Ποιος είναι ο Ζακχαίος μου;
Ο Ζακχαίος (Λουκάς 19, 1-10) είναι απ’ όλους κατακριτέος. Πολλοί ζορίστηκαν απ’ τους σκληρούς φόρους. Τα πλούτη του, κερδισμένα εις βάρος των άλλων – των φτωχών – τον κρατούσαν σε απόσταση. Δεν αισθάνεται τη ζωή του άνετη. Το χρήμα δεν έχει την δυνατότητα να ηρεμίσει την συνείδησή του.
Όταν ο Χριστός ήρθε στην Ιεριχώ – στην πόλη του – οι δρόμοι γέμισαν από κόσμο όμως, κανείς όμως δεν παραχωρεί τη θέση του στο σκληρό τελώνη. Καταλαβαίνει ότι όλοι τον περιφρονούν με αποτέλεσμα να κάνει κάτι το γελοίο: ο Ισχυρός και πλούσιος, σαν αλητάκος, σκαρφαλώνει πάνω σ’ ένα δέντρο. Από εκεί μπορεί να δει το Χριστό χωρίς κανείς να τον ενοχλήσει!
Είναι συγκινητική η στιγμή που το βλέμμα του Χριστού συναντιέται μ’ εκείνο του αμαρτωλού Ζακχαίου! Ο Χριστός είναι «κάποιος» που παρατηρεί τον εφοριακό χωρίς κανένα ίχνος περιφρόνησης, ούτε με εμφανή καταδίκη. Κι ακολουθεί το εντυπωσιακό: «Ζακχαίε, κατέβα, θα έλθω σπίτι σου».
Ο Χριστός μπροστά σ’ όλους, επισκέπτεται έναν ανυπόληπτο, ξεσηκώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το θυμό όσων δεν καταλαβαίνουν γιατί αυτός ο αμαρτωλός έχει μια τέτοια επίσκεψη, με τέτοια επακόλουθα!
Πριν την επίσκεψη, ο Χριστός δεν απαιτεί ο Ζακχαίος να γίνει συνδαιτυμόνας του. Δεν κάνει κήρυγμα ηθικής. Απλά τον δέχεται – όπως είναι! Ο Χριστός εδώ βλέπει τον άνθρωπο όχι τον αμαρτωλό! Αυτή η στάση του Χριστού αλλάζει τη ζωή του Ζακχαίου! Το Ευαγγέλιο μας βάζει στη θέση του Χριστού: Ποιον πρέπει εγώ να επισκεφθώ; Ποιος είναι ο δικός μου Ζακχαίος;
π. Μάρκος Βιδάλης