Πανηγύρισαν στην Τήνο Οι Ενορίες Σκαλάδου Και Αετοφωλιάς
Με συμμετοχή των ενοριτών, ευλαβών και φιλέορτων τελέστηκε η ετήσια πανήγυρη των ενοριακών κοινοτήτων Σκαλάδου και Αετοφωλιάς Τήνου, οι οποίες έχουν ως κοινό Προστάτη τον Άγιο Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη. (γενέσιον)
Την παραμονή της γιορτής:
Την Παραμονή τελέστηκε στην ενορία της Αετοφωλιάς Αρχιερατικός Εσπερινός από τον Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο και συμπροσευχήθηκε μαζί του ο εφημέριος π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Ο Αρχιεπίσκοπος μετά το σύντομο ανάγνωσμα μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Ένα παιδί είναι πάντα ένα δώρο του Θεού, είναι μια απόδειξη πατρικής αγάπης του για μια γυναίκα και ένα άνδρα που γράφουν μια κοινή ιστορία μέσα σε μια οικογένεια.
Το ευαγγέλιο που είναι «η καλή αγγελία και διηγείται τη ζωή δεν θα μπορούσε να μη περιέχει και ιστορίες γέννησης. Δύο γεννήσεις περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη: δύο παιδιά που μόνο ο Κύριος μπορούσε να δώσει, δύο ζωές που χαρακτηρίζονται από κάτι διαφορετικό από όλες τις άλλες. Αυτές οι γεννήσεις είναι του Ιωάννη του Προδρόμου και η γέννηση του Ιησού. «Τι θα γίνει άραγε αυτό το παιδί»: διερωτόντουσαν οι συγγενείς καιν γείτονες του Ζαχαρία και της Ελισάβετ μόλις πληροφορήθηκαν τη γέννηση του γιου τους.
Η γέννηση του Ιωάννη, είναι πηγή χαράς, όχι μόνο για τους γονείς του αλλά και για τους συγγενείς του και αναγνώριζαν ότι αυτή η γέννηση δεν είναι ένας φυσικός ανθρώπινος καρπός, αλλά ένα δώρο. Εξ άλλου ο κάθε άνθρωπος ένα δώρο , που γεννήθηκε επειδή ο Θεός το θέλησε. Γι’ αυτό και η πίστη μάς ωθεί να πούμε ναι στη ζωή με πλήρη συνείδηση ότι ο Θεός μας έδωσε τη ζωή επειδή μας αγάπησε.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς συνδέει αυτό το γεγονός της γέννησης του Ιωάννη με το φτωχικό περιβάλλον ενός άνδρα και μιας γυναίκας που μέσα στη φτώχεια της έλλειψης απογόνων τους μέχρι τα βαθειά γερατειά τους τους, λυπούνται βλέποντας ότι η οικογένειά τους αποκλείεται να έχει τη δυνατότητα να προέλθει από αυτήν ο Μεσσία. Όμως διατηρούν όμως μέσα τους μια ελπίδα ότι ο Θεός θα καταστήσει γόνιμη και τη δική τους ζωή. Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ είναι ένα ανδρόγυνο ταπεινών και μικρών οι οποίοι με την υπακοή τους στο Θεό δέχτηκαν ακόμη και την έλλειψη διαδοχής, όμως συνέχισαν να βιώνουν με δικαιοσύνη και πίστη το θέλημά του, προσεύχονται και ελπίζουν. Παρά τη φυσική τους αδυναμία συνεχίζουν να βιώνουν την αγάπη τους και την ενότητά τους, αφήνοντας τόπο στη χάρη του Θεού που μπορεί να εξασφαλίσει ακόμη και ένα δώρο που εκ φύσεως είναι αδύνατο. Μέσα από αυτή την απουσία ενός διαδόχου συνεχίζουν να ελπίζουν στην αγάπη και ευσπλαχνία του Θεού.
Και έρχεται η ευλογημένη ώρα της γέννησης του μονάκριβου γιού τους, έρχεται η στιγμή να δώσουν το όνομα στο παιδί του και τη στιγμή που όλοι περιμένουν να ακούσουν το όνομα του παιδιού, οκτώ μέρες μετά τη γέννησή του, ο Ζαχαρίας αποκτά τη φωνή του για να ονομάσει «Ιωάννη» το παιδί του που θα γίνει «η φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Ο μουγγός Ζαχαρίας γίνεται ο υμνωδός της ευσπλαχνίας του Θεού και τον δοξάζει.
