ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝ. ΝΑΟΣ  ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟ ΚΤΙΚΑΔΟ ΤΗΝΟΥ

Με τη συμμετοχή πολλών ευλαβών του Τιμίου Σταυρού, τόσο στην τέλεση του  πανηγυρικού Εσπερινού  την παραμονή όσο και στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, πανηγύρισε ο Ενοριακός Ναός του Τιμίου Σταυρού στο Κτικάδο Τήνου.
Ο πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε από τον εφημέριο του Ναού π. Γεώργιο Ανδριώτη και συνόδευε στους ψαλμούς στο αρμόνιο  ο π. Νικόλαος Ψάλτης.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού π. Γεώργιος Ανδριώτης, ο εφημέριος Πόλεως Τήνου  και Σμαρδακίτου π. Μάρκος Φώσκολος,  ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Στενής π. Ιωάννης Σκλάβος και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Κώμης π. Πέτρος Σοκολόφσκυ, ο εφημέριος Μυκόνου και Σάμου π. Ριχάρδος Ταράσκεβιτς και ο π. Μάρκος Βιδάλης του ιερού Κλήρου της Αρχιεπισκοπής των Καθολικών Αθηνών.
Τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο αρμόνιο ο π. Νικόλαος Ψάλτης. 

Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος είπε στην Εκκλησία:

Σήμερα γιορτάζουμε και πανηγυρίζουμε την ύψωση του Τιμίου Σταυρού.  Αλλά μπορεί να διερωτηθεί κανείς: Μα ο  σταυρός είναι ευκαιρία γιορτής. Κανένας δεν έχει ορίσει μία μέρα στη ζωή του για να γιορτάζει το μικρό ή μεγάλο σταυρό που σηκώνει. Κανένας δεν γιορτάζει την ύψωση του δικού του σταυρού.  Ο σταυρός τις περισσότερες φορές θεωρείται μια ανθρώπινη τραγωδία, που επιβάλλεται από τις απαιτήσεις της ζωής, κάποιες φορές δημιουργείται από την έλλειψη  σύνεσης και άλλες φορές από την ίδια την κακία των ανθρώπων.  Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να φέρει το σταυρό της μοναξιάς  της αποτυχίας, της αρρώστιας  και της δυστυχίας! Ο «σταυρός» στην απλή γλώσσα και νοοτροπία του λαού δηλώνει  τις δυσκολίες και τα κάθε λογής βάσανα της ζωής. 

Για μας όμως τους χριστιανούς  είναι το σύμβολο της υπέρτατης αγάπης του Θεού για μας που φανερώθηκε μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Δικαιολογημένα λοιπόν τον υψώνουμε μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία και σήμερα αυτή την ύψωση την γιορτάζουμε και την πανηγυρίζουμε.

Ο Κύριος χρησιμοποίησε  το σταυρό για να μας αποδείξει ότι ακόμη και ένα φονικό όργανο, ένα όργανο μίσους, και θανάτου  μπορεί να μετατραπεί σε σύμβολο αγάπης. Ο Ιησούς μάς υπέδειξε ότι με το σταυρό μπορούμε και εμείς να δείξουμε τη δική μας προς κείνον και τον  πλησίον αγάπη, γι’ αυτό και μας συμβούλεψε: «όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθήσει». (Ματθ. 16,24).

Είναι δεδομένο ότι ο κάθε άνθρωπος, είτε ακολουθεί τον Ιησού είτε όχι σηκώνει ένα  σταυρό. Αν τον φέρνουμε ακολουθώντας το Χριστό, τότε μαζί του μετατρέπεται σε ανάσταση, αν όμως τον φέρνουμε χωρίς το Χριστό, τότε γίνεται συνεχώς πιο βαρύς, αβάστακτος και άχρηστος.

Ο σταυρός που σηκώνουμε είναι  φτιαγμένος στα μέτρα μας  και ανάλογος με τις δυνάμεις μας για να μπορούμε να τον φέρουμε μέχρι τέλος. Ο σταυρός που σηκώνουμε είναι προσαρμοσμένος στους δικούς μας ώμους.  Είναι ο σταυρός που δόθηκε στον καθένα μας με βάση το σχέδιο που έχει ο Θεός για την καθεμιά σας και τον καθένα μας. Ο σταυρός μας είναι «προσωπικός» και δεν αλλάζεται με το σταυρό του άλλου.

Κάποιος άνθρωπος σκεπτόταν, μήπως θα έπρεπε να τον κάνει το σταυρό του πιο ελαφρύ, διότι του φαινόταν πολύ βαρύς και δυσκολευόταν να βαδίζει στη ζωή. Οι φίλοι του  προσπαθούσαν να τον προφυλάξουν από τον πειρασμό  να ελαφρύνει το σταυρό του και του υπενθύμιζαν τα μεγάλα προτερήματα που θα προκύψουν, αν σήκωνε καθημερινά με χαρά το συγκεκριμένο σταυρό του.

