Αγίας Οικογένειας 2024, 29 Δεκ. Επίσημη έναρξη Ιωβηλαίου έτους 2025, «Η ελπίδα δεν ντροπιάζει». Καθεδρικός Παναγίας του Ροδαρίου
Μόλις τελέσαμε την επίσημη έναρξη του τακτικού Ιωβηλαίου έτους 2025 μαζί με όλες τις Εκκλησιαστικές Επαρχίες του κόσμου, ακόμη και τον Καθεδρικό Ναό της Ρώμης, την Βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατερανό. Ως προσκυνητές ελπίδας εισήλθαμε στον Καθεδρικό μας Ναό για να γιορτάσουμε την Αγία Οικογένεια με τα ζευγάρια που γιόρτασαν τα δικά τους ιωβηλαία 25 και 50 χρόνων γάμου κατά το 2024 και όλες τις οικογένειες του νησιού μας. Μάλιστα ο Μωυσής και η Ρόζα γιορτάζουν σήμερα την 50η επέτειό τους. Γιορτάζουν μαζί γονείς 50 χρόνια και παιδιά 25, ακόμη και αδέλφια με 2 μήνες διαφορά. Το Ιωβηλαίο μας υπενθυμίζει ότι η Χριστιανική ζωή είναι μία πορεία στην οποία έχουμε συνοδοιπόρους, και οι πρώτοι είναι η οικογένειά μας.
Ο Πάπας Φραγκίσκος με την Βούλα του Ιωβηλαίου και την πρόσφατη εγκύκλιό του για την Ιερά Καρδία μάς καλεί να αντλήσουμε άφθονες χάρες από την αγάπη του Θεού. Επιθυμεί αυτό το έτος να είναι έτος ελπίδας θεμελιωμένης στην αγάπη, του Θεού και την μεταξύ μας. Έτσι η χάρη του Θεού θα εξαπλωθεί στον κόσμο όλο.
Αυτό που μας καλεί ο Πάπας να ζητήσουμε από τον Θεό αυτό το έτος χάριτος και ευσπλαχνίας είναι και οι καρποί του Ιωβηλαίου έτους. Είναι επίσης και αυτό που αναζητά αλλά και βιώνει μία οικογένεια. Πρώτα η οικογένεια του Θεού και εξίσου οι δικές μας οικογένειες, αλλά και η παγκόσμια οικογένεια των εθνών. Αυτό το Ιωβηλαίο έτος ζητάμε ειρήνη, ζητάμε την μετάδοση της ζωής μέσω νέων παιδιών, την κοινωνική συνοχή, κάτι που επηρεάζει όλες τις οικογένειες. Προσευχόμαστε στο Θεό για την ελευθέρωση των φυλακισμένων και την παύση της θανατικής καταδίκης, προσευχόμαστε για τους ασθενείς, τους νέους, τους μετανάστες, τους φτωχούς και τους ηλικιωμένους. Καλούμαστε να κάνουμε έργα αγάπης και ελέους. Τα ζητάμε το ίδιο για την κοινωνία μας όσο και για την οικογένειά μας και τα βιώνουμε πρώτα στην οικογένειά μας για να μπορούμε να τα εφαρμόσουμε στην κοινωνία που ζούμε. Στην οικογένεια μαθαίνουμε ότι μας αγαπάνε και μας συγχωρούν. Στην οικογένεια γεννιέται νέα ζωή και καλούμαστε με αγάπη να φροντίσουμε μικρούς και μεγάλους, που είναι και οι δύο πλούτος και ευλογία για την οικογένεια. Στην οικογένεια στηρίζουμε και θεραπεύουμε και ελευθερώνουμε. Στην οικογένεια αισθανόμαστε χαρά και ελπίδα. Μαθαίνουμε να πιστεύουμε ο ένας στον άλλο και στον Θεό.