Το όνομα Ιωάννης σημαίνει « Ο Θεός κάνει χάρη». Ο Ευαγγελιστής Λουκά αναφέρεται με ελάχιστες λέξεις στο γεγονός της γέννηση Ιωάννη ενώ περιγράφει πολύ αναλυτικά την παράδοση του ονόματος. Έτσι το νεογέννητο εισέρχεται στη Διαθήκη του Κυρίου και συμμετέχει και συμμέτοχο της ευλογίας του. Με το όνομά του ο Ιωάννης λαβαίνει την προσωπική του αποστολή, που είναι μοναδική, που πρέπει να πραγματοποιηθεί με ένα αναντικατάστατο έργο.
Ο καθένας από μας έχει μια έργο να επιτελέσει στη γη και μια αποστολή.
Ο Ιωάννης βάζει τέλος στο ιερατείο του Ααρών που μιλά μόνο στο Ναό και εκείνος απευθύνεται σε όλους στην έρημο , σε ένα ανοικτό τόπο, χωρίς περιορισμούς και φραγμούς, το κήρυγμά του απευθύνεται τώρα ε όλους τους λαούς και όχι μόνο στους εκλεκτούς.
Το κήρυγμά του δεν αναφέρεται πια στην κρίση του Θεού την ημέρα του ερχομού, αλλά στη χάρη του, στο μήνυμα αγάπης που νίκησε το θάνατο και καθιστά τον καθένα από μας μετόχους αυτής της χάρης και της χαράς.
Είθε ο Άγιος Ιωάννης να ικετεύει το Θεό για να ευλογεί το λαό του που κατοικεί σ’ αυτό το χωριό για να δοξάζει και να ευχαριστεί το Θεό για τα τόσα δώρα που συνεχίζει να του προσφέρει. Αμήν
Στην ενορία του Σκαλάδο τον πανηγυρικόν Εσπερινό τέλεσε ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Αγάπης, π. Νικόλαος Ψάλτης
Την ημέρα της γιορτής
Στον ενοριακό ναό του Αγίου Ιωάννη στο Σκαλάδο τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότατο π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του: ο εφημέριος της ενορίας του Αγίου Νικολάου της Χώρας Τήνου και ο εφημέριος της ποιμαντικής ενότητας Στενής π. Ιωάννης Σκλάβος.
Ο ναός ήταν όμορφα στολισμένος, το ιερό από όμορφα λουλούδια του αγρού και ο κυρίως ναός από πιο όμορφα λουλούδια, που ήταν η παρουσία του λαού.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος είπε:
Με την πανηγυρική αυτή Θεία Λειτουργία αποδίδουμε δόξα στον Τριαδικό και Ένα Θεό για τα μεγαλεία τα οποία εποίησε διαμέσου του Αγίου Προστάτη αυτής της ενοριακής κοινότητας, του Αγίου Ιωάννη Βαπτιστή και Προδρόμου. Δεν θα χρησιμοποιήσω δικά μου λόγια για να παρουσιάσω την προσωπικότητα αυτού του μεγάλου και ξεχωριστού Αγίου, αλλά θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του ίδιου του πατέρα του, του Αγίου Ζαχαρία ο οποίος είχε προφητεύσει για το παιδί του: «και συ παιδί μου θα ονομαστείς προφήτης του Ύψιστου Θεού, γιατί θα προπορευτείς πριν από τον Κύριο για να ετοιμάσεις το δρόμο του, θα κάνεις γνωστή στο λαό του τη σωτηρία με τη συγχώρεση των αμαρτιών τους».
Η γέννηση πάνω στη γη κάθε σημαντικής προσωπικότητας, που έχει μία ιδιαίτερη αποστολή και συμμετοχή στο μεγάλο μυστήριο της Λύτρωσης αναγγέλλεται από τον ίδιο το Θεό, ο οποίος χρησιμοποιεί τους αγγελιαφόρους του αρχαγγέλους και αγγέλους για να φέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα στους γονείς τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου. Ενώ ο Ιερέας Ζαχαρίας ιερατεύει στο ιερό του Ναού, του παρουσιάζεται Άγγελος Κυρίου και του αναγγέλλει το απρόσμενο γεγονός για εκείνον αλλά και τη σύζυγό του Ελισάβετ με τα εξής καθησυχαστικά λόγια: «Μη φοβάσαι Ζαχαρία, γιατί η προσευχή εισακούστηκε και η γυναίκα σου θα γεννήσει υιό και θα του δώσεις το όνομα Ιωάννης. Θα νοιώσεις χαρά και αγαλλίαση, και θα χαρούν πολλοί για τη γέννησή του. Θα ετοιμάσει το λαό να υποδεχθεί τον Κύριο».
