Προσευχή εν καιρώ πανδημίας
Εμείς, δίπλα στην καρδιά του Θεού
Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε την τόλμη να σταθεί ως μεσολαβητής για την ανθρωπότητα που έχει χτυπηθεί απο τον κορωνοϊό. Το έκανε πηγαίνοντας να προσευχηθεί ενώπιον της εικόνας της Παναγίας Salus Populi Romani, της Σώτειρας του Ρωμαϊκού Λαού, και μετά ενώπιον του ιστορικού Εσταυρωμένου που φυλάσσεται στον ιερό ναό του Αγίου Μαρκέλλου στο Corso, του ίδιου που ο Άγιος Ιωάννης-Παύλος Β’ είχε φέρει στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου κατά τη διάρκεια του Ιωβηλαίου 2000 ζητώντας τη συγχώρηση για τις αμαρτίες των ανθρώπων της Εκκλησίας στη δισχιλιετή ιστορία της. Ο Πάπας είπε: «Ζήτησα από τον Κύριο να σταματήσει την επιδημία: σταμάτησέ την, Κύριε, με το χέρι σου!».
Λόγια εμπευσμένα από την πίστη και από την πεποίθηση στην αποτελεσματικότητα της προσευχής. Δεν άρεσαν όμως σε μερικούς, που υπογράμμισαν πως η νίκη επί του ιού επιτυγχάνεται χάρη στην ανθρώπινη ικανότητα και προπάντων χάρη στην επιστημονική έρευνα και την ιατρική. Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι για τον σημερινό εκκοσμικευμένο άνθρωπο είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να σκεφτεί έναν Θεό που επεμβαίνει για να εξαλείψει το κακό. Αυτό κυρίως μετά τη συνειδητοίηση στη σφαίρα της πίστης ότι ο Θεός δεν στέλνει συμφορές για μας τιμωρήσει για τις αμαρτίες μας, επειδή δεν θέλει τον θάνατο των αμαρτωλών αλλά αυτοί να μεταστραφούν και να ζήσουν.
Στις ευλαβικές παραστάσεις του μυαλού μας δεν έχουμε πλέον την αντίληψη ενός οργισμένου Θεού, που τιμωρεί ή παρεμβαίνει, στο όνομα μιας δικαιοσύνης όπως ανθρώπινα εμείς τη σκεφτόμαστε, για να επιβάλει κυρώσεις στη συμπεριφορά μας και να μας αναγκάσει να πράξουμε το καλό. Έχουμε χάσει επίσης την εικόνα ενός Θεού που μπορεί να μας ελευθερώσει εδώ και τώρα από το κακό που μας θλίβει και μας κάνει να υποφέρουμε. Πώς λοιπόν θα προσευχηθεί ένας χριστιανός την ώρα της ανάγκης, της οδύνης και του θανάτου; Τι θα ζητήσει;
Όλη η Αγία Γραφή, στην ενότητά της ως Παλαιά και Καινή Διαθήκη, μας δίνει τη μαρτυρία προσευχών προς τον Θεό Πατέρα ή τον Ιησού για θεραπεία, ακόμη και το αίτημα της νίκης επί του θανάτου. Ο Μωυσής, όταν η αδελφή του Μαρία χτυπήθηκε από την ασθένεια της λέπρας, κραύγασε στον Θεό: «Θεέ, θεράπευσέ την, σε παρακαλώ!» (Αρ 12,13) και οι ίδιοι οι άρρωστοι πολλές φορές ζήτησαν από τον Ιησού να τους θεραπεύσει ή άλλοι τους έφεραν προς Αυτόν. Συνεπώς με πίστη, απλότητα και υική εμπιστοσύνη αυτή την ώρα της επιδημίας μπορούμε να ζητήσουμε από τον Θεό: «Σταμάτησε αυτό τον λοιμό! Ελευθέρωσέ μας από αυτή την πανδημία!». Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η αυθόρμητη προσευχή είναι η ίδια που η Εκκλησία ανέκαθεν ύψωσε για να ζητήσει τη βροχή, ή την επιστροφή του αίθριου καιρού, ή την απελευθέρωση από καταιγίδες, λιμούς και πολέμους.
