«Όποιος δεν γνωρίζει το χάδι του Θεού δεν γνωρίζει τη διδασκαλία της Εκκλησίας»

«Όποιος δεν  αφήνεται στα χάδια του Κυρίου είναι χαμένος! Όποιος δεν γνωρίζει το χάδι του Κυρίου δεν γνωρίζει τη χριστιανική διδασκαλία!» Αυτό είπε ο Πάπας κατά την ομιλία του στη Θεία Λειτουργία στον Οίκο Santa Marta, σήμερα το πρωί, 6 Δεκεμβρίου 2016. «Αυτή είναι η ευχάριστη είδηση, αυτή είναι η ειλικρινής αγαλλίαση που εμείς θέλουμε σήμερα. Αυτή είναι η χαρά, αυτή είναι η παρηγοριά – δήλωσε ο Ποντίφικας, σύμφωνα με όσα ανέφερε το Radio Vaticana – που επιζητούμε: να έρθει ο Κύριος με τη δύναμή του που είναι τα χάδια του, να μας βρει, να μας σώσει όπως το χαμένο πρόβατο και να μας φέρει πίσω στο μαντρί της Εκκλησίας του».

Σημείο αναφοράς στο κήρυγμα του Πάπα είναι το Ευαγγέλιο του χαμένου προβάτου, με τη χαρά της παρηγοριάς του Θεού που ποτέ δε σταματά να αναζητά τους άντρες και τις γυναίκες. Ο Κύριος «έρχεται ως κριτής – εξήγησε ο Φραγκίσκος – αλλά ένας κριτής που χαϊδεύει, ένας κριτής που είναι γεμάτος τρυφερότητα: κάνει τα πάντα για να μας σώσει». Δεν κρίνει «για να καταδικάσει αλλά για να σώσει», τους αναζητά όλους, αγαπά προσωπικά, «δεν αγαπά μια αδιάκριτη μάζα», αλλά «μας αγαπά ονομαστικά, μας αγαπά όπως είμαστε».

Το χαμένο πρόβατο «δεν έχει χαθεί – αναλύει – επειδή δεν κρατούσε μια πυξίδα. Γνώριζε καλά το δρόμο», χάθηκε επειδή «είχε άρρωστη καρδιά», ομιχλώδης εξαιτίας ενός «εσωτερικού διαχωρισμού», και έτσι το έσκασε «για να απομακρυνθεί από τον Κύριο, για να ικανοποιήσει αυτό το εσωτερικό σκοτάδι που το οδηγούσε στη διπλή ζωή»: να αποτελεί μέρος του κοπαδιού και να εξαφανίζεταιμέσα στο σκοτάδι. Ο Θεός «τα γνωρίζει αυτά», και «πηγαίνει σε αναζήτησή του».

O Ιούδας είναι ο μαθητής που πρόδωσε τον Ιησού, «η εικόνα του χαμένου προβάτου» που ο ποιμένας πηγαίνει να αναζητήσει. Ο Ιούδας είναι «ένας άνθρωπος που πάντα, πάντα είχε κάτι πικρό μέσα στην καρδιά του, είχε κάτι για να επικρίνει στους άλλους, ήταν πάντα σε απόσταση. Δεν γνώριζε τη γλυκύτητα της χάρης να ζει με όλους τους άλλους. Και πάντα, όπως και το πρόβατο δεν ήταν ικανοποιημένος – ο Ιούδας δεν ήταν ένας ικανοποιημένος άνθρωπος: – δραπέτευσε. Δραπέτευσε επειδή ήταν κλέφτης, πήγε στο λάθος μέρος. Σε άλλους αρέσει η πολυτέλεια, άλλοι… Αλλά πάντα δραπετεύουν επειδή υπάρχει αυτό το σκοτάδι μέσα στην καρδιά τους που τους απομακρύνει από το κοπάδι. Είναι αυτή η διπλή ζωή, αυτή η διπλή ζωή τόσων πολλών χριστιανών, ακόμη και με πόνο, μπορούμε να πούμε, ιερέων, επισκόπων…
Και ο Ιούδας ήταν επίσκοπος, ήταν ένας των πρώτων επισκόπων ε; Το χαμένο πρόβατο. Ο φτωχός! Ο φτωχός αυτός αδελφός ο Ιούδας όπως τον αποκαλούσε ο δον Mazzolari, σε αυτή την τόσο όμορφη σκέψη: «Αδελφέ Ιούδα, τι συνέβη μέσα στην καρδιά σου;».
Πρέπει να καταλάβουμε το χαμένο πρόβατο. Και εμείς επίσης πάντα έχουμε λίγη σχέση, ελάχιστα ή όχι και τόσο λίγο, με το χαμένο πρόβατο».

