Ενοριακός Ναός Σκαλάδου Ενοριακός Ναό Αετοφρωλιάς
ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΑΝ ΟΙ ΕΝΟΡΙΑΚΟΙ ΝΑΟΙ ΣΚΑΛΑΔΟΥ ΚΑΙ ΑΕΤΟΦΩΛΙΑΣ
Την Παραμονή και στους δύο πανηγυρίζοντας Ναούς τελέστηκε Εσπερινός: Αρχιερατικός στον πανηγυρίζοντα ενοριακό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Σκαλάδο και Πανηγυρικός στην Αετοφωλιά.
Στο Σκαλάδο τον Αρχιερατικό Εσπερινό τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος μας και συμπροσευχήθηκαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού, π. Δημήτριος Δαλέζιος ενώ ο π. Νικόλαος Ψάλτης, συνόδευε τους ψαλμούς με το εκκλησιαστικό όργανο.
Ο Αρχιεπίσκοπος, μετά την ανάγνωση του σύντομου αναγνώσματος της Ακολουθίας του Εσπερινού μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Το όνομα Ιωάννης που τόσοι άνδρες και τόσες γυναίκες φέρνουν, έχει τη δική του σημασία. Εξ άλλου όπως γνωρίζετε όλα τα Εβραϊκά ονόματα έχουν κάποια σημασία. Το όνομα «Ιωάννης» σημαίνει «Ο Κύριος κάνει χάρη στο λαό του», «ο Κύριος ευσπλαχνίζεται το λαό του» «ο Κύριος κάνει δώρο στο λαό του».
Η πιο σημαντική χάρη, η πιο μεγάλη ευσπλαχνία και το μεγαλύτερο δώρο, που μπορεί ο Θεός να μας κάνει είναι να φανερώσει τον εαυτό του στη ζωή μας, δείχνοντας μας την αγάπη του και προσφέροντας μας τη σωτηρία.
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, παρουσιάζεται από τους Ευαγγελιστές ως ένας άνθρωπος που ζει στην έρημο. Είναι απλά ντυμένος, τρέφεται με λιτή τροφή και με κάθε κήρυγμά του που ολοκληρώνει με το Βάπτισμα, προετοιμάζει το λαό του Θεού να δεχθεί το πραγματικό δώρο του Θεού που είναι ο Σωτήρας Χριστός.
Ο Ιωάννης αφιερώνει όλη τη ζωή του στο να εισάγει τους ανθρώπους στο πνεύμα του ερχομού του Ιησού και τους προδιαθέσει σε μια σωστή υποδοχή του Μεσσία και σε μια αποδοχή του λόγου του.
Κι εμείς για να υποδεχθούμε το Χριστό στη ζωή μας χρειαζόμαστε ειλικρινή μετάνοια που θα μας οδηγήσει στη μεταστροφή.
Κάθε φορά που η πίστη μας ταλαντεύεται, και αφήνει τη θέση της στην αμφιβολία και στην ανησυχία, είναι οι στιγμές που πρέπει να δούμε κατά πόσον βιώνουμε σωστά την παρουσία του Χριστού στη ζωή μας. Κάθε φορά που η ευημερία δημιουργεί τη θρησκευτική αδιαφορία, ο ευδαιμονισμός και η απερισκεψία επηρεάζουν τη ζωή μας, σημαίνει πως απομακρυνθήκαμε από εκείνον που έπρεπε ως χριστιανοί να θέσουμε κέντρο της ζωής μας.
Το κήρυγμα του Ιωάννη για μετάνοια είναι και σήμερα επίκαιρο, διότι η πραγματική μεταστροφή δεν γίνεται μια για πάντα αλλά είναι υπόθεση συνεχής και καθημερινή.
Και σήμερα έχουμε ανάγκη από προφήτες, σαν τον Ιωάννη, για να μας μιλούν στο όνομα του Θεού και να μας ερμηνεύουν αυθεντικά το λόγο του, πάνω στον οποίο θα στηρίζουμε τη ζωή μας και στον οποίο θα βρίσκουμε δύναμη και θάρρος για να εκτελούμε πιστά την αποστολή μας.
