ΠΡΟΕΟΡΤΙΟΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΡΚΑΔΟΣ ΤΗΝΟΥ
Την Κυριακή 5 Αυγούστου 2018, παραμονή της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τις πρώτες βραδινές ώρες, ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος τέλεσε Αρχιερατικό Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα ενοριακό Ναό του Σωτήρος στο χωριό Καρκάδος. Μαζί του συμπροσευχήθηκε ο εφημέριος του Ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Όλα τα μέλη της μικρής αυτής ενοριακής κοινότητας ήταν παρόντα και επίσης πολλοί απόδημοι του χωρίου και άλλοι ευλαβείς από τα γειτονικά χωριά.
Μετά το σύντομο ανάγνωσμα ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος στην Εκκλησία είπε:
Ο Ιησούς οδηγεί τρεις από τους αποστόλους του, τον Πέτρο τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, στο όρος Θαβώρ για να τους φανερώσει τη δόξα του.
Το θέαμα που αντικρίζουν εκεί ψιλά στο βουνό οι τρεις προνομιούχοι Απόστολοι είναι τόσο όμορφο που ο Πέτρος εντυπωσιάζεται, θαυμάζει και προτείνει να φτιάξει τρεις σκηνές, μία για τον Ιησού, μία για τον Ηλία και μία για τον Μωυσή, αδιαφορώντας για τον εαυτό του και τους δύο άλλους συμμαθητές του, αρκεί να μείνουν εκεί και να απολαμβάνουν τη θέα του προσώπου του Δασκάλου τους.
Οι σκηνές οι κατασκευασμένες από ανθρώπινα χέρια για να κατοικήσει ο Θεός, αντικαθιστώνται από την ίδια την παρουσία του Θεού που συμβολίζεται με τη νεφέλη. Η φωνή των αποστόλων αφήνει τη θέση της στη φωνή του Θεού που ακούγεται από τον ουρανό για να βεβαιώσει: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίο ευαρεστήθηκα, αυτόν να ακούτε».
Θα ενθυμείστε όλες και όλοι σας ότι αυτά τα λόγια είχαν ακουστεί και στον Ιορδάνη κατά τη Βάπτιση του Ιησού: Το μόνο που προστίθεται εκεί στο Θαβώρ είναι η εντολή: «αυτόν να ακούτε».
Στο όρος Θαβώρ οι τρεις μαθητές δεν βρίσκονται απλά μπροστά στον μεταμορφωμένο Χριστό αλλά μπροστά στο μεγαλείο του ίδιου του Θεού. Η νεφέλη που τους σκεπάζει, η βροντή που ταράσσει την ησυχία και την ηρεμία του όρους, η φωνή που από τον ουρανό ακούγεται είναι εικόνες με τις οποίες η Αγία Γραφή δηλώνει την παρουσία του Θεού.
Διαβάζουμε πράγματι στο Βιβλίο της Εξόδου: «Τότε η νεφέλη ήλθε και σκέπασε τη σκηνή του Μαρτυρίου και η δόξα του Κυρίου γέμισε το οίκημα, έτσι που ο Μωυσής δεν μπορούσε να μπει μέσα» (Έξοδος 40,34-35) Στο Βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ διαβάζουμε επίσης: «ένα σύννεφο γέμισε το ναό και την αυλή και το σύννεφο που ήταν στην αυλή έλαμπε γεμάτο από τη δόξα του Κυρίου». (Ιεζεκιήλ 10,3-4).
Ο Ιησούς κατεβαίνοντας από το όρος της μεταμόρφωσης δίνει εντολή τους τρεις Αποστόλους του να μη διηγηθούν σε κανένα όσα είδαν και όσα άκουσαν, παρά μόνο όταν ο Υιός του Θεού αναστηθεί από τους νεκρούς.
Και σίγουρα διερωτάται κανείς μα γιατί αυτή η εντολή; Γιατί ο Ιησούς δεν αφήνει τους αποστόλους του, που είναι αυτόπτες μάρτυρες αυτής της αποκάλυψης της δόξας του να διαδώσουν το γεγονός σε όσους συναντήσουν και να κάνουν περισσότερους μαθητές του Χριστού; Η απάντηση είναι απλή. Όσοι θέλουν να ακολουθήσουν το Χριστό και να γίνουν μαθητές του πρέπει να γνωρίσουν το Χριστό παιδαγωγικά δηλαδή σιγά, σιγά και μέσα από όλη την πορεία που θα κάνει πάνω στη γη μέχρι να φθάσει στη δόξα Του. Αυτή η πορεία θα γίνει και πορεία για κάθε μαθητή του Χριστού.
Εμείς όμως σήμερα έχουμε μια εντολή από τον Κύριο: «ότι ακούτε στο αυτί κηρύξτε το από δώματα των σπιτιών». Οφείλουμε λοιπόν να διαλαλήσουμε προς κάθε κατεύθυνση τα μεγαλεία του Θεού που ζούμε στη ζωή μας.
Είναι ανάγκη να μιλήσουμε στους ανθρώπους. Πριν όμως μιλήσουμε πρέπει εμείς οι ίδιοι να βιώσουμε διότι μόνο τότε θα είμαστε πιστικοί σ’ αυτό που θα τους αναγγείλουμε.
Εύχομαι και ο φετινός εορτασμός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος να συμβάλει αποτελεσματικά στην ανανέωση της πίστης μας, της πίστης όλων των μελών της μικρής αυτής ενοριακής κοινότητας αλλά και των αποδήμων και των όλων φιλέορτων που με την εσπερινή μας αυτή δέηση και την αυριανή Θεία Λειτουργία θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε το λόγο του Ιησού, όπως ο Θεός Πατέρας μας διέταξε, για να τον μετατρέψουμε σε ζωή.
Αδελφοί μου και αδελφές μου δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τη σωτήρια πορεία μας προς το δικό μας Θαβώρ, δεν είναι ένας περίπατος ή μια εκδρομή μέσα στην όμορφη φύση αλλά μία πορεία ανηφορική και μάλιστα όχι με ένα σακίδιο στην πλάτη αλλά με ένα ελαφρύ ή βαρύ σταυρό στους ώμους μας που είναι το μέσον της σωτηρίας μας.
Η χριστιανική πορεία δεν ξεκινάει με τη μεταμόρφωση. Η μεταμόρφωση, γίνεται στο τέλος της πορείας μας και αυτή πρέπει να γίνει μαζί με το Χριστό, και με το δικό μας σταυρό. Μόνο μαζί του μπορεί ο σταυρός αυτός να μετατραπεί σε ανάσταση και μεταμόρφωση. Ας είναι ένας εορτασμός που ενώ θα θαυμάσουμε μαζί με τους τρεις Αποστόλους τη Μεταμόρφωση του Κυρίου, να του ζητήσουμε τη χάρη του όταν θα έλθει η ευλογημένη ώρα να γίνει και δική μας μεταμόρφωση. Αμήν.
