ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Η ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΟΝΗΣ

6 Νοεμβρίου, 2017

Η Ενοριακή Κοινότητα Καλλονής πανηγύρισε με λαμπρότητα τον Άγιο της Προστάτη Άγιο Ζαχαρία την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017.

Προηγήθηκε τριήμερο προετοιμασίας. Την Παρασκευή τελέστηκε η Αγία Ώρα προσκύνησης του Παναχράντου Μυστηρίου και την παραμονή ο εόρτιος Εσπερινός στον οποίο έλαβαν μέρος αρκετά μέλη της ποιμαντικής κοινότητας Καλλονής.

Την Ημέρα της πανήγυρης στις 11 το πρωί τελέστηκε Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Αρχιεπίσκοπό μας Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Κώμης π. Πέτρος Σοκολόφσκυ, ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Στενής π. Ιωάννης Σκλάβος και ο Ιερέας της Αρχιεπισκοπής των καθολικών Αθηνών π. Μάρκος Βιδάλης.

Ο Ενοριακός Ναός του Αγίου Ζαχαρία, που είναι ένας από τους πιο μεγάλους ενοριακούς Ναού της Τήνου αποδείχτηκε μικρός για να χωρέσει όλους τους ενορίτες και πιστούς φιλέορτους που έφθασαν από την πόλη και τα χωριά για να συμμετάσχουν στην πανήγυρη. Πράγματι ο ενοριακός ναός παρουσίαζε μια όμορφη εικόνα και σ’ αυτό συνέβαλε και η ψυχρίτσα που έκανε και δεν ήταν εύκολα να παραμείνει κανείς έξω από το Ναό χωρίς προβλήματα. Ήταν κάτι που εντόπισε ο Αρχιεπίσκοπος στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ευχόμενος του χρόνου να κάνει λίγο παραπάνω κρύο ώστε να μη μείνει κανείς έξω από το Ναό.

Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:

Ο Προφήτης Ζαχαρίας και η σύζυγός του Ελισάβετ ήταν ένα ευλογημένο ανδρόγυνο. Αγαπούσαν το Θεό και τον παρακαλούσαν καθημερινά να τους αξιώσει να αποκτήσουν ένα παιδί. Ο Θεός μετά από χρόνια απάντησε στις προσευχές τους, όταν είχαν πια και οι δύο γεράσει και ανθρωπίνως ήταν αδύνατο να τεκνοποιήσουν. Ο Θεός αναγγέλλει στο Ζαχαρία την απάντηση στην προσευχή τους μέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Όμως ο Ζαχαρίας αν και ιερέας και προφήτης δυσπίστησε στα λόγια του θεόσταλτου αγγελιαφόρου, επειδή το μήνυμα του φάνηκε παράδοξο και παράλογο. Ζήτησε εξηγήσεις από τον θεϊκό απεσταλμένο. Ήθελε να κατανοήσει το ακατανόητο μυστήριο με τη δική του λογική. Όμως τα μυστήρια του Θεού είναι κατανοητά μόνο με τη σοφία του Θεού και αποδεκτά με την πίστη.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει: “όταν ο Θεός ομιλεί δεν πρέπει να κινεί κανείς τους λογισμούς του, γα να κατανοήσει το λόγο Του, ούτε να επηρεάζεται από τον περιορισμό της φύσης, αλλά να δέχεται τις αποφάσεις του Θεού με πίστη»

Ο Ζαχαρίας για την απιστία του αυτή τιμωρείται. Όταν όμως λέμε ότι ο Θεός τιμωρεί, εννοούμε παιδαγωγεί. Ο Θεός δεν τιμωρεί κανένα. Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που αυτοτιμωρείται. Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο και σέβεται την ελευθερία του, την οποία ο ίδιος του έδωσε. Επιτρέπει να δοκιμαστεί η πίστη του για να δοκιμαστεί είναι αληθινή. Ο Θεός δεν μας παιδεύει αλλά μας εκπαιδεύει με τη δική του σοφία, την αγάπη και την ευσπλαχνία του.

Η περίπτωση του Προφήτη Ζαχαρία πρέπει να μας προβληματίζει και να μας κάνει πιο προσεκτικούς. Εάν υπέπεσε στο αμάρτημα της δυσπιστίας και της αμφιβολίας, ένας ιερέας και προφήτης, το ίδιο και πιο εύκολα μπορεί να συμβεί και σε μας.

Όμως εκείνο ου θέλω να επισημάνω είναι η ιερότητα της οικογένειας, παράδειγμα πίστης και πιστότητας της οποίας είναι η οικογένεια του Ζαχαρία και της Ελισάβετ.

Σήμερα ο θεσμός της οικογένειας πλήττεται συνεχώς από τις αντιευαγγελικές και αντιχριστιανικές ιδεολογίες. Αν η πίστη μας δεν είναι τρόπος ζωής αλλά συναισθηματική και ευκαιριακή, εύκολα μπορεί να αλλοιωθεί, να μειωθεί και να αδρανήσει.