Ο Κύριος και σήμερα στέλνει προφήτες στο λαό του και τον ετοιμάζει για τον ερχομό του. Και η δική μας εποχή έχει τους δικούς της προφήτες. Και μη ψάχνουμε μακριά, ας κοιτάξουμε δίπλα μας, γιατί κοντά μας βρίσκονται και είναι όλοι εκείνοι οι άνδρες και οι γυναίκες που ζουν το Ευαγγέλιο με συναρπαστική απλότητα και πιστότητα και γίνεται η ζωή τους ένα πειστικό κήρυγμα.
Προφήτες όμως δεν είναι μόνο τα άτομα αλλά και οι ενοριακές μας κοινότητες, οι ενορίες μας που ως «σώμα Χριστού» έχουν ως αποστολή να ζουν και το προφητικό αξίωμα του Χριστού και να γίνονται «προφητικές κοινότητες».
Όλες οι ενοριακές μας κοινότητες μικρές και μεγάλες έχουν μία αποστολή να εκπληρώσουν, ένα προφητικό ρόλο να διαδραματίσουν.
Πόσες όμως ενορίες μας σήμερα έχουν συνειδητοποιήσει αυτό το ρόλο τους και πόσες αγωνίζονται συλλογικά υπό την καθοδήγηση του πνευματικού πατέρα τους, του εφημερίου τους, να εκπληρώσουν αυτή την αποστολή τους;
Η κάθε ενορία που είναι το κύτταρο της Εκκλησίας οφείλει να παραμένει μία κοινότητα μέσω της οποίας ο Θεός σώζει τον άνθρωπο. Η Κάθε ενορία οφείλει να εξασφαλίζει την κατήχηση, το κήρυγμα, τη μόρφωση, τη φροντίδα για τα παιδιά, τη νεολαία, για όλες τις ηλικίες των μελών της και να είναι κοντά στον πονεμένο άνθρωπο. Χρειάζεται περισσότερη ποιμαντική εργασία που να εμπλουτιστεί με περισσότερα έργα αγάπης. Μόνο τα χριστιανικά έργα θα αποδεικνύουν την πίστη της και κάνουν αποτελεσματική τη την αποστολή της με τη βοήθεια της λατρεία της.
Η γέννηση του Ιωάννη του βαπτιστή, από δύο ηλικιωμένους ανθρώπους δεν είναι μια τυχαία βιολογική περίπτωση. Είναι ένα δώρο του Θεού, ο οποίος στο πρόσωπο αυτών των δύο φτωχών ανθρώπων ευεργετεί όλους τους φτωχούς της γης.
Οι φτωχοί είναι εκείνοι που ευαγγελίζονται πρώτοι. Αυτοί αποκαλούνται από τον ίδιο τον Ιησού «μακάριοι». Αυτοί είναι που ετοιμάζουν τη Βασιλεία του Θεού και οι πρώτοι που μπαίνουν σ’ αυτήν, διότι οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι.
Μπροστά στο Θεό όλοι είμαστε μικροί, ασήμαντοι και φτωχοί γι’ αυτό σήμερα που εορτάζομε τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου που είναι η απάντηση του Θεού στην προσευχή των απλών και ταπεινών, ας απευθύνουμε και τη δική μας προσευχή μας στο Θεό ζητώντας το άπειρο έλεός του για μας, για την Εκκλησία του Χριστού, για κάθε άνθρωπο, αναφωνώντας μαζί με τον γέροντα Ζαχαρία: «ευλογητός είναι ο Θεός του Ισραήλ διότι επισκέφθηκε και λύτρωσε το λαό του». Αμήν.
