Συγνώμη, έκφραση κατανόησης

Γνωρίζουμε όλοι, την παραβολή του κακού διαχειριστή και τη συμπεριφορά του απέναντι στον συνδουλό του (Μτθ. 18, 21-25).

Το σημαντικό αυτή της παραβολής είναι ότι ο υπηρέτης που έλαβε το συχώριο, χωρίς όρους, δεν συγκινείται απ’ τη γενναιοδωρία του δανειστή ώστε να κάνει κι αυτός το ίδιο στον σύντροφό του.

Δεν διδάχθηκε να εκδηλώνει την ίδια «συγχώρεση» προς τους ομοίους του, όπως έκανε το αφεντικό του γι αυτόν. Δεν μπήκε στον κύκλο της αγάπης που προσφέρεται δωρεάν, ελεύθερα και δημιουργικά. Κατά βάθος, δεν δέχθηκε το συχώριο του αφεντικού του για να οδηγηθεί να κάνει κι αυτός το ίδιο με την ίδια επιείκεια! Ο ίδιος καταδικάζει τον εαυτό του. «Σου εξόφλησα όλο το χρέος γιατί με παρακάλεσες…»!

Βρισκόμαστε μπροστά στο μυστήριο της ελευθερίας που μπορεί να φτάσει μέχρι την απόρριψη της θείας χάρης. Ο Θεός έχει την πρωτοβουλία της συχώρεσης, δεν μπορεί όμως να μας αναγκάσει να τη δεχθούμε. Είναι «αδύναμος» μπροστά στην άρνηση. Κι ο Χριστός καταλήγει, λέγοντας: «έτσι θα σας μεταχειριστεί κι ο Πατέρας σας ο Ουράνιος εάν ο καθένας σας δεν συγχωρεί τον αδελφό του απ’ το βάθος της καρδιάς του (Μτθ. 18,35).

Η ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα που ανακαλύπτουμε δια του Ιησού Χριστού πρέπει να ‘ναι για μας, η πηγή της άφεσης των αμαρτιών.

Ο καθένας μας κρίνεται από τώρα, απ’ τον τρόπο που δέχεται να μοιραστεί αδελφικά τη συγνώμη που έλαβε απ’ τον «Πατέρα του εν τοις Ουρανοίς».

π.Μ.Β.