ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝ. ΝΑΟΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΛΕΙΣΜΑ ΤΗΝΟΥ
Το απόγευμα της 15ης Αυγούστου πανηγύρισε ο Ενοριακός Ναός της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στο Κάτω Κλείσμα της Τήνου.
Τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησε μαζί ου ο εφημέριος του Ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Μετά την Ανάγνωση του Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στην Εκκλησία και είπε:
Ολοκληρώνοντας τις εορταστικές μας εκδηλώσεις προς τιμή της Κοιμήσεως και Μεταστάσεως της Θεοτόκου με αυτή την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία εδώ στο ενοριακό αυτό Ναό, απευθυνόμαστε σε Εκείνον που εποίησε μεγαλεία στην Μαρία από τη Ναζαρέτ και την απάλλαξε από την πρώτη στιγμή της συλλήψεώς της από κάθε ίχνος αμαρτίας γιατί την προόριζε να γίνει η Μητέρα του ενσαρκωμένου Λόγου Του, και του ζητούμε με τις ικεσίες της Θεοτόκου να χορηγήσει την αγία χάρη του, ώστε αυτή η συμμετοχή μας στην εορτή και πανήγυρη της κοιμήσεως και μεταστάσεως να επιφέρει πνευματικούς και αγίους καρπούς για την πνευματική μας ζωή.
Το να μιλήσει κανείς για την Παναγία είναι όμορφο αλλά και δύσκολο. Όμορφο διότι μιλάμε για μία Μητέρα. Δύσκολο διότι, όπως σήμερα, μιλάμε για ένα εντυπωσιακό και ανεξιχνίαστο Μυστήριο: Το Μυστήριο της Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη δόξα του Θεού με το σώμα και την ψυχή.
Είναι αδύνατο να το δούμε με τα φυσικά μας μάτια. Είναι αδύνατο να το περιγράψουμε με ανθρώπινα λόγια. Είναι αδύνατο να το καταλάβουμε με το φτωχό μας μυαλό όσο κι αν θα θέλαμε. Και όμως στο σύμβολο της Πίστεώς μας επαναλαμβάνουμε: «Πιστεύω στην ανάσταση της σαρκός και στην αιώνια ζωή».
Η σημερινή εορτή, μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε μια νέα πράξη Πίστεως στην ανάσταση της σαρκός. Σ’ αυτήν την πράξη πίστεως μας βοηθά το γεγονός που σήμερα εορτάζουμε: την μετάσταση της Παναγίας στον ουρανό. Αυτό το θαύμα μας υπενθυμίζει και άλλες συγκεκριμένες αλήθειες, μας υπενθυμίζει αυτό το οποίο πρέπει να είμαστε, που ακόμη όμως δεν είμαστε.
Αυτή η εορτή την οποία τελεί όλη η Εκκλησία, Ανατολής και Δύσης και μάλιστα μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, μας υπενθυμίζει ότι συχνά στη ζωή μας δεν υπάρχει αρκετός χώρος για τη σιωπή, την περισυλλογή, την προσευχή, τη θεία ενόραση.
Νομίζουμε ότι είμαστε από μόνοι μας επαρκείς. Ότι διαθέτουμε τα πάντα και όμως μας λείπει το ουσιώδες. Μιλάμε τόσο πολύ για το Θεό, αλλά δεν διαθέτουμε αρκετό χρόνο για να μιλήσουμε με το Θεό. Δεν αφήνουμε περιθώριο στη ζωή μας για να μας μιλήσει Εκείνος. Μιλάμε πολύ για το Χριστό, αλλά ζούμε λίγο τη ζωή του. Συχνάζουμε στους ναούς, τα παρεκκλήσια και τα προσκυνήματα της Παναγίας και συχνά επιστρέφουμε στο σπίτι μας συναισθηματικά μόνο φορτισμένοι και όχι αποφασισμένοι.