Οφείλουμε να τροφοδοτούμε συχνά την πίστη μας και να ζητούμε συνεχώς στηρίγματα γι’ αυτήν.

Και αυτό ιδιαίτερα, εκτός από την διδασκαλία και την κατήχηση της Εκκλησίας υπάρχει εξ ίσου δυνατή και η αντιδιδασκαλία και η αντικατήχηση της πολιτείας.

Μέσα σε μία κοινωνία που οι ευαγγελικές αξίες, αμφισβητούνται και παραποιούνται, τέτοια παραδείγματα, άρρηκτης συζυγικής αγάπης και προσευχής, είναι πολύτιμα και πρέπει να τα αξιοποιούμε στη ζωή μας.

Είναι δεδομένο πως σήμερα η χριστιανική συζυγική ζωή δέχεται πολλά κτυπήματα από θρησκευτικά αδιάφορους νομοθέτες, που νομοθετούν θεωρώντας τον άνθρωπο όχι πια ως πρόσωπο του Χριστού και εικόνα του Θεού, αλλά ως ένα άβουλο πλάσμα που το οποίο το χρειάζονται μόνο κάθε τόσο, ίσως κάθε τέσσερα χρόνια. Ορίζουν τη ζωή του, νομοθετώντας ενάντια στους ιερούς και αιώνιους κανόνες του Ευαγγελίου. Αφαιρούν τον εσταυρωμένο από τους δημόσιους χώρους, πετούν στα σκουπίδια εικόνες της Παναγίας και μάλιστα στο Υπουργείο Θρησκευμάτων και δεν τρέχει τίποτε, διότι μας περιμένουν .

Ο φόβος του Θεού, με τη σωστή έννοιά του, έχει χαθεί από πολλούς νομοθέτες, οι πανανθρώπινες αξίες έχουν περιοριστεί, οι ευαγγελικές αξίες καταργηθεί, και η χριστιανικές αρετές έχουν ξεχαστεί.

Παρόλα αυτά εμείς, ενώ λέμε ότι πιστεύουμε, βγαίνουμε από τα άγια των αγίων κωφάλαλοι, όπως ο Ζαχαρίας και ούτε μιλούμε ούτε λαλούμε.

Γνωρίζουμε πόσο είναι δύσκολο σήμερα για τις οικογένειές μας να ζήσουν τη χριστιανική τους κλήση. Γνωρίζουμε, πόσα δράματα κρύβονται μέσα στα σπίτια μας, συχνά πόσος πόνος, πόση μοναξιά, πόσα μεσημέρια ή βράδια τα οικογενειακά τραπέζια είναι σχεδόν άδεια.

Αποτελούν όμως αληθινή ευλογία για την Εκκλησία και την κοινωνία οι χριστιανικές εκείνες οικογένειες που γνωρίζουν καλά και προσπαθούν, παρά τις όποιες εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες, να ζουν με χαρά την κλήση τους και την αποστολή τους και να μαρτυρούν μέσα στον κόσμο, την πίστη τους στο Θεό που τους κατέστησε με το Μυστήριο του Γάμου «κατ’ οίκον εκκλησία».

Η Καθολική Εκκλησία έχει μείνει μόνη της στο να υπερασπίζεται, παρά τα όποια σκάνδαλα, το αδιάλυτο του Γάμου διότι συνεχίζει να πιστεύει ότι αν το κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας αλλοιωθεί και χάσει την ιερότητά του και μοναδικότητα του, τότε όλη η ανθρώπινη κοινωνία θα υποστεί τις συνέπειες των ανθρώπινων παραλογισμών των «σύγχρονων» νομοθετών.

Ευτυχώς που η Εκκλησία παραμένει σταθερά ευαίσθητη στα προβλήματα της οικογένειας και θέλει να είναι συνοδοιπόρος της για να την βοηθήσει να βιώσει με τον καλύτερο τρόπο το Μυστήριο του Γάμου με το οποίο η συζυγική αγάπη γίνεται εικόνα της τέλειας και αιώνιας αγάπης της Αγίας Τριάδας.

Ας ευχηθούμε λοιπόν με τη χάρη του Θεού η άμεμπτη ζωή των δύο αυτών συζύγων, των οποίων σήμερα πανηγυρίζουμε τη μνήμη τους, να γίνει παράδειγμα μίμησης για κάθε οικογένεια αυτού του χωριού, για τη μεγάλη οικογένεια που λέγεται ενορία αλλά και την ακόμη μεγαλύτερη οικογένεια που λέγεται Εκκλησία. Αμήν

Τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας που έψαλε όλος ο λαός συνόδευε στο εκκλησιαστικό όργανο ο εκ Κώμη Ιωάννης Αρμακόλας.

Μετά τη θεία Λειτουργία προσφέρθηκε Τηνιακό παραδοσιακό κέρασμα σε όλους τους παρόντες και στη συνέχεια οι Καλλονιότες άνοιξαν τα σπίτια τους για να δεχθούν με τη γνωστή Τηνιακή φιλοξενία και το Τηνιακό γιορτινό μενού όλους τους φιλέορτους.