Πανδημία και παγκόσμια αδελφοσύνη (συνέχεια από το προηγούμενο)
Ακατάλληλα μοντέλα ανάπτυξης και όρια της επιστήμης
Γι’ αυτό τον λόγο, η Ποντιφική Ακαδημία υπέρ της Ζωής, καλεί να επικρίνουμε το τρέχον μοντέλο ανάπτυξης, ιδιαιτέρως “την εκμετάλλευση δασικών περιοχών που έχουν παραμείνει μέχρι στιγμής άθικτες, όπου υπάρχουν μικροοργανισμοί άγνωστοι στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα”, και από την άλλη πλευρά, να εξετάσουμε τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας, ώστε να μην πάρουν το πάνω χέρι σε ό,τι αγαπάμε περισσότερο, όπου η ασθένεια και ο θάνατος δεν επιβάλλουν “θραύση των δεσμών τους”. “Οι πόροι μιας κοινότητας που αρνείται να θεωρήσει την ανθρώπινη ζωή μόνο σαν ένα βιολογικό γεγονός είναι ένα πολύτιμο αγαθό, το οποίο συνοδεύει υπεύθυνα όλες τις απαραίτητες δραστηριότητες και φροντίδες”.
Αφοσίωση στους άλλους πέρα από τη λογική της αμοιβής
“Ποτέ ως τώρα η σχέση φροντίδας – παρατηρεί η Ποντιφική Ακαδημία υπέρ της Ζωής – δεν παρουσιάζεται ως το θεμελιώδες πρότυπο της ανθρώπινης συνύπαρξής μας”, της οποίας η αφοσίωση των εργαζομένων στον τομέα της υγείας, των οποίων ο επαγγελματισμός “εκφράζεται πέρα από τη λογική των συμβατικών περιορισμών, αποδεικνύει ότι το έργο τους είναι πρωτίστως ένα πεδίο έκφρασης και αξιών και όχι μόνο «πράξεις» ή «αγαθά» που πρέπει να ανταλλάσσονται έναντι αμοιβής”. Το ίδιο αφορά και τις “συνεργασίες μεταξύ ερευνητικών κέντρων για πειραματικά πρωτόκολλα που επιβεβαιώνουν και διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων. Και επίσης όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες που “ακόμη και σε αντικειμενικά δύσκολες καταστάσεις συνεχίζουν να εργάζονται ειλικρινά και ευσυνείδητα”, συμπεριλαμβανομένων των χιλιάδων εθελοντών που δεν έχουν σταματήσει την υπηρεσία τους, και μεταξύ αυτών οι ιερείς, οι μοναχοί και οι μοναχές, που συνεχίζουν να υπηρετούν τους ανθρώπους που τους έχουν ανατεθεί, ακόμη και με το κόστος της ζωής τους, όπως έχει ήδη συμβεί σε πολλούς προσβεβλημένους από τον ιό αποβιώσαντες ιερείς”.
Η πολιτική ας ανταποκρίνεται πέραν των εθνικών συμφερόντων
Στο Σημείωμα της Ποντιφικής Ακαδημίας υπέρ της Ζωής, υπάρχει μια σταθερή πρόσκληση προς τους υπεύθυνους πολιτικούς "να έχουν μια ευρεία ματιά" στις διεθνείς σχέσεις, αποφεύγοντας "μια κοντόφθαλμη και απατηλή λογική, αυτή που προσπαθεί να δώσει απαντήσεις από την άποψη των «εθνικών συμφερόντων». Χωρίς αποτελεσματική συνεργασία και αποτελεσματικό συντονισμό, που να αντιμετωπίζει με αποφάσεις τις αναπόφευκτες πολιτικές, εμπορικές, ιδεολογικές και σχεσιακές αντιστάσεις, οι ιοί δεν σταματούν". Ως εκ τούτου, η προειδοποίηση να μην μειωθούν οι πολιτικές επιλογές επί τη βάση μόνο των επιστημονικών δεδομένων, δημιουργώντας τεχνικές απαντήσεις και παραβλέποντας τον σεβασμό “των διαφορών ανάμεσα στους πολιτισμούς που ερμηνεύουν τα συστήματα υγείας, ασθένειας, θανάτου και περίθαλψης, αποδίδοντας έννοιες οι οποίες μέσα στην ποικιλομορφία τους μπορούν να αποτελέσουν έναν πλούτο που δεν πρέπει να ομογενοποιηθεί επί τη βάση μόνο της τεχνικο-επιστημονικής ερμηνείας”.
Τα αντισώματα αλληλεγγύης στον Covid-19
Ο Covid-19 νικιέται με μια “συμμαχία μεταξύ επιστήμης και ανθρωπισμού, που πρέπει να αλληλοεπικοινωνούν και να μην διαχωρίζονται, ούτε, ακόμη χειρότερα, να αντιπαρατίθενται. Νικιέται κυρίως με τα «αντισώματα αλληλεγγύης». Είναι απαραίτητο να εξουδετερώσουμε την τάση επιλογής πλεονεκτημάτων για τους προνομιούχους και τον διαχωρισμό των ευάλωτων με βάση την εθνικότητα, το εισόδημα, τον πολιτικό προσανατολισμό, την ηλικία. Οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης στις οποίες πολλές χώρες βρίσκονται, μπορούν να αναγκάσουν τους γιατρούς να λάβουν δραματικές και σπαρακτικές αποφάσεις λόγων των περιορισμένων πόρων στη διάθεσή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η απόφαση δεν μπορεί ποτέ να βασίζεται σε μια διαφορά της αξίας της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας του κάθε ατόμου, που είναι πάντοτε ισότιμοι και ανεκτίμητοι, αλλά πρέπει να αφορά τις ανάγκες του ασθενούς και την αξιολόγηση των κλινικών οφελών που η θεραπεία μπορεί να έχει, σε ό,τι αφορά την πρόγνωση”.
Μετάφραση: π. Λ
(συνεχίζεται)