Μπορώ να πω ότι η ελπίδα είναι η κλωστή που κρατά όλη την οικογενειακή ζωή. Με ελπίδα οι αρραβωνιασμένοι προχωρούν προς το γάμο, η εγκυμονούσα αναμένει το μωρό της, τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο, περιμένουμε τον φαντάρο να γυρίσει, τα παιδιά να τακτοποιηθούν και να πάρουν τον σωστό δρόμο, αυτή η ασθένεια να μην είναι σοβαρή, τα οικονομικά μας να αντέξουν. Και τόσες άλλες οικογενειακές στιγμές, που αν δεν ήταν η ελπίδα ότι θα πάνε όλα καλά και ο Θεός θα βάλει το χέρι του, δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Ο Θεός είναι εκείνος που στηρίζει την ελπίδα μας: “Εμείς, που αναζητήσαμε καταφύγιο σ’ αυτόν, έχουμε ισχυρή ενθάρρυνση να προσκολληθούμε σταθερά στην ελπίδα που μας προτείνεται. Σ’ αυτήν πράγματι έχουμε σαν μια σίγουρη και σταθερή άγκυρα για τη ζωή μας” (Εβρ 6,18-20). Είναι μια ισχυρή πρόσκληση να μη χάσουμε ποτέ την ελπίδα που μας δόθηκε, να την κρατήσουμε βρίσκοντας καταφύγιο στον Θεό. Οι καταιγίδες δεν μπορούν ποτέ να επικρατήσουν, επειδή είμαστε αγκυροβολημένοι στην ελπίδα της χάρης, η οποία είναι ικανή να μας κάνει να ζήσουμε εν Χριστώ και να νικήσουμε την αμαρτία, τον φόβο και τον θάνατο. Αυτή η ελπίδα, πολύ μεγαλύτερη από τις καθημερινές ικανοποιήσεις και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, μας μεταφέρει πέρα από τις δοκιμασίες και μας ωθεί να βαδίζουμε χωρίς να χάνουμε από τα μάτια μας το μεγαλείο του στόχου στον οποίο καλούμαστε, τον Ουρανό. Μας λέει ο Πάπας.
Όλα ξεκινούν από την μεγάλη αγάπη που μας έχει δώσει ο Θεός Πατέρας. Εκείνος που μας κάλεσε στην δική του οικογένεια μέσω του Υιού του και του Πνεύματος για να μας δείξει την αγάπη του, πλημμυρίζει τις καρδιές του άντρα και της γυναίκας με αγάπη για αλλήλους, για τα παιδιά τους, για τους γονείς τους και για τους συγγενείς και φίλους. Δεν είναι τυχαίο που οι πρόγονοί μας ονόμασαν το σπίτι «εστία». Εκεί καίει μία φωτιά που απλώνεται και φωτίζει και ζεσταίνει πολλούς. Ως Χριστιανοί έχουμε μόνο ένα καθήκον, να αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Αυτό μας το διδάσκει η οικογένεια του Θεού αλλά το μαθαίνουμε μέσα στην οικογένειά μας.
Ο Πάπας πιστεύει ότι το αίμα ενώνει όλους τους χριστιανούς, το αίμα των μαρτύρων. Και μέσα στις οικογένειές μας, Καθολικοί και Ορθόδοξοι μοιραζόμαστε πλέον το ίδιο αίμα. Οι μάρτυρες αλλά και οι οικογένειές μας μαρτυρούν την αγάπη του Θεού που δεν έχει σύνορα και περιορισμούς. Η αγάπη αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Ένας άλλος στόχος του Ιωβηλαίου είναι να έρθουμε πιο κοντά όλοι οι χριστιανοί, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει μόνο ένας Πατέρας όλων των ανθρώπων σε όποια θρησκεία κι αν ανήκουν. Υπάρχει μόνο μία μητέρα όλων μας, η Παναγία, όποιο τίτλο κι αν της δίνουμε. Το θέλημα του Θεού και της Παναγίας είναι να είμαστε ενωμένοι, σαν μία οικογένεια.
Σήμερα προσευχόμαστε για τις οικογένειές μας, για την Εκκλησία, τις Ενορίες μας, την οικογένεια του καθενός σας ώστε να ζήσουμε αυτό το έτος χάρης και ελέους και να γεμίσουμε ελπίδα, πίστη και αγάπη στην ολοκλήρωσή του. Ο Θεός που άρχισε αυτό το καλό έργο σε μας να το φέρει σε πέρας. Ας μιμηθούμε την Αγία Οικογένεια η οποία ενωμένη στην αγάπη έδειχνε εμπιστοσύνη στο Θεό Πατέρα μέσα στις κακουχίες, το άγνωστο και τις προκλήσεις της ζωής.
