολύ γνωστός, είναι το κάλεσµα που λαβαίνουµε από το Θεό, για να τον ακολουθήσουµε µε έναν συγκεκριµένο τρόπο, ενώ όταν στην Εκκλησία λέµε «διάκριση», εννοούµε αυτή τη διεργασία µέσα από την οποία κάποιος συνειδητοποιεί πώς πρέπει να πορευτεί στη ζωή του και ποιον δρόµο τον καλεί ο Θεός να ακολουθήσει. Ηδιάκριση λοιπόν είναι αυτή η πορεία που ακολουθεί ένας νέος, αλλά και ένας λιγότερο νέος, όταν θέλει πραγµατικά να διακρίνει τον δρόµο που πρέπει να ακολουθήσει, για ποιο λόγο ο Θεός τον καλεί και ποιος ο σκοπός της ζωής του, ώστε να είναι πραγµατικά ευτυχισµένος.
Ο άνθρωπος, όταν ανακαλύψει το θέληµα του Θεού, τότε αισθάνεται πραγµατικά ολοκληρωµένος και η ζωή του είναι ευτυχισµένη. Σε ό, τι αφορά το θέµα της κλήσης, θα έλεγα ότι και εγώ εντυπωσιάστηκα σε αυτή τη Σύνοδο, επειδή ενώ συνήθως όταν αναφερόµαστε στην κλήση εννοούµε πως κάποιος είναι καλεσµένος να γίνει ιερέας, µοναχός ή µοναχή, οι Συνοδικοί Πατέρες αλλά και γενικότερα όλοι οι συµµετέχοντες, είδαν τον όρο µε την πιο πλατιά του έννοια. Υπογραµµίστηκε πως όλοι οι άνθρωποι είναι καλεσµένοι από τον Θεό να τον ακολουθήσουν και το κάλεσµα αφορά τη χριστιανική ζωή. Είµαστε καλεσµένοι για να είµαστε χριστιανοί, για να γνωρίσουµε και να ακολουθήσουµε το Χριστό. Κατόπιν, ο καθένας µας, θα πρέπει να διακρίνει την ιδιαίτερη κλήση του, αν είναι καλεσµένος δηλαδή για να ζήσει µέσα σε µια οικογένεια, ή αν είναι καλεσµένος στην µοναχική ή στην ιερατική ζωή .

Τι είναι αυτό που θα λέγατε ότι κάνει ιδιαίτερη την 15η Τακτική Σύνοδο για τους Νέους; Το ιδιαίτερο σε αυτή τη Σύνοδο ήταν η παρουσία των νέων. Όπως γνωρίζετε, ήταν περίπου 255 οι επίσκοποι που συµµετείχαν, αλλά ήταν και γύρω στους 35 νέους και νέες από όλον τον κόσµο, οι οποίοι στην καθηµερινότητά τους ζουν κοντά στην Εκκλησία και έχουν αναλάβει θέσεις σηµαντικές στις οργανώσεις της νεολαίας όλου του κόσµου. Εκτός όµως από αυτούς τους νέους και νέες, συµµετείχαν και πολλοί ιερείς αλλά και λαϊκοί, άτοµα µε σπουδές στις κοινωνικές επιστήµες και στην ψυχολογία και οι οποίοι µας βοήθησαν πολύ στο να καταλάβουµε τους νέους, να γνωρίσουµε τον «κόσµο» τους, τον τρόπο που σκέφτονται, τις ανησυχίες τους. Εγώ θα έλεγα ότι η προσπάθεια όλων µας, πρώτα απ’ όλα, επικεντρώθηκε στο να κατανοήσουµε ποιος είναι ο νέος του σήµερα, τι αναζητά στη ζωή του και µε ποιο τρόπο η Εκκλησία µπορεί να πορευτεί µαζί του, να τον στηρίξει και να τον βοηθήσει να ανακαλύψει την κλήση του µέσα σ’ αυτήν.

