Παρουσιάστηκε το Σχέδιο του τελικού Κειμένου της Συνόδου
Με ένα παρατεταμένο και θερμό χειροκρότημα, που συνοδεύτηκε από τις ζητωκραυγές των νέων, έγινε δεκτή χθες το πρωί 23 Οκτωβρίου 2018 στην αίθουσα της Συνόδου το σχέδιο του τελικού Κειμένου της Συνόδου των Επισκόπων. Ήταν ένα κοπιαστικό, ενθουσιώδες και προσεκτικό έργο με έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο: έτσι μπορεί να συνοψιστεί η σύνταξη αυτού του σχεδίου τελικού κειμένου που πραγματοποιήθηκε μέχρι αργά το βράδυ από το Συντονιστικό Συμβούλιο. Θα μπορούσε κανείς να το δει ως ένα «ένα επιτυχημένο παράδειγμα της συλλογικότητας, του οποίου η απόδειξη είναι η τέλεια κατανόηση μεταξύ ενός Ιησουίτη και ενός Σαλεσιανού ιερομονάχου, σχολίασε χαριτολογώντας τους δύο γραμματείς, πατέρες Giacomo Costa και Rossano αναφερόμενος στα μοναχικά τάγματα που ανήκουν.
Το "Κείμενο Βάση" της Συνόδου ήταν και η βάση του σχεδίου του τελικού Κειμένου.
Το σχέδιο του τελικού Κειμένου, ανέφερε ο γενικός εισηγητής Καρδινάλιος Sergio da Rocha, επεξεργάστηκε βασισμένο σε αναφορές στο κείμενο βάση της Συνόδου. Ωστόσο, ενώ το τελευταίο προέκυψε από τα δύο χρόνια ακρόασης του κόσμου της νεολαίας, το σχέδιο του τελικού Κειμένου είναι το αποτέλεσμα της διάκρισης των Πατέρων κατά τη διάρκεια της Συνόδου. Είναι τόσο διαφορετικά και συμπληρωματικά κείμενα τα οποία μαζί δίνουν «ένα όραμα της πολυπλοκότητας των θεμάτων και τη δυναμική που για την αντιμετώπισή τους: έπρεπε να συνδυαστούν – συνέχισε ο ιεράρχης – γι’ αυτό και μεταξύ του ενός και του άλλου υπάρχει μια συνέχεια και επομένως πρέπει να διαβαστούν και να μελετηθούν και τα δύο κείμενα» Οι πηγές του σχεδίου του τελικού Κειμένου συμπληρώνουν επίσης το κείμενο βάση της Συνόδου και τις παρεμβάσεις, εκθέσεις και «τρόπους» ή τροποποιήσεις που προκύπτουν από το έργο της Συνόδου.
Βαδίζοντας με τους μαθητές της Εμμαούς
Η βασική δομή του Κειμένου διατηρείται με την υποδιαίρεση σε τρία μέρη «αναγνώριση, ερμηνεία και επιλογή» και αντανακλά τη δομή το περιστατικού των μαθητών της Εμμαούς: «Βάδιζε μαζί τους», «άνοιξαν τα μάτια τους» και, τέλος, "Έφυγαν χωρίς καθυστέρηση". Επομένως, τα θέματα του κειμένου βάση βρίσκονται στο σχέδιο αυτό του τελικού Κειμένου, αλλά εκείνα για τα οποία έχουμε διαθέσει περισσότερο χρόνο στην αίθουσα στη διάρκεια αυτών των τριών εβδομάδων αναδύονται περισσότερο. Το κείμενο, διαιρούμενο σε 173 παραγράφους, – παρατήρησε ο Καρδινάλιος Da Rocha- είναι "το αποτέλεσμα της ομαδικής εργασίας, οι Πατέρες της Συνόδου, οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο και ιδιαίτερα οι νέοι είναι οι συντάκτες. Το σχέδιο αυτό του τελικού κειμένου δόθηκε στους Συνοδούς Πατέρες που έχουν τώρα το χρόνο να το μελετήσουν και να υποβάλλουν τις τελικές προτάσεις, προσθήκες και τροποποιήσεις. Ο πρώτος και κύριος αποδέκτης του τελικού εγγράφου – υπενθύμισε ο γενικός εισηγητής, είναι ο Πάπας Φραγκίσκος. Με την έγκριση του στην πραγματικότητα «θα είναι διαθέσιμο σε ολόκληρη την Εκκλησία, στις τοπικές εκκλησίες, στους νέους και σε όλους εκείνους που έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν τους νέους με την ποιμαντική για τους νέους και την διάκριση της κλήσης.
