ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΥΚΛΟΣ Γ
Στα σημερινά βιβλικά αναγνώσματα η λέξη που χρησιμοποιείται περισσότερο είναι το επίθετο «νέος» Το δεύτερο ανάγνωσμα, παρμένο από το Βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη μας μίλησε για «νέους ουρανούς και νέα γη», αναφέρθηκε στη«νέα Ιερουσαλήμ» και κατέληγε ως εξής:Και είπε αυτός που καθόταν στο θρόνο: «ιδού όλα τα κάνω καινούργια». Ο Λόγος του Κυρίου μας μίλησε για νέα πράγματα. Ποια όμως μπορούν να είναι αυτά τα νέα πράγματα αφού η ίδια η Γραφή λέει: «ουδέν καινόν υπό τον ήλιον; – είναι τίποτε το καινούριο κάτω από τον ήλιο ( Εκκλ. 1,9);
Το μεγαλύτερο όμως «νέο», αδελφοί μου και αδελφές μου, το ακούσαμε λίγο πριν από τον ίδιο τον Ιησού: «σας δίνω νέα εντολή να αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Να λοιπόν η μεγάλη καινοτομία! Στη ζωή μας αυτό που είναι πάντα νέο είναι η αληθινή αγάπη, μόνο αυτή μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις καινούριες, να μεταβάλλει ριζικά τη ζωή μας και τον κόσμο όλο. Ίσως μου πείτε μα αυτή η εντολή δεν είναι καινούρια ακούγεται δύο χιλιάδες τώρα χρόνια!
Ένας διάσημος Γερμανός φιλόσοφος έλεγε: «Αυτό που κάνει ένα άνθρωπο να ξεχωρίζει δεν είναι να βλέπει πρώτος κάτι νέο αλλά να βλέπει ως νέο κάτι που ήδη είναι γνωστό αλλά ίσως ξεχαστεί». (Nietzsche).
Η εντολή της αγάπης που δίνει ο Χριστός δεν είναι νέα για το περιεχόμενο της και το αντικείμενό της αλλά για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να βιώνεται. Ο Ιησούς, που πρώτος μας αγάπησε, μας ζητά να αγαπούμε χωρίς όρους και χωρίς περιορισμούς. Να αγαπούμε όχι μόνο όσους μας αγαπούν αλλά και εκείνους που δεν μας αγαπούν, ακόμη και εκείνους που μας μισούν, να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς μας.
Ο Ιησούς δεν μας συμβουλεύει να αγαπούμε ο ένας τον άλλο, ούτε μας παρακαλεί, αλλά μας δίνει εντολή να αγαπούμε.
Η αγάπη είναι το διακριτικό του χριστιανού. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους συνανθρώπους του. Ο χριστιανός δεν είναι ένας ψυχρός τηρητής του νόμου, κάποιος που πηγαίνει στην Εκκλησία, ελεεί το συνάνθρωπό του, απαγγέλει προσευχές. Ο χριστιανός είναι πάνω από όλα αυτός που αγαπά.
Ο χριστιανός είναι εκείνος που πιστεύει στην αγάπη. Πιστεύει πάντοτε. Ακόμη και όταν αυτό του κοστίζει. Και μάλιστα επειδή του κοστίζει. Το να αγαπά κανείς σημαίνει πως πιστεύει στη δύναμη της αγάπης.
Όσο περισσότερη αγάπη υπάρχει πάνω στη γη τόσο περισσότερος Χριστιανισμός υπάρχει.
Η αγάπη δεν είναι ένα ακαθόριστο συναίσθημα ή μια ευσεβής επιθυμία. Ο Ιησούς μας είπε πολύ καθαρά: «Όπως εγώ σας αγάπησα κι εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Είναι αδιανόητο λοιπόν και καθόλου χριστιανικό στο 2019 να υπάρχουν χριστιανοί που μεταξύ τους δεν αγαπιούνται γιατί δεν ανήκουν στο ίδιο χριστιανικό δόγμα. Αυτή η συμπεριφορά οπουδήποτε και αν παρατηρείται δεν έχει καμία σχέση με το Χριστιανισμό.
Οι μαθητές του Ιησού όλων των εποχών οφείλουν να αγαπούν όλους τους ανθρώπους, όποια και αν είναι η θρησκεία τους, το δόγμα τους, η πατρίδα τους, η κοινωνική τους θέση, η ιστορία τους. Και αυτό διότι ο κάθε άνθρωπος είναι το αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αν αυτό δεν το επιδιώξουμε και δεν το προσπαθήσουμε τότε όλες οι λατρευτικές μας πράξεις, οι ευλάβειές μας και τα πανηγύρια μας, θα είναι ένας επιδερμικός συναισθηματισμός και μάλιστα στιγμιαίος, μια τυπική και όχι ουσιαστική εκδήλωση πίστης που δεν θα αγγίζει ούτε θα επηρεάζει τη ζωή μας. Η πίστη μας δεν θα είναι τίποτε άλλο από φανταχτερό ένδυμα που το φορούμε σε ώρες υπηρεσίας και θα το αποβάλλουμε σε όλες τις άλλες ώρες. Ο Κύριος όμως μας είπε: «από αυτό θα γνωρίσουν οι άλλοι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Ο κόσμος σήμερα περισσότερο παρά ποτέ έχει ανάγκη από αυτή την αγάπη, την έχει ανάγκη η ίδια η Εκκλησία, την έχει ανάγκη η μικρή μας κοινωνία. Η κάθε μια και ο κάθε ένας μας πρέπει να δώσει λίγη αγάπη στον συνάνθρωπό του, στο διπλανό του, στην οικογένειά του, στην ευρύτερη οικογένεια, που είναι η Εκκλησία και στην ακόμη πιο ευρύτερη που είναι ανθρώπινη κοινωνία. Πρέπει όλοι οι Χριστιανοί να γίνουμε όργανα της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, όχι με τα λόγια αλλά με την ίδια τη ζωή μας και αυτό είναι δύσκολο, ευτυχώς όμως όχι ακατόρθωτο.
+N