Ποιοι είναι οι νέοι σήµερα και τι θέλουν; ∆εν θα µπορούσαµε να απαντήσουµε µε µια πρόταση σ’ αυτό το ερώτηµα. Ποιοι είναι οι νέοι σήµερα και τι θέλουν αφορά, όπως καταλαβαίνετε, τους νέους όλου του κόσµου, από τη Νέα Ζηλανδία, από τη Ρωσία, από τη Λατινική Αµερική, από την Ευρώπη, από τη Μέση Ανατολή, από την Αφρική…που εκπροσωπήθηκαν στη Σύνοδο, οπότε πρέπει να απαντήσουµε στη διαφορετικότητα, στην ποικιλοµορφία, στις συνθήκες της ζωής τους και στις αναζητήσεις τους, στη θέση και στη στάση τους προς την Εκκλησία.
Πάντως, µπορούµε να πούµε ότι ο κοινός παρονοµαστής όλων των παρεµβάσεων που έγιναν από την πλευρά τους,γιατί µίλησαν και εκείνοι στη Σύνοδο και µας είπαν πολλά ενδιαφέροντα πράγµαταείναι να αισθάνονται ότι είναι και εκείνοι πρωταγωνιστές µέσα στην Εκκλησία. Όπως πάρα πολύ σωστά ειπώθηκε, δεν πρέπει να λέµε η Εκκλησία και οι νέοι, γιατί οι νέοι είναι µέρος της Εκκλησίας, είναι Εκκλησία! Η Εκκλησία µαζί µε τους νέους προχωράει ακολουθώντας το Χριστό! ΄Ολοι ζήτησαν να ακούµε τη φωνή τους. Μα είναι αυτό που θέλει η Εκκλησία, εγώ νοµίζω, και εµείς οι ιερείς, οι επίσκοποι… αυτό που θέλουµε είναι οι νέοι να µας πουν ξεκάθαρα αυτό που αναζητούν, ώστε και εµείς να τους στηρίξουµε, να προχωρήσουµε µαζί τους. Μιλήσαµε συχνά για «συνοδοιπορία», γιατί µαζί προχωράµε, τους συνοδεύουµε, τους ακούµε, τους συµβουλεύουµε και προσπαθούµε να τους στηρίξουµε και κυρίως να τους βοηθήσουµε να διακρίνουν την κλήση τους, ώστε να γίνουν ενεργά µέλη της Εκκλησίας.

Στην Σύνοδο ακούστηκε η φωνή της ανά τον κόσµο εκκλησίας. Τι σας εντυπωσίασε από αυτά που ακούσατε; Είναι πάρα πολλά αυτά που µε εντυπωσίασαν, γιατί ακούσαµε να µας περιγράφουν καταστάσεις πολύ θετικές, πολύ σηµαντικές για την Εκκλησία, γεµάτες ελπίδα για το µέλλον, από τοπικές Εκκλησίες και από Επισκοπές όπου πολλοί νέοι είναι ενεργά µέλη της Εκκλησίας, και προσφέρουν τεράστιο έργο, βοηθούν στο έργο της Εκκλησίας γενικότερα. Από την άλλη, ακούσαµε και για πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις Επισκοπών, ενοριών ή οµάδων νέων που βιώνουν καταπίεση, όπου αισθάνονται πως καταδιώκονται και πράγµατι έτσι είναι γιατί υπάρχουν κάποιες χριστιανικές µειονότητες µέσα σε Ισλαµικές χώρες, είτε βρίσκονται µέσα σε καταστάσεις όπου η πολιτεία, το κράτος δεν τους αφήνει ελεύθερους να ζήσουν την πίστη τους…
∆εν σας κρύβω ότι πολλές φορές, βλέποντας τις δύσκολες καταστάσεις που ζουν οι νέοι σε διάφορα σηµεία του κόσµου, εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο µε τον οποίο µε θάρρος και χριστιανική πίστη πάνω απ’ όλα, αλλά και µε ελπίδα, αντιµετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις και αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτό το αύριο το θέλουν πάντα µέσα στην Εκκλησία και πάντα προσπαθώντας να στηρίξουν όχι µόνο τους νέους αλλά και ολόκληρες τις τοπικές χριστιανικές κοινότητες, οι οποίες βρίσκονται σε δύσκολη θέση, ή εµποδίζονται να βιώσουν και να εκφράσουν την πίστη τους λόγω της καταπίεσης ή λόγω των δυσµενών καταστάσεων που ζει η χώρα τους ή για διάφορους άλλους λόγους.

Η δική σας παρέµβαση πού κινήθηκε; Στη δική µου παρέµβαση παρουσίασα την κατάσταση της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου έχουµε υποδεχθεί κατά τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, πολλοί από τους οποίους είναι νέοι, πολιτικούς πρόσφυγες και οικονοµικούς µετανάστες, και παρουσίασα την αδυναµία µας ως ελληνική Καθολική Εκκλησία να τους στηρίξουµε, να τους βοηθήσουµε, να τους ακούσουµε, να πορευθούµε µαζί τους. Τους κάλεσα και τους ζήτησα να µας στηρίξουν και να φανούν αλληλέγγυοι στο τεράστιο αυτό πρόβληµα που αντιµετωπίζει η Εκκλησία µας, ώστε να υποδεχόµαστε µε ευπρέπεια και ανθρωπιά αυτούς τους νέους, και βέβαια όχι µόνο τους νέους αλλά και καθέναν και καθεµιά που αυτά τα χρόνια βρίσκονται στη χώρα µας, είτε για λόγους πολιτικής δίωξης, είτε λόγω πολέµου, ή λόγω αναζήτησης καλύτερου µέλλοντος […] Μίλησα, λοιπόν, γενικότερα για αυτό το ρεύµα των µεταναστών και των προσφύγων που πέρασαν ή βρίσκονται στην Ελλάδα, είτε συνεχίζουν να έρχονται και αναφέρθηκα στην προσπάθεια που κάνει η τοπική Εκκλησία να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους…