Ο λαός του Θεού αφετηρία και τέρμα.
Η αφετηρία και το τέρμα είναι ο λαός του Θεού "στην ποικιλία των κοινωνικοπολιτιστικών και των εκκλησιαστικών καταστάσεων" που έφεραν στην επιφάνεια οι εργασίες της Συνόδου. Πράγματι η διαδικασία της Συνόδου δεν έχει ακόμη τελειώσει – πρόσθεσε ο Καρδινάλιος daRocha– διότι προβλέπεται η φάση υλοποίησης. «Θα είναι σημαντικό το γεγονός ότι οι τοπικές Εκκλησίες και οι Σύνοδοι της Ιεραρχίας θα πρέπει να αναλάβουν με δημιουργικό και πιστό τρόπο τη δυναμική του σχεδίου του τελικού αυτού Κειμένου με σκοπό να το προσαρμόσουν στα δικά τους δεδομένα και σε όσα προέκυψαν στη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου. Η Σύνοδος λοιπόν δεν τελειώνει με ποιμαντικές συνταγές που πρέπει να ληφθούν εδώ, (αυτό θα ήταν αντίθετο προς την διάκριση) και αν η γλώσσα του κειμένου που ετοιμάστηκε δεν είναι απόλυτα νεανική, υπενθυμίζεται ότι αποφασίστηκε να ετοιμαστεί από μέρους των Συνοδικών Πατέρων μία Επιστολή που θα απευθυνθεί σε όλους τους νέους
Η Εκκλησία ζει μια ευκαιρία μεταστροφής
Στη πνευματική μελέτη με την οποία ξεκίνησε η χθεσινή ημέρα των εργασιών της Συνόδου, ένας Συνοδικός Πατέρας , μίλησε για τους δύσκολους καιρούς που έζησε η Εκκλησία και προσκάλεσε όλους μας να ζήσουμε τη Σύνοδο ως ένα «καιρό», ω ευκαιρία μεταστροφής. Οι νέοι πράγματι επιθυμούν μία Εκκλησία διάφανη και φτωχή με υπενθίμηση των λόγων του Εσταυρωμένου Χριστού του Ναού του Αγίου Δαμιανού στον Φραγκίσκο της Ασίζης: «Πήγαινε να επισκευάσεις την Εκκλησία μου». Αυτά είναι για όλους μας τώρα ένα ερέθισμα. Ένα δέντρο φυτεμένο στις όχθες ενός ρυακιού – ήταν η μελέτη εμπνευσμένη από τα χθεσινά κείμενα της Λειτουργίας – δεν φοβάται τη ζέστη. Ακόμη και σε μια περίοδο ξηρασίας , οι καρποί του δέντρου δεν θα λείψουν, εάν οι ρίζες του βρίσκονται στις όχθες του ποταμού με τρεχούμενο νερό που είναι ο Ιησούς. Σ’ αυτή την περίοδο του “καιρός» βάσανα και χάρη – είναι η ευχή που δόθηκε – η Εκκλησία να πορευθεί θαρραλέα , γεμάτη ελπίδα και πάθος. Η προνομιακή επιλογή για τους νέους σημαίνει διάθεση χρόνου, προσώπων και υλικών μέσων στις ενορίες και στις εκκλησιαστικές επαρχίες όλου του κόσμου.