Αυτό που κάνει το χαμένο πρόβατο – κάνει φανερό ο Πάπας – δεν είναι τόσο το λάθος όσο η ασθένεια της καρδιάς που το δαιμόνιο εκμεταλλεύεται. Έτσι έγινε και με τον Ιούδα, ο οποίος δεν το κατάλαβε και «στο τέλος όταν είδε αυτό, που η διπλή ζωή του προκάλεσε στην κοινότητα, το κακό που έσπειρε, με το εσωτερικό του σκοτάδι, που τον παρότρυνε πάντα να το σκάει, ψάχνοντας πολυτέλειες που δεν αποτελούσαν το φως του Κυρίου αλλά φώτα όπως αυτά τα διακοσμητικά, των Χριστουγέννων, φώτα τεχνητά, απελπίστηκε».

Ο Ποντίφικας υπογραμμίζει: «Υπάρχει μια λέξη μέσα στη Βίβλο – ο Κύριος είναι καλός, ακόμη και γι’ αυτά τα πρόβατα, δε σταματά ποτέ να τα αναζητεί – υπάρχει μια λέξη που λέει ότι ο Ιούδας κρεμάστηκε, κρεμάστηκε και «μετανόησε». Το πιστεύω, ότι ο Κύριος θα πάρει αυτή τη λέξη και θα τη φέρει μαζί του, δεν ξέρω, μπορεί να του τη δώσει, αλλά εκείνη η λέξη μας κάνει να αμφιβάλουμε. Αλλά τι σημαίνει αυτή η λέξη; Ότι μέχρι το τέλος η αγάπη του Θεού εργάζεται σε αυτή την ψυχή, μέχρι τη στιγμή της απόγνωσης. Και αυτή είναι η στάση του καλού ποιμένα με τα χαμένα πρόβατα. Αυτό είναι το μήνυμα, η καλή είδηση που μας φέρνουν τα Χριστούγεννα και που μας ζητά αυτή την ειλικρινή αγαλλίαση που αλλάζει την καρδιά, και που μας φέρνει την παρηγοριά του Κυρίου και όχι τις παρηγοριές που εμείς αναζητούμε για να διαφύγουμε, για να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα, για να ξεφύγουμε από αυτά που μας βασανίζουν μέσα  μας, από τον εσωτερικό διχασμό».

 Ο Χριστός, όταν ξαναβρίσκει το χαμένο πρόβατο, δεν το προσβάλει, ακόμη και αν υπήρξε αιτία μεγάλου κακού. Στον Κήπο των Ελαιών αποκαλεί τον Ιούδα «Φίλο». Ιδού, αυτά είναι τα χάδια του Θεού: και «όποιος δεν γνωρίζει τα χάδια του Κυρίου δεν γνωρίζει τη χριστιανική διδασκαλία! Όποιος δεν αφήνεται στα χάδια του Κυρίου είναι χαμένος! Αυτή είναι η χαρμόσυνη είδηση, αυτή είναι η ειλικρινής αγαλλίαση που εμείς σήμερα επιθυμούμε. Αυτή είναι η χαρά, αυτή είναι η παρηγοριά που αναζητάμε: να έρθει ο Κύριος με τη δύναμή του που είναι τα χάδια, να μας βρει, να μας σώσει, όπως το χαμένο πρόβατο και να μας επαναφέρει στο μαντρί στης Εκκλησίας του.»

Τέλος, επικαλείται: «Είθε ο Κύριος να μας δώσει αυτή τη χάρη, να περιμένουμε τα Χριστούγεννα με τις πληγές μας με τις αμαρτίες μας, που τις έχουμε ειλικρινά αναγνωρίσει, να περιμένουμε τη δύναμη αυτού του Θεού που έρχεται να μας παρηγορήσει, που έρχεται με δύναμη αλλά που η δύναμή του είναι η τρυφερότητα, τα χάδια που προέρχονται από την καρδιά του, την τόσο καλή καρδιά του που θυσιάστηκε για εμάς».

Μετάφραση: ρφ