Ολοκληρώθηκε η Σύνοδος. Τί το καινούργιο φέρνει; Το καινούργιο αυτής της Συνόδου, όπως είπα και πριν, ήταν η παρουσία των νέων. Έφεραν µαζί τους, θα έλεγα, εκτός από τη φρεσκάδα τους και τη ζωντάνια τους, ό,τι καινούργιο έχει να µας προσφέρει η τεχνολογία και η επιστήµη των επικοινωνιών, στον τρόπο µε τον οποίο µοιράζονται τις ιδέες τους, στον τρόπο µε τον οποίο επικοινωνούν οι νέοι, στον τρόπο µε τον οποίον αντιλαµβάνονται την πραγµατικότητα… Η Σύνοδος, ενσωµάτωσε όλα αυτά µέσα στο Τελικό Κείµενο, το οποίο σιγά- σιγά θα το αξιοποιήσουµε και εµείς, αναµένοντας την έκδοση µιας Μετασυνοδικής Εγκυκλίου από τον πάπα Φραγκίσκο. Η Εγκύκλιος αυτή θα είναι ο καρπός της Συνόδου, θα αναφέρεται στους νέους, στην πίστη τους και στην διάκριση της κλήσης τους.

Ένα µήνυµα προς τους νέους της τοπικής Εκκλησίας Οι νέοι µε την παρουσία τους και τη συµµετοχή τους στη Σύνοδο, ανέδειξαν τη νεανική πλευρά της Εκκλησίας που σας βεβαιώνω πως υπάρχει, την πλευρά της Εκκλησίας που διαφέρει µεν από τα δικά µας δεδοµένα, αλλά που χάρη στη ζωντάνια και τον δικό τους τρόπο να αντιµετωπίζουν τη ζωή, προσφέρουν ελπίδα, επειδή οι ίδιοι τολµούν µε δύναµη να παλέψουν για το αύριο. Το µήνυµα λοιπόν που θέλω να απευθύνω στην τοπική µας Εκκλησία, δεν είναι άλλο από αυτό που περιέχεται στην επιστολή που αποστείλαµε όλοι οι Συνοδικοί Πατέρες, και δεν το ανέφερα πριν, στους νέους όλου του κόσµου, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους, ανεξάρτητα από τα “πιστεύω” τους, και που είναι ένα κάλεσµα και προς τους νέους της Ελλάδος!
Όλοι εµείς που πήραµε µέρος στη Σύνοδο, αισθανθήκαµε την ανάγκη να αποστείλουµε αυτή την επιστολή, ώστε να γνωρίσουν όλοι οι νέοι του κόσµου ότι η Εκκλησία τους θέλει κοντά της, ότι η Εκκλησία επιθυµεί πολύ να τους καταλάβει και να τους στηρίξει στις αναζητήσεις τους και στις ανάγκες τους. Και πρέπει πάλι να επαναλάβω πως οι νέοι είναι µέλη της Εκκλησίας, η Εκκλησία δεν είναι κάτι διαφορετικό από τους νέους, όλοι µαζί είµαστε Εκκλησία και µόνο µέσα στην Εκκλησία του Χριστού ο νέος µπορεί να βρει πραγµατικά αυτό που αναζητάει, αυτό που θα του δώσει πληρότητα, χαρά και ικανοποίηση που θα διαρκέσουν για όλη του τη ζωή. Καλώ τους νέους όλης της Ελλάδος να τολµήσουν να εκφράσουν ανοιχτά τις σκέψεις τους, τις επιθυµίες τους. Είµαστε δίπλα σας αγαπητοί νέοι ως Εκκλησία, για να σας στηρίξουµε και να σας βοηθήσουµε όσο µπορούµε, γιατί πιστεύουµε ότι µόνο κοντά στο Χριστό, θα βρείτε αυτό που αναζητάτε, που θα δώσει αληθινή χαρά, νόηµα και ελπίδα στη ζωή σας!

Πηγή κειμένου: εφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

2024, Μια μεγάλη “συμφωνία” προσευχής

2024, ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ» ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ   Όπως είναι γνωστό, η περίοδος της Τεσσαρακοστής σε συνδυασμό με τη νηστεία και την αγαθοεργία, αποτελεί την κατεξοχήν περίοδο

Γενική Ακρόαση του Πάπα Φραγκίσκου, 27 Μαρτίου 2024

ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ                                                                           Αίθουσα Παύλος Στ’ Τετάρτη, 27 Μαρτίου 2024     Κατήχηση. Τα πάθη και οι αρετές. 13. Η υπομονή Αγαπητοί αδελφοί

α_κονον_ή.JPG

28 ΜΑΡΤΙΟΥ μνήμη του Αγίου Κόνωνος, Αββά

Ο Άγιος Κόνωνας γεννήθηκε στη Μεσίνα το 1139. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ανσέλμος και ήταν νορμανδός κόμης διοικητής της πόλεως. Νεαρός ακόμη άφησε πίσω το

Καθολική Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου και Μητρόπολη παντός Αιγαίου