ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΜΑΣ ΝΑΟΣ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα πανηγύρισε ο Ενοριακός Ναός της Παναγίας του Ροδαρίου στη Μύκονο.

Η Θεία Λειτουργία ήταν Αρχιερατική και τελέστηκε στις 13.00 από τον Σεβασμιότατα Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο ο οποίος έφθασε το πρωί από Τήνο συνοδευόμενος από τον εφημέριο της ποιμαντικής ενότητας του Κάμπου και π. Ιωάννη Σκλάβο, τον εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Κώμης π.  Πέτρο Σοκολόφσκυ, τον  π. Μάρκο Βιδάλη εφημέριο του Ιερού Κλήρου της Αρχιεπισκοπής των Καθολικών ΑΘΗΝΏΝ, τις τρεις μοναχές του μοναχικού τάγματος των «Δούλων του Κυρίου και της Αειπαρθένου Μαρίας»  και μια τριανταριά προσκυνητές.

Ο Ενοριακός Ναός μας στη Μύκονο ήταν κατάμεστος από ενορίτες, επισκέπτες και προσκυνητές  και με την βοήθεια του κ. Πέτρου Ρήσου που συνόδευε τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας με το εκκλησιαστικό όργανο, το Μυστήριο της Ευχαριστίας τελέστηκε με κάθε επισημότητα και με την  ενεργό συμμετοχή όλων των παρόντων.

Ο Εφημέριος του Ναού π. Ριχάρδος Ταρασκέβιτς είχε φροντίσει ώστε όλα να λάμπουν από καθαριότητα και ομορφιά  που και αυτό συνέβαλε στην ομορφιά της πανήγυρης.

Ο Σεβασμιότατος, μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:

Και η Αγία Γραφή θεωρεί τον πλούτο ως δώρο του Θεού, όμως όταν αυτός δεν χρησιμοποιείται σωστά  μπορεί να γίνει αιτία θλίψης, όπως και στην περίπτωση του ανθρώπου που ακούσαμε στο Ευαγγέλιο: «εκείνος όμως έφυγε σκυθρωπός ….. και αναχώρησε λυπημένος. Είχε πράγματι μεγάλη περιουσία».

Ακούσαμε πως κάποιος άνθρωπος πάει να συναντήσει τον Ιησού. Ο ευαγγελιστής δεν αναφέρει το όνομά του. Ήταν τόσο πλούσιος που το όνομά του καλύφθηκε από το χρήμα του. Διότι  το χρήμα δημιουργεί ανθρώπους  χωρίς όνομα και χωρίς καρδιά.

Αυτός ο άνθρωπος που πλησιάζει τον Ιησού έχει τα πάντα  και όμως του λείπει κάτι, που λείπει η ευτυχία, είναι λυπημένος. Έχει πολλά χρήματα αλλά δεν έχει ειρήνη, δεν έχει αγάπη. Ξέρει μόνο να θησαυρίζει. Σκέπτεται μόνο τον εαυτό του και καθόλου τον συνάνθρωπό του. Δεν είναι διατεθειμένος να δίνει. Ο Ιησούς όμως του προτείνει:  "πούλησέ τα όλα, δώστα στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς και ακολούθησέ με». Οι θησαυροί αυτού του κόσμου δεν μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Οι θησαυροί αυτού του κόσμου είναι προσωρινοί, φθαρτοί, ενώ οι θησαυροί του ουρανού άφθαρτοι, αιώνιοι. Η συμβουλή του Ιησού προς τον άνθρωπο αυτό, να μοιραστεί τον πλούτο του με τους φτωχούς δεν γίνεται αποδεκτή. Αυτή η συμβουλή του Ιησού προξενεί στον πλούσιο περισσότερη λύπη.

Για τον πλούσιο άνθρωπο του ευαγγελίου οι φτωχοί δεν αξίζουν τίποτε.  Δεν ξέρει τι σημαίνει να είναι κανείς συμπαραστάτης του άλλου και μάλιστα όταν αυτός ο άλλος είναι φτωχός.

«Διδάσκαλε καλέ τι πρέπει να κάνω για να μπω στην αιώνια ζωή;»

Σ’ αυτή την ερώτηση ο Ιησούς απαντά παρουσιάζοντας τον κατάλογο  των εντολών, αλλά ο άνθρωπος αυτός δηλώνει πως όλες τις έχει τηρήσει. Όμως η απλή τήρηση των εντολών δεν φθάνει. Απόδειξη πως δεν είχε αλλάξει την καρδιά αυτού του ανθρώπου, διότι γι’ αυτόν ο πλούτος είναι το παν. Πόσες φορές κι εμείς λέμε δεν έχω αμαρτίες: Δεν σκοτώνω, δεν κλέβω, δεν μοιχεύω. Είμαι καθόλα εντάξει. 