Στην Αετοφωλιά ο πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε από το εφημέριο και Γενικό Βικάριο της Αρχιεπισκοπής μας, π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Την ημέρα της εορτής και πανήγυρης τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Αετοφωλιά από τον Σεβασμιότατο π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Κατά τη Θεία Λειτουργία έλαβε για πρώτη φορά τη Θεία Κοινωνία ο μικρός Γιώργος Γρες.
Στο κήρυγμα του ο Αρχιεπίσκοπο μας είπε μεταξύ άλλων:
Στην προετοιμασία της ιστορίας της σωτηρίας του ανθρώπου ο Κύριος χρησιμοποίησε συγκεκριμένα πρόσωπα που κάλεσε να μιλήσουν στο όνομά του και να προετοιμάσουν τους ανθρώπους για τη λύτρωση. Οι Πατριάρχες, οι κριτές, οι Βασιλιάδες, οι Προφήτες του λαού του εκλεκτού λαού του Θεού, είναι μερικά από αυτά τα σημαντικά πρόσωπα. Σημαντικότερος όμως όλων αυτών είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε σε όσους πήγαιναν να τον συναντήσουν: «Τι βγήκατε στην έρημο να δείτε έναν προφήτη, ναι σας βεβαιώνω μάλιστα πως αυτός είναι μεγαλύτερος από προφήτης». (Λουκ.1, 76; 7, 26). Και σε άλλη περίπτωση ο Ιησούς είπε: «σας βεβαιώνω πως μητέρα δεν γέννησε μέχρι τώρα προφήτη πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή»
Η γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό της ιστορίας της σωτηρίας, γιατί αυτή η γέννηση έφερε πιο κοντά το Σωτήρα.
Τη στιγμή της ονοματοθεσίας του Ιωάννη τόσο ο πατέρας του όσο και η γηραιά μητέρα του, εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα γίνονται αληθινοί προφήτες και αναγγέλλουν τα μεγαλεία του Θεού που θα πραγματοποιηθούν μέσω της ζωής του παιδιού τους: «και συ παιδί μου θα ονομαστεί προφήτης του υψίστου».
Το έργο του Ιωάννη ήταν να ετοιμάσει τον ερχομό εκείνου που ήλθε στο όνομα του Κυρίου. Είναι εκείνος που με το κήρυγμά του και τη ζωή του ετοίμασε τις καρδιές των ανθρώπων για να δεχθούν εκείνον που θα φέρει στις μετανοημένες καρδιές τη σωτηρία. Είναι εκείνος που μπροστά στο θαυμασμό και στην απορία όλων εκείνων που νόμιζαν νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας, με απλότητα και ταπεινοφροσύνη δηλώνει με απλότητα και ταπεινότητα: «δεν είμαι εγώ (ο Μεσσίας), αλλά να έρχεται μετά από εμένα εκείνος του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω κορδόνια από τα σανδάλια των ποδιών του».
Είναι Εκείνος που βλέποντας τον Ιησού να έρχεται προς τον Ιορδάνη ποταμό για να βαπτιστεί αναφωνεί: «ιδού ο αμνός του Θεού που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου»
Είναι εκείνος που και σήμερα σε όλους εμάς που πανηγυρίζουμε τη μνήμη του τελώντας το Μυστήριο της Ευχαριστίας και προσκυνώντας σε λίγο τον Ιησού Χριστό παρόντα κάτω από τα είδη του άρτου και του οίνου θα μας πει με το στόμα του λειτουργού: «ιδού ο Αμνός του Θεού που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου». Ο Ιωάννης είναι εκείνος που όπως αναφέρεται σε προοίμιο της Λειτουργίας: «ανήγγειλε τον Μεσσία ως μέλλοντα να έλθει και όταν ήλθε τον έδειξε στους ανθρώπους».