Την προσωπικότητα του Ιωάννη δεν την παρουσιάζει μόνο ο πατέρας του αλλά και από τον ίδιο τον άγγελο του Θεού που αναγγέλλει τη γέννησή του “…Πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του, θα είναι πράγματι σπουδαίος στα μάτια του Κυρίου….θα είναι γεμάτος από Άγιο Πνεύμα.. Θα κάμει να επιστρέψουν πολλοί από τους υιούς του Ισραήλ στον Κύριο το Θεό τους. Αυτός θα προπορεύεται μπροστά του… για να ετοιμάσει ένα λαό προδιατεθειμένο για τον Κύριο”.
Σ’ αυτήν την παρουσίαση της προσωπικότητας και της αποστολής του Ιωάννη, θα προστεθεί αργότερα και η διαβεβαίωση του ίδιου του Χριστού, όταν απευθυνόμενος προς τα πλήθη που έτρεχαν στον Ιωάννη για να ακούσουν το κήρυγμά του και να βαπτιστούν, θα τους πει: “ Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο, καλάμι που το πάει πέρα δόθε ο άνεμος; η μήπως βγήκατε να δείτε άνθρωπο ντυμένο με πολύτιμα ρούχα: Τι λοιπόν βγήκατε να δείτε; Ενα προφήτη; Ναι. Σας βεβαιώνω μάλιστα πως είναι περισσότερο από προφήτης…. Σας βεβαιώνω, πως μητέρα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη”.
Με τα λόγια αυτά του Χριστού έχουμε το μέγεθος της προσωπικότητας του Ιωάννη.
Ο Ιωάννης όμως δεν υπερηφανεύεται γι’ αυτό. Αντίθετα παρουσιάζεται στο λαό, ως ο φτωχός και ταπεινός υπηρέτης Εκείνου που σε λίγο θα έλθει τους πτωχούς και ταπεινούς να ευαγγελιστεί.
Ο μεγάλος αυτός Προφήτης μπροστά στα πλήθη που τον θαυμάζουν και θέλουν να τον ταυτίζουν με τον ίδιο το Χριστό, με απλότητα και ταπεινότητα απαντά: “ Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας. Μετά από εμένα έρχεται εκείνος που δεν είμαι άξιος να λύσω τα υποδήματά του”.
Και όταν πληροφορείται πως ο Ιησούς έρχεται στον Ιορδάνη για να βαπτιστεί και να αρχίσει τη δική του σωτήρια αποστολή, ο Ιωάννης παρομοιάζει τον εαυτό σου σαν ένα λυχνάρι που τρεμοσβήνει μέσα στη νύχτα και πρέπει σιγά – σιγά να αφήσει για να λάμψει το φως του κόσμου, ο ήλιος της δικαιοσύνης που είναι ο Ιησούς Χριστός..
Υποδεικνύει στα πλήθη Εκείνον που ήλθε στη γη για να φέρει τη λύτρωση και τη σωτηρία θυσιάζοντας τη ζωή του, σαν τον πασχαλινό αμνό του εβραϊκού λαού, και βλέποντας το Χριστό αναφωνεί προς όλους: “ Ιδού ο Αμνός του Θεού που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου”. Με την υπόδειξη αυτή ολοκληρώνεται η αποστολή του Ιωάννη, που δεν ήταν άλλη από το να προετοιμάσει το λαό να υποδεχθεί Εκείνον που έρχεται στο όνομα του Κυρίου.
Είθε η φετινή πανήγυρη να μας βοηθήσει να εορτάσουμε σωστά τη μνήμη του Αγίου Προστάτη αυτής της ενορίας, αναγνωρίζοντας τον Αμνό του Θεού, παρόντα σε λίγο κάτω από τα είδη του άρτου και του οίνου στην Αγία Τράπεζα του Κυρίου που σήμερα έχει ετοιμάσει για όσους με πίστη έχουν ετοιμάσει και έχουν προετοιμαστεί για τη σημερινή γιορτή, ώστε αυτή, με τις ικεσίες του Αγίου Ιωάννη να είναι μια ευλογία του Θεού για κάθε μια σας και καθένας σας, για τις οικογένειες σας και για όλη την ενορία σας αλλά και την τοπική μας Εκκλησία. Αμήν .