Ο Ιησούς όμως δεν μας ζητά μόνο μια  τυπική τήρηση των εντολών. Δεν φθάνει αυτό. Χρειάζεται μια έμπρακτη αγάπη προς το Θεό και τον πλησίον. Γι’ αυτό ο Κύριος μας ζητά να έχουμε μια καρδιά που να ξέρει να αγαπά ακόμη, να αγαπά  και τους φτωχούς,  ζητά τα δύο χέρια που έχουμε να τα διαθέτουμε  για να υπηρετούμε τους άλλους.

Τα υλικά αγαθά μπορούν να γεμίσουν τα σπίτια μας, τα χρήματα μπορούν να γεμίσουν τις τσέπες μας, όχι όμως την καρδιά μας, ο μόνος θησαυρός της καρδιάς μας είναι ο ίδιος ο Θεός. Μόνο ο Θεός μπορεί να μας εξασφαλίζει την ειρήνη, τη γαλήνη, την ευτυχία.

Γι ’αυτό ο Κύριος μας προτείνει: Δώστε ότι σας  περισσεύει, δώστε και από το υστέρημά σας. Δώστε στους ανθρώπους στους κάθε λογής φτωχούς αδελφούς σας ότι τους είναι απαραίτητο: χρήμα, τροφή, χρόνο, περισσότερη προσοχή, δώστε τους αγάπη, διότι  σ’ αυτή τη ζωή: «οι  πλούσιοι πτώχευσαν, μόνο όσοι αναζητούν τον Κύριο δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό».

Η αληθινή ευτυχία είναι δώρο του Θεού. Αυτό το δώρο εύχομαι σε όλες και σε όλους σας. Αν σήμερα ζητήσουμε τι να κάνουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι, Η Παναγία θα μας πει όπως τότε στο γάμο της Κανά είπε την απάντηση μας την έδωσε σήμερα ο ίδιος ο Κύριος. Τώρα όμως πρέπει και να το τηρήσουμε. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και σας ζητώ να κάνετε και εσείς το ίδιο, για να είναι καρποφόρα η συμμετοχή μας σ’ αυτήν την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Το νησί της Μυκόνου παρά τον εξωτερικό εκκοσμικευμένο χαρακτήρα του, και την εντύπωση ότι εδώ όλα επιτρέπονται, πιστεύω ότι αδικείται, διότι υπάρχει και μια άλλη πλευρά του νησιού, αυτή που δυστυχώς παραμελείται και δεν διαφημίζεται. Εδώ υπάρχει και η πίστη, η οποία κηρύττεται σε τόσους άμβωνες της αδελφής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και στον δικό μας ιστορικό άμβωνα της αγάπης που είναι ο εδώ ενοριακός μας Ναός, ο οποίος ποτέ δεν στερήθηκε της πνευματικής φροντίδας και της παρουσίας  ιερέα για την τέλεση του Μυστηρίου της Σωτηρίας που είναι το Μυστήριο της Ευχαριστίας. Δεν είναι τυχαίο ότι και φέτος μία ομάδα ευλαβών της Παναγίας με μας συνόδεψαν στον εδώ πανηγυρίζοντα Ναό. Τους ευχαριστώ και μαζί με την εδώ ενοριακή κοινότητα θα ευχαριστήσουμε όλοι μαζί τον Κύριο για όσα μεγαλεία έκανε στην Εκκλησία μας μέσω της Παναγίας. Και στην ίδια την Παναγία του Ροδαρίου θα ζητήσουμε να στρέφει καθημερινά το βλέμμα της πάνω στα παιδιά της που βαδίζουν μέσα στην κοιλάδα των δακρύων, ώστε με τις ικεσίες της, ο Κύριος να την μετατρέπει από κοιλάδα των δακρύων σε πνευματική όαση, πρόγευση της ουράνιας  Βασιλείας.Αμήν.

Στη διάρκεια της Θείας κοινωνίας οι τρεις μοναχές έψαλαν ένα ύμνο της Θείας Κοινωνίας και εντυπωσίασαν τους παρόντες για την γλυκύτητα της φωνής τους και την πολυφωνία.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εφημέριος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο, τους συλλειτουργούντας ιερείς , την αντιπροσωπεία της.

Όταν ολοκληρώθηκε η Θεία  Ευχαριστία η ενορία της Μυκόνου πρόσφερε κέρασμα σε όλους και ο εφημέριος γεύμα αγάπης στον Αρχιεπίσκοπο, στους ιερείς και στις τρεις μοναχές.