Αλλά προσοχή, ο χριστιανός έχει καλά την επίγνωση: με αυτή τη διατύπωση της προσευχής δεν επιβάλλει, δεν υποδεικνύει στον Θεό τη συμπεριφορά, αλλά απλώς καταγγέλει ενώπιον Αυτού τον πόνο που έχει κατακλύσει την ανθρωπότητα και τη δύναμη του θανάτου που προελαύνει. Εξάλλου, ο ίδιος ο Ιησούς στη Γεθσημανή ενώπιον του βίαιου θανάτου, τον οποίο εκπρόκειτο να υποστεί, προσευχήθηκε ως εξής: «Πατέρα, απομάκρυνε από εμένα αυτό το ποτήριο!» (Μκ 14,36). Ο Πατέρας δεν του αφαίρεσε αυτό το πικρό ποτήρι που ο Ιησούς, μένοντας πιστός στην κλήση του και στην αλήθειά του, δεν μπορούσε να μην πιεί. Είναι χαρακτηριστικό, όμως, όπως μαρτυρεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, ότι ο Πατέρας τού έστειλε έναν συμπαραστάτη, έναν άγγελο εξ ουρανού για να τον παρηγορήσει και να τον ενισχύσει στη δοκιμασία (βλ. Λκ 22,43).
Ο Θεός απαντά πάντοτε στην προσευχή μας, την οποία εμείς πρέπει να του απευθύνουμε με επιμονή, χωρίς να αποκάμουμε: όχι για να κουράσουμε τον Θεό, αλλά για να τον παρακαλέσουμε να είναι δίπλα μας, για να εισέλθουμε στο μυστήριο της γεμάτης αγάπη παρουσίας τους και να δεχτούμε το Άγιο Πνεύμα του. Ναι, διότι ο Ιησούς είπε: «Αν εσείς, παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει το Άγιο Πνεύμα σε όσους του το ζητούν» (Λκ 11,13).
Κάθε προσευχή μας προς τον Θεό είναι πάντοτε μια “επίκληση”, μια παράκληση να κατέλθει επάνω μας το Άγιο Πνεύμα. Και αν δεν ελευθερωθούμε από το κακό, βοηθούμαστε εντούτοις από το ίδιο το Πνεύμα να διασχίσουμε αυτή τη σκοτεινή νύχτα, ξέροντας ότι ο Κύριος είναι δίπλα μας. Όπως είναι γραμμένο στον ψαλμό, λέει ο Κύριος: «Θα με επικαλεσθεί κι εγώ θα τον εισακούσω, μαζί του θα είμαι στη στενοχώρια» (Ψαλ 91,15). Ιδού γιατί αυτές τις ημέρες στην προσευχή μας, στην οποία μας καλεί ο Πάπας, στην αυθόρμητη προσευχή μας ως πιστών, ας ζητήσουμε το Άγιο Πνεύμα να εμπνεύσει τις πράξεις μας, να μας ενισχύσει στη φροντίδα μας για όσους έχουν ανάγκη και να μας κάνει να νιώσουμε την παρουσία του Θεού δίπλα μας.
Και μια απλή μορφή προσευχής όπως αυτή του Πάπα – «Κύριε, σταμάτησε την επιδημία!» – είναι μια κραυγή που ο Θεός ασφαλώς ακούει και κατανοεί. Προπάντων, είναι μια κραυγή που προδιαθέτει αυτόν που την υψώνει, να αφεθεί με εμπιστοσύνη στον Κύριο. Στην προσευχή μας, είναι η καρδιά μας που θέλει να πάλλει δίπλα στην καρδιά του Θεού με λόγια που βγαίνουν μέσα από την καρδιά μας: «Κύριε, βοήθησέ μας, απομάκρυνε από μας την επιδημία, κάνε να θριαμβεύσει η ζωή επί του θανάτου!». Ταυτόχρονα, θέλουμε να είμαστε όργανά Του σ’ αυτή τη μάχη ενάντια στο κακό. Ο Πάπας Φραγκίσκος, προσκαλώντας όλους τους χριστιανούς και όλες τις Εκκλησίες, μας ζήτησε να απαγγείλουμε από κοινού το “Πάτερ Ημών”, για να αιτηθούμε από τον Θεό εκείνα τα δώρα που είναι ουσιαστικά και που Αυτός, ως καλός Πατέρας, δεν θα μας αρνηθεί. Ας προσευχηθούμε μαζί: «Ρύσαι ημάς από του πονηρού!».
Πηγή: Avvenire
Μετάφραση: π.Λ
