Οι νέοι ξύπνησαν την συνοδικότητα της Εκκλησίας

Η Σύνοδος ήταν «μια μεγάλη κεραία που υπέκλεψε τα μηνύματα και τις απαιτήσεις των νέων όχι με την ψυχρότητα ενός αναλυτή, αλλά με το θερμό βλέμμα και την ανήσυχη καρδιά του μαθητή». Αυτά διαβάζουμε στην έκδοση του τελευταίου φύλλου της Civiltà Cattolica το οποίο ήταν αφιερωμένο στους νέους και μόλις ολοκληρώθηκε. Στην Συνοδική Αίθουσα, γράφει το περιοδικό των Ιησουιτών, «εμφανίστηκε μια Εκκλησία εμπαθής» και προσθέτει ότι «μαζί με τους νέους, οι ποιμένες επιθυμούν να διακηρύξουν το Ευαγγέλιο όχι ως θεσμό που πάντα παρέχει «μια ήδη έτοιμη απάντηση» – όπως επανέλαβε ο Ποντίφικας με ένα Tweetπου έστειλε κατά τη διάρκεια της Συνόδου-, αλλά ως ο Λόγος που θέτει ερωτήσεις και θερμαίνει την καρδιά».

Εμπαθής Εκκλησία που μαθαίνει από τις ανησυχίες των νέων

«Όλοι – γράφει επίσης το περιοδικό Civiltà Cattolica – έχουμε πολλά να μάθουμε από τις αχαλίνωτες ανησυχίες των νέων, εντός και εκτός της Εκκλησίας». Ο λέξη «ανησυχία» αναφέρεται στο κείμενο του τελικού εγγράφου, 8 φορές. «η αληθινή πρόκληση – συνεχίζει  η έκδοση – είναι να κρατήσουμε συντροφιά στους νέους και να τους συνοδεύσουμε ώστε να θέσουν και να μοιραστούμε μαζί τους τις σωστές ερωτήσεις, τις αληθινές, τις σημαντικές, εκείνες που είναι θεμελιώδεις, μπροστά σε έναν κόσμο διαιρεμένο, στο εσωτερικό κενό και στην επιθυμία τους για μια πλήρη και ευτυχισμένη ζωή». Μια εμπαθής Εκκλησία επομένως, σημαίνει επίσης την ανάδυση μιας μεθόδου: «Πριν ερμηνεύσουμε ή κάνουμε επιλογές οφείλουμε να ακούσουμε, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα». «Δεν είναι δυνατόν να ακούμε τους νέους – αναφέρει το κείμενο – και να μην πορευόμαστε μαζί τους στους δρόμους του κόσμου».

Μια Σύνοδο για την συνοδική μορφή της Εκκλησίας

Η Civiltà Cattolica υπογραμμίζει συνεπώς, ότι η Σύνοδος για τους νέους δεν ήταν «απλά μια θεματική Σύνοδος, πάνω σε ένα θέμα, δηλαδή τους νέους». Η διαίσθηση του Φραγκίσκου, γράφει το δεκαπενθήμερο περιοδικό, «ήταν να επιλέξει ένα θέμα που θα έθετε σε κίνηση νέες δυναμικές, καλώντας τους επισκόπους και τους νέους από όλο τον κόσμο». Αυτή, διαβάζουμε επίσης, ήταν «μια Σύνοδος για την Εκκλησία, για την αποστολή της, για το στυλ της συνοδείας και της διάκρισης, σε άμεση σχέση με το μάθημα της Δεύτερης Βατικανής Συνόδου, από το Gaudium et spes μέχρι το Lumen gentium. Οι νέοι ξύπνησαν και πάλι τη συνοδικότητα της Εκκλησίας».

Μετάφραση: ρφ