Ο σημερινός λοιπόν πανηγυρισμός της μνήμης του Αγίου Ιωάννη με την τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας μας δίνει την ευκαιρία να ανανεώσουμε την πίστη μας στην παρουσία του Χριστού ανάμεσά μας τον οποίο ο Ιωάννης μας παρουσιάζει ως αμνό του Θεού που θυσιάζεται για μας. Αυτή η θυσία του Ιησού τελείται αναίμακτα κάθε φορά που τελείται το Μυστήριο της Ευχαριστίας, γι’ αυτό και αναφωνούμε: «το θάνατό σου Κύριε αναγγέλλουμε και την αγία σου ανάσταση ομολογούμε έως ότου έλθεις».
Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στο μικρό Γιώργο και του είπε:
Αγαπητέ Γιώργο,
Σε λίγο θα λάβεις για πρώτη φορά το σώμα και το αίμα του Χριστού και από σήμερα θα έχεις την ευτυχία να κοινωνάς κάθε φορά που θα συμμετέχεις στην Αγία Λειτουργία και η καρδιά σας θα είναι αγνή και καθαρή για να τα δεχτεί.
Ο Ιησούς έρχεται μέσα στην καρδιά σου γιατί σε αγαπά και θέλει να είναι πάντα κοντά σου, αυτό δεν κάνει και ο μπαμπάς και η μαμά σου. Σίγουρα ναι, αλλά ο Θεός μας αγαπά πολύ περισσότερο από τους γονείς μας, αυτό να το ξέρεις.
Ο λευκός χιτώνας που φοράς συμβολίζει την καθαρότητα της καρδιάς σου και πρέπει να προσπαθείς να διατηρείς έτσι λευκή και καθαρή την καρδιά σου. Η καρδιά μας λερώνεται με την αμαρτία. Και όπως υπάρχουν μικροί και μεγάλοι λεκέδες έτσι υπάρχουν και μικρές και μεγάλες αμαρτίες. Χαίρομαι που ακόμη και τις μικρές σου αμαρτίες τις ομολόγησες χθες στο Θεό και τους ζήτησες τη συγνώμη μέσα από το Μυστήριο της Εξομολόγησης που έκανες χθες και ο Θεός είπε στον π. Φραγκίσκο να σε συγχωρήσει στο δικό Του όνομα.
Βλέπω δίπλα σου και το μικρό αδελφό σου, το Μάριο. Βλέπω ότι κι εκείνος φόρεσε λευκό χιτώνα σας τον δικό σου για να γιορτάσει μαζί σου και μαζί με τους γονείς σου, αυτή τη μέρα που είναι τόσο σημαντική για σένα.
Σε παρακαλώ όταν μεγαλώσει και εκείνος και έρθει η ημέρα να λάβει για πρώτη φορά την Αγία Κοινωνία όπως εσύ σήμερα, να φορέσεις και εσύ λευκό χιτώνα για να γιορτάσεις μαζί σου. Εντάξει; Α! και αι κάτι άλλο, σου ζητώ να φροντίσεις και εσύ να τον προετοιμάσεις μαζί με τους γονείς σου και τους κατηχητές της ενορίας, για την ημέρα που θα λάβει και εκείνος το Μυστήριο της Εξομολόγησης και της Αγίας Κοινωνίας. Εσύ να είσαι ο καλύτερος κατηχητής του. Εντάξει Γιώργο; Μπράβο σου που δέχεσαι.
Συγχαίρω τους γονείς σου που σήμερα γιορτάζουν μαζί σου και ευχαριστώ τον π. Φραγκίσκο που έκανε ότι μπορούσε καλύτερο για να είναι η σημερινή ημέρα όχι μόνο μια εορτή για σένα αλλά και για όλη την ενορία που σήμερα με ιδιαίτερο τρόπο τιμά τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο που προστατεύει αυτή την ενορία και μας μαθαίνει πώς να δοξάζουμε το Θεό με τα πανηγύρια μας αλλά προπάντων με τη ζωή μας. Αμήν.
Στο Ναό του Σκαλάδου την πανηγυρική Θεία Λειτουργία τέλεσε ο εφημέριος της Ενορίας π. Δημήτριος Δαλέζιος και συλλειτούργησε μαζί του ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας π. Νικόλαος Ψάλτης.