Αλλά εκείνος επέμενε ότι  επειδή ο Θεός μας έδωσε ένα μυαλό και εξυπνάδα, θα έπρεπε να τα χρησιμοποιήσουμε, κάνοντας το σταυρό μας πιο ελαφρύ. Και δεν σταματούσε να συμβουλεύει τους φίλους τους να είναι πιο «πονηροί»

Με αυτή τη νοοτροπία βρήκε τη δικαιολογία για να κόψει αμέσως ένα κομμάτι από το σταυρό του. Τότε άρχισε και πάλι να βαδίζει και διαπίστωσε  πως βάδιζε πιο εύκολα γιατί ο σταυρός του ήταν πιο ελαφρύς.

Τότε αποφάσισε κάθε μέρα να κόβει ένα κομμάτι από το σταυρό του. Μετά από λίγο βρέθηκε να σηκώνει στους ώμους του μόνο δύο μικρά κομμάτια, ένα κάθετο και ένα οριζόντιο. Αισθανόταν  πράγματι πολύ άνετα.

Όμως το μικρό βάρος του σταυρού του μείωνε τη σταθερότητα και σε κάθε δυνατό φύσημα αέρα έπεφτε.

Στο τέλος της πορείας, εκείνος και οι φίλοι του βρέθηκαν μπροστά σε ένα φαρδύ και βαθύ ποτάμι, που έπρεπε να το  διασχίσουν  για να φθάσουν τελικά στην απέναντι όχθη που υπήρχε μια θαυμάσια όαση.

Στις όχθες του ποταμού υπήρχε μια μεγάλη επιγραφή που έδινε οδηγίες για τον τρόπο που έπρεπε να χρησιμοποιήσουν για να διασχίσουν τον ποταμό. Ο καθένας θα μπορούσε εύκολα να τον διαβεί αν στηριζόταν στο σταυρό που έλαβε στο ξεκίνημα της  πορείας του. Στην επιγραφή ξεχώριζαν κάποια μεγάλα γράμματα που έλεγαν: “Ο Σταυρός που έφερες, σε φέρνει».  Ήταν μια απόλαυση  να επιπλέει κανείς πάνω στα ταραγμένα κύματα του ποταμού, αρκούσε μόνο να στηρίζεται  σ’ αυτό το περίεργο αλλά σίγουρα σωσίβιο, δηλαδή το σταυρό του.

Έφθασε εκεί και ο πονηρός φίλος μας. Διάβασε τις οδηγίες. Και βρέθηκε εκτός νόμου. Τους έλειπαν οι σωστές προϋποθέσεις. Στους ώμους του υπήρχαν μόνο δύο κομματάκια σταυρού πολύ ελαφρά που δεν του εγγυόταν ένα σίγουρο πέρασμα στην άλλη όχθη. Τότε μια φωνή τον συμβούλεψε: «μεταστροφή και μεταβολή». Γύρνα πίσω και ξεκίνησε από την αρχή φέροντας το σταυρό που σου είχε δοθεί στην αρχή και φέρον μέχρις εδώ με  γρήγορο βήμα και χαρά.

Τότε φίλος μας πείστηκε και όχι  μόνο έκανε αυτό που του υπέδειξε η φωνή. αλλά και άρχισε να  συμβουλεύει όλους τους  φίλους του να μην προσπαθούν να ελαφρύνουν το σταυρό που τους παραδόθηκε στην αρχή της πορείας τους. Το βάρος που έχει τεθεί στους ώμους του καθενός  είναι εγγύηση σταθερότητας  ενάντια στους δυνατούς ανέμους και σιγουριά για το πέρασμα στην  απέναντι όχθη.

Συμβουλεύω λοιπόν  και τον εαυτό μου, την κάθε μια και τον καθένα σας όχι μόνο να συνεχίσουμε να σηκώνουμε τον προσωπικό μας σταυρό αλλά να γινόμαστε και Κυρηναίοι για το  σταυρό ου πλησίον μας. Αμήν.

Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε η λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού μέσα στον οικισμό και στην κεντρική πλατεία αναπέμφθηκε δέηση για την Εκκλησία, τους κυβερνώντες τα έθνη, τους ασθενείς και όλους τους παρόντες. Όταν η λιτάνευση επανήλθε στο Ναό δόθηκε η ευλογία με τον Τίμιο σταυρό και οι πιστοί τον ασπάστηκαν παίρνοντας ένα κλαδί βασιλικού όπως συνηθίζεται την ημέρα αυτή.

Στην Ιερά  Πανήγυρη έλαβαν μέρος όλοι οι ενορίτες και πολλοί φιλέορτοι από την πόλη και τα χωριά Παρέστησαν επίσης: ο εφημέριος της Αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Κτικάδο, π. Αντώνιος και  εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δευτέρου και δευτέρου  βαθμού με επί κεφαλής τον Δήμαρχο Τήνου κ. Σίμο Ορφανό και τον Έπαρχο Τήνου κ. Ιωάννη Γιαγιά