ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΚΟ ΔΙΑΚΙΝΗΤΕΣ….
Την “αρρώστια” την πέρασε η Ιταλία με το Σαλβίνι. Πλησιάζει και στη χώρα μας, ιδιαίτερα μέσα από δηλώσεις πολιτικών ακροδεξιών απόψεων. Η αύξηση των ροών από τη γειτονική Τουρκία, που είναι προφανές ότι λύνεται μόνο με πολιτικά μέσα και αντίστοιχη πίεση προς αυτήν ( η οποία, ας μην ξεχνάμε, φιλοξενεί 4 ως 5 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες ) οδηγεί σε κραυγές για “ξερονήσια” που πρέπει να σταλούν, για κλειστά κέντρα κράτησης χιλιάδων ατόμων, ακόμα και σε πιθανολόγηση, από άσχετους με το πρόβλημα, πόσοι είναι μετανάστες και πόσοι πρόσφυγες, με “κερασάκι στην τούρτα “ τις ΜΚΟ που κερδοσκοπούν, χωρίς να τις ελέγχει κανείς, αν δεν είναι οι ίδιες που φροντίζουν να έρθουν “λαθρομετανάστες. που θα αλλοιώσουν τα εθνικά μας χαρακτηριστικά “ στην πατρίδα μας….
Επειδή το παραμύθι είναι επικίνδυνο, ας σκεφτούμε με νηφαλιότητα ότι
– Κανείς δε φεύγει από την πατρίδα του, παίρνοντας μαζί την οικογένειά του, αν δεν αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Ξέρει ότι θα κινδυνέψει με κίνδυνο ζωής Για να το κάνει είναι διατεθειμένος να υποστεί ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Επομένως το δίλημμα είναι για εμάς : ως πολιτισμένοι Ευρωπαίοι, πόσα γυναικόπαιδα αντέχουμε να δούμε πνιγμένα … Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πάψει να έρχεται κόσμος !
– Προφανώς υπάρχουν και άνθρωποι που αναζητούν καλύτερες συνθήκες ζωής, αλλά να συζητείται σοβαρά ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων φθάνουν στα νησιά μας δεν πρέπει να προστατεύονται ως πρόσφυγες ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ! Υπάρχουν οι αρμόδιοι φορείς να το πιστοποιήσουν. Εκεί οι κρατικοί και διεθνείς φορείς έχουν αποδειχθεί ΑΝΙΚΑΝΟΙ να το κάνουν σε σύντομους χρόνους. Όμως σε αυτό δε φταίνε οι πρόσφυγες… Όπως δε φταίνε οι πρόσφυγες αν πολλοί Ο.Τ.Α. της ηπειρωτικής Ελλάδας φέρνουν εμπόδια στην αποσυμφόρηση των νησιών
– Μα είναι πρόσφυγες όσοι έρχονται από Αφρική ή Ασία, λένε αρκετοί. ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ! Με τις φυσικές καταστροφές, την ξηρασία και την άγρια εκμετάλλευση των χωρών τους, από ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες, φταίνε αυτοί αν δεν μπορούν να επιβιώσουν και φεύγουν…
– Μα δεν μπορούν να έλθουν όλοι εδώ ( στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ισπανία… όλες οι χώρες υποδοχής αισθάνονται το ίδιο ) Ούτε εκείνοι θέλουν ! Αναγκάζονται να πάνε στο πιο κοντινό ευρωπαϊκό τόπο. Εκεί ελπίζουν να προωθηθούν προς άλλες χώρες. Όμως όσο δεν τους δίνεται η δυνατότητα να μείνουν και να ζήσουν στον τόπο τους ή στην ήπειρό τους, θα φεύγουν… Ελπίζοντας… “ Το νερό και τους ανθρώπους δεν μπορείς να τους σταματήσεις” είπε ένας σοφός παππούς στη Λέσβο. “Όταν πιεσθούν θα περάσουν απ` όπου βρουν πέρασμα ”
– Δεν είναι σοβαρός ισχυρισμός ότι οι ΜΚΟ δημιουργούν το πρόβλημα ! Αντίθετα οι μεγάλες δυνάμεις και τα συμφέροντά τους προκαλούν πολέμους και ανθρωπιστικές κρίσεις. Να δεχθώ ότι οι πλούσιες χώρες υποστηρίζουν οικονομικά τις ΜΚΟ, για να κρατήσουν μακριά τους πρόσφυγες από αυτές. Αλλά, δυστυχώς, λόγω θαλάσσιων συνόρων ή άλλων λόγων, οι πρόσφυγες δε θα φτάσουν, παρά επιλεγμένα, σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία ενώ δε θα γίνουν δεκτοί από Ρωσία, Σαουδική Αραβία. Κινά… Γι αυτό οι ΜΚΟ με την ευελιξία και τη τεχνογνωσία τους λύνουν τα άμεσα προβλήματα. Ποιος κρατικός ή δημόσιος φορέας, πλην του Στρατού, μπορεί να στείλει κατάλληλο προσωπικό ( ιατρούς, κοιν. λειτουργούς, ψυχολόγους, εκπαιδευτικούς ) και εφόδια ( σκηνές, ρούχα, φάρμακα ) όπου φτάνουν πρόσφυγες ? Ποιος και με ποιες διαδικασίες μπορεί να προσλάβει τα κατάλληλα άτομα , που θα εργαστούν πραγματικά, με συμβάσεις λίγων μηνών ?
Φυσικά όχι οι περισσότεροι Δήμοι και Περιφέρειες… Όσο για τα χρήματα πιστεύει σοβαρά οποιοσδήποτε ότι η Ύπατη Αρμοστεία και η Ευρώπη δεν τριπλοελέγχουν τις δαπάνες… Η φαντάζεται ότι οι δωρητές προς ΝΚΟ π.χ. την Κάριτας δίνουν χρήματα χωρίς έλεγχο και τελικό απολογισμό… Η νομίζει ότι οι ελληνικές αρχές δεν έχουν ζητήσει και λάβει, επανειλημμένα, από τις σοβαρές ΜΚΟ, τα πλήρη οικονομικά κλπ δεδομένα τους…
Επομένως και στην Ελλάδα ή διαχειριζόμαστε το πρόβλημα, όπως λέει και ο Πάπας στους ευρωπαίους ηγέτες και πιέζουμε, όλες οι χώρες μαζί, για ειρήνη και επιστροφή των προσφύγων σε ασφαλείς πατρίδες ή δείχνουμε το χειρότερο εαυτό μας χωρίς να μειώνουνε τις αφίξεις των απελπισμένων. Σε κάθε περίπτωση, προτείνει, πάλι, η Εκκλησία, δεν πρέπει να επικρατήσει “ η κουλτούρα του φόβου και του μίσους “ απέναντι σε αναγκεμένους είτε πρόσφυγες είτε μετανάστες…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”