Η εορτή της Μεταστάσεως της Θεοτόκου μας συγκέντρωσε αυτό βράδυ σ’ αυτό το προσφιλές σε όλους μας Προσκύνημα της και θα παραμείνουμε εδώ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, διότι σήμερα η Παναγία είναι σαν να συμβουλεύει λέγοντάς στην κάθε μια και στον κάθε ένας μας: «Σταμάτησε για λίγο, πριν αυτό είναι πολύ αργά. Ζήσε την αληθινή ζωή ως δώρο Θεού. Μην αφήνεις τη ζωή σου άδεια, χωρίς νόημα και σκοπό. Απόφευγε να συνεχίζεις να ζεις μια ζωή επιπόλαιη. Μην προσπαθείς να γεμίσεις το άδειο το ζωής σου με το άχρηστο. Δώσε λίγο νόημα στο χρόνο σου και χρησιμοποίησε σωστά τον σωστό γιατί ο χρόνος περνά, δεν είναι εδώ η αιωνιότητα αλλά από τον τρόπο που χρησιμοποιείς τον χρόνο που τώρα έχεις στη διάθεσή σου, θα εξαρτηθεί το πώς θ’ αρχίσει η αιωνιότητα όταν τελειώσει ο χρόνος.
Το πρώτο καθήκον ενός Χριστιανού είναι να είναι ο εαυτός του. Να μην προσποιείται. Να μην είναι άλλος μέσα στο ναό και άλλος μέσα στο λαό. Χρειάζεται συνέχεια και συνέπεια και πρέπει να ομολογήσουμε ότι σ’ αυτό πολλές φορές υστερούμε. Ο αείμνηστος Πάπας Παύλος ο 6ος έλεγε: «Αν ένας χριστιανός ζει ως αληθινός χριστιανός τότε είναι ο ίδιος ένα ζωντανό θαύμα».
Η Παναγία μας υπενθυμίζει, ότι μόνο με τη χάρη του Θεού μπορούμε να νιώσουμε και να ζήσουμε σωστά τη ζωή μας και την αποστολή μας. Αυτό οφείλουμε να το υπενθυμίζουμε σε όλους. Ιδιαίτερα σε εκείνους που αυταπατώνται νομίζοντας πως κατέχουν τα πάντα και μπορούν να ζουν ανέμελα και χωρίς Θεό.
Στη σύγχρονη κοινωνία οφείλουμε να επιβεβαιώνουμε την προτεραιότητα που έχει η ανθρώπινη ύπαρξη, η προσωπικότητα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι το μέτρο σε όλα. Οφείλουμε να υπενθυμίζουμε ότι ο Θεός θέλει τα μεγαλεία που έκανε στην Παναγία να τα επαναλάβει και σε κάθε άνθρωπο.
Είναι δύσκολο να μιλάμε για την Παναγία. Όμως η Παναγία ως καλή Μητέρα μιλάει εκείνη σε μας, υπενθυμίζοντάς μας τις απλές υποχρεώσεις της ζωής. Τα καθήκοντα και τις αξίες που πρέπει να διακρίνουν κάθε Χριστιανό. Τον συνειδητοποιημένο Χριστιανό, τον συνεπή χριστιανό. Τον πιστό χριστιανό.
Γι’ αυτό κατά τη σημερινή εορτή και πανήγυρη σας καλώ να δοξάσουμε και θα μεγαλύνουμε το Θεό για τα μεγαλεία που επιτελεί στην Εκκλησία μας.
Να στρέψουμε σε Εκείνη το νου και την καρδιά μας και η κάθε μια και ο καθένας μας μαζί με τον Άγιο Βερνάρδο ας επαναλάβει την απλή και όμορφη προσευχή: «Ενθυμήσου Παναγία, πως ποτέ ψυχή καμία εις εσένα θαρρεμένη δεν ευρέθηκε χαμένη, ενθυμήσουμε και μένα που θαρρεύομαι σε σένα». Αμήν
