ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΥΜΑΡΟΥ ΤΗΝΟΥ
Την Κυριακή, παραμονή της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, τελέστηκε από τον εφημέριο π. Νικόλαο Ψάλτη Πανηγυρικός Εσπερινός στον πανηγυρίζοντα ενοριακό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Κουμάρο της Τήνου. Συμμετείχαν πολλοί πιστοί, ιδιαίτερα απόδημοι Αθηναίοι, οι οποίοι κάθε χρόνο δίνουν ένα δυναμικό παρών στα πανηγύρια των ενοριών μας κατά την καλοκαιρινή περίοδο.
Τη Δευτέρα, ημέρα της εορτής, το πρωί στις 11, ο Αρχιεπίσκοπος μας τέλεσε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Μαζί του συλλειτούργησαν ο εφημέριος π. Νικόλαος Ψάλτης.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στην Εκκλησία και είπε:
Η σημερινή εορτή βασίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός, που συνέβη σε κάποια στιγμή της ζωής του Ιησού, ένα θαύμα που έγινε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του και συγκεκριμένα πριν από το Πάσχα, πριν από το θάνατο και την ένδοξη ανάστασή του, περιέχει όμως μία πραγματικότητα που φθάνει πέραν από το θάνατό και την ανάστασή του, διότι ο Ιησούς παρουσιάζεται στους μαθητές με όλη τη δόξα του.
Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε πολλά παραδείγματα Θεοφανείων, φανέρωσης δηλαδή του Θεού. Ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη φανερώνεται συχνά στον εκλεκτό λαό του. Όμως φανερώνεται με σύμβολα, όπως τις βροντές και τις αστραπές στο Σινά, τον άνεμο, τα σύννεφα που υπερυψωνόταν πάνω από τη σκηνή του Μαρτυρίου μέσα στην έρημο, την καιόμενη βάτο στο όρος Χορήβ, με τη θαυματουργική νίκη εναντίον των εχθρών. Όλα αυτά ήταν σημάδια της παρουσίας του Θεού που ήθελε να είναι κοντά στον άνθρωπο, κοντά στο λαό του, κοντά μας.
Αυτές οι φανερώσεις του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη ήταν μόνο μία πρόγευση, μία προετοιμασία για την τελική και μεγάλη φανέρωση που πραγματοποιήθηκε όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου της λύτρωσης και της σωτηρίας. Όταν έφθασε η ευλογημένη ώρα του ερχομού του Ιησού Χριστού, που γεννήθηκε και έζησε ανάμεσά μας, πέθανε και αναστήθηκε και τώρα κάθεται στα δεξιά του Πατέρα. Εμείς περιμένουμε ακόμη μία νέα φανέρωση του Χριστού, που είναι η τελευταία παρουσία του Κυρίου, αυτή που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος των καιρών. Όταν και πάλι θα επιστρέψει ο Κύριος με τις στρατιές των αγγέλων, για να κρίνει ζώντας και νεκρούς.
Η μεταμόρφωση του Ιησού πάνω στο όρος Θαβώρ, επιβεβαιώνει εκ μέρους του Θεού Πατέρα την αποστολή που έχει ο Χριστός να εκπληρώσει στον κόσμο μας. «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, αυτόν να ακούτε». Ο Θεός Πατέρας με την παρουσία του Νόμου και των Προφητών, του Μωυσή και του Ηλία, που ετοίμασαν τον ερχομό του Μεσσία, με την παρουσία των Αποστόλων, των εκλεγμένων μαρτύρων, πάνω στο όρος Θαβώρ δημόσια αποκαλεί τον Ιησού Χριστό Υιό του, και μάλιστα αγαπητό, στον οποίο ευαρεστείται.
Στην ευαγγελική περικοπή υπάρχει και μία άλλη φράση που πρέπει να προσέξουμε. Είναι η διαταγή που ακούγεται: «Αυτόν να ακούτε» Ο Θεός Πατέρας μας δίνει μια συγκεκριμένη διαταγή, να ακούμε τον λόγο του Υιού του, εφόσον είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος του Πατρός, να ακούμε δηλαδή τον ίδιο το Θεό.
Η Παναγία που πάντα άκουγε, μελετούσε, εκτελούσε το λόγο του Θεού και τον διατηρούσε μέσα στην καρδιά της, στο Γάμο της Κανά λέει στους υπηρέτες: «κάνετε ότι σας πει».
Τι σημαίνει λοιπόν να ακούμε το Χριστό; Η λέξη «ακούω» δεν έχει μόνο τη σημασία του ακούω απλώς κάτι αλλά και του ακούω κάποιον που μου λέει κάτι. Όταν αναφέρεται σε κάποιον σημαίνει εκτελώ αυτό που μου λέει. Π.χ Όταν λέμε στα παιδιά να ακούνε τους γονείς τους, δεν εννοούμε να ακούνε απλώς τι λένε και να κάνουν ότι θένε, αλλά να υπακούνε στους γονείς τους. Να ακούμε λοιπόν το Χριστό σημαίνει να υπακούμε στις εντολές του. Ο Ιησούς εξ άλλου δεν μας έδωσε πολλές εντολές, αλλά μία νέα εντολή που περιέχει όμως και τις δέκα της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι η νέα εντολή της αγάπης.
Το να ακούμε το Χριστό σημαίνει λοιπόν να συμπεριφερόμαστε όπως εκείνος συμπεριφερόταν κατά την επίγεια ζωή του. Ο Ιησούς πέρασε τη ζωή τους αυτόν τον κόσμο εκτελώντας στο ακέραιο το θέλημα του Πατέρα, ευεργετώντας τους ανθρώπους, σκορπίζοντας παντού το καλό, βοηθώντας τους αναγκεμένους, θεραπεύοντας τους ασθενείς, κηρύττοντας τη Βασιλεία του Θεού.
Η Ευχαριστία αδελφοί μου που τελούμε είναι η φανέρωση του Θεού. Δεν την συνοδεύουν κεραυνοί και σεισμοί, σύννεφα και αστραπές. Εδώ σ’ αυτό τον ιερό χώρο, σ’ αυτή την ιερή σύναξη σε λίγο θα έχουμε στα χέρια μας τον ίδιο το Θεό μας που προσεύχεται μαζί μας, μπορούμε να τον ακούσομε, να τον αγγίξουμε, κυριολεκτικά να τον φάμε αφού γίνεται για μας τροφή. Όταν κοινωνήσουμε στο σώμα και στο αίμα του ξεκινά σε μας η μεταμόρφωσή μας, εισέρχεται μέσα μας και μας μεταμορφώνει, μας μεταμορφώνει πρώτα εσωτερικά αλλά αυτή η μεταμόρφωση αν είναι πραγματική έχει σημάδια που φαίνονται σε όλο το είναι μας και τη ζωή μας. Αυτή είναι η πραγματική γιορτή και πανήγυρη της μεταμορφώσεως. Είναι η μεταμόρφωση του Θεού, του Χριστού, αλλά και η δική μας. Όταν θα κατέβουμε από αυτό το πνευματικό Θαβώρ όπου σήμερα μας οδήγησε ο Χριστός και επιστρέψουμε στο σπίτι μας, στις εργασίες μας, στην αποστολή μας στα έργα μας, εκεί θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε μεταμορφωμένοι, λαμπροί, λευκοί για να στηρίξουμε με το παράδειγμά μας και τους άλλους αδελφούς μας. Είθε ο Κύριος να μας κάνει σήμερα αυτή τη χάρη. Αμήν.
