Οι νέες ηρωίδες της Τρίτης Χιλιετίας

Να υποστηρίξουμε τις μητέρες στον μητρικό τους ρόλο καθώς και στον ρόλο τους ως εργαζομένων γυναικών. Η Emma Ciccarelli, αντιπρόεδρος του Φόρουμ Συνδέσμου Οικογενειών, μίλησε για αυτό με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας.

“Η μαμά είναι πάντα μαμά”, μια έκφραση που κρύβει βαθιές αλήθειες και ένα συναίσθημα κοινό σε όλους. Μεταξύ άλλων, επειδή οι μητέρες είναι το ίδιο το μέλλον του κόσμου που περνά από το άνοιγμα στη ζωή πολλών γυναικών, που έτσι δίνουν στην κοινωνία εκείνους που θα είναι οι πρωταγωνιστές του αύριο. Η Γιορτή της Μητέρας είναι μια επέτειος που γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι πέφτει τον μήνα Μάιο, που είναι αφιερωμένος σε μια νέα γυναίκα: την Παναγία! Μια Ημέρα που φέτος γιορτάζεται σε μια πρωτόγνωρη περίοδο, καθώς η επιδημία του κορωνοϊού μαίνεται σε όλο τον κόσμο ενώ σε ορισμένες χώρες ξαναρχίζουν με σύνεση κάποιες δραστηριότητες.

Είναι η ώρα να βοηθήσουμε τις οικογένειες

Σε μια χώρα που δοκιμάζεται από τον δημογραφικό παγετώνα, όπως η Ιταλία – για την Istat το 2019 ο μέσος αριθμός παιδιών ανά γυναίκα ανέρχεται σε 1,29 – εκτιμάται ότι υπάρχουν μόλις κάτω από 10 εκατομμύρια παιδιά. Πριν από λίγες ημέρες, σε ένα δελτίο τύπου, ο πρόεδρος του Φόρουμ Συνδέσμου Οικογενειών, Gigi De Paolo, για πολλοστή φορά ζήτησε τη λήψη δυναμικών και κατάλληλων μέτρων για τις ιταλικές οικογένειες στο σύνολό τους, μεταξύ των οποίων υπάρχει εδώ και καιρό “κούραση και ανησυχία”.

Η Ιταλία δεν είναι μια χώρα όπου είναι εύκολο να είσαι μητέρα. Ωστόσο, η μητρότητα είναι μια εμπειρία εξαιρετικού πλούτου όχι μόνο ως δώρο για την κοινωνία, όχι μόνο ως ένα άνοιγμα στη ζωή με την υπερβατική διάστασή της και ως κοινωνία και συμμετοχή με τον πατέρα, αλλά και ένα προσωπικό βίωμα για τη γυναίκα. Ωστόσο, είνα μια εμπειρία που πρέπει να υποστηριχθεί, ειδικά σε κοινωνίες σαν τη δική μας, όπως αναφέρει η Emma Ciccarelli, αντιπρόεδρος του Φόρουμ Συνδέσμου Οικογενειών και μητέρα 4 παιδιών:

Απ. – Το να είσαι μητέρα σήμερα σημαίνει να ανήκεις στις νέες ηρωίδες της Τρίτης Χιλιετίας, επειδή ναι μεν βιώνεις τη μητρότητα με τους αγαπημένους σου, αλλά το κράτος δεν υποστηρίζει και δεν ενθαρρύνει αυτήν την αξία, τόσο που εμείς κάνουμε μάχες για να δώσουμε πλήρη κοινωνική αξία στη μητρότητα σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Είμαστε κληρονόμοι μιας κουλτούρας που τα τελευταία 50 χρόνια έχει κάνει το λειτούργημα της μητρότητας σαν μια δευτερεύουσα ασχολία για τις γυναίκες, και δεν προβάλλεται η μητρότητα ως μια πτυχή αυτοπραγμάτωσης της γυναίκας. Αυτό οδήγησε σε αρνητικές καταστάσεις, διότι σε καμία περίπτωση δεν επέτρεψε την πλήρη ανάπτυξη της γυναικείας ταυτότητας και στη συνέχεια είχε καταστροφικές δημογραφικές επιπτώσεις, διότι συνέβαλε σε αυτήν την αποστροφή της μητρότητας, για να επιβεβαιωθεί μόνο η αξία της γυναίκας στον εργασιακό χώρο, ενώ υποτιμήθηκε και η αξία του να έχεις παιδιά. Και μετά διαμαρτυρόμαστε ως γυναίκες ότι καταβάλλουμε μια τρομερή προσπάθεια να ανταπεξέλθουμε στο ρόλο μας ως μητέρες, αλλά και να είμαστε παρούσες στον κόσμο της εργασίας με τις ικανότητές μας και τον επαγγελματισμό μας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν λαμβάνουμε υποστήριξη ούτε από τις δημόσιες υπηρεσίες ώστε να διευκολύνουν αυτές τις λειτουργίες, αλλά ούτε έχουμε επαρκή οικονομική ενίσχυση.

Ας έρθουμε στο ζήτημα των κλειστών σχολείων. Μιλάμε για bonusφύλαξης παιδιών, για γονική άδεια… Γιατί εσείς, ως Φόρουμ Συνδέσμου Οικογενειών, εστιάζετε έντονα στην πρόταση του ενιαίου επιδόματος οικογένειας, ανεξαρτήτως από το εισόδημα;

Απ. – Το γενικό οικογενειακό επίδομα είναι μια διαρθρωτική απάντηση και επομένως δεν υπαγορεύεται από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Είναι μια απάντηση κοινωνικής δικαιοσύνης, ακριβώς επειδή επιτρέπει να αναγνωριστεί το παιδί ως αξία, ως αξία για όλους και, επομένως, το μήνυμα που δίνεται είναι ότι όλη η κοινωνία, το κράτος, πραγματικά φροντίζει. Είναι, λοιπόν, ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, επειδή μπροστά στις πολλές εκταμιεύσεις, στις επιδοτήσεις που εκταμιεύτηκαν αυτές τις εβδομάδες προς όφελος των δικαιούχων – ελεύθεροι επαγγελματίες, εργαζόμενοι… – μαζί με τις διάφορες μορφές στήριξης του εισοδήματος, δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη ο οικογενειακός φόρτος που κάθε εργαζόμενος έχει.

Το ενιαίο επίδομα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από το εισόδημα με την έννοια ότι δεν πρέπει να είναι ένα βοήθημα στη φτώχεια, αλλά η αναγνώριση της κεντρικότητας των σχέσεων και των οικογενειακών πυρήνων;

Απ. – Ναι. Το γενικό επίδομα δεν είναι ένα μέτρο πρόνοιας, αλλά ένα μέτρο της πολιτικής υπέρ της οικογένειας, το οποίο αναγνωρίζει την αξία του “οικογενειακού θεσμού” και όλων των μελών που απαρτίζουν την οικογένεια, επειδή κάθε μέλος έχει μια αξία και ένα σημαντικό οικονομικό κόστος στην οικογένεια.

Πράγματι στην Ιταλία οι μητέρες διαχειρίζονται την εργασία, τα παιδιά, ακόμη και τους ηλικιωμένους. Η “έξυπνη εργασία” υπήρξε κάπως ένα εργαλείο που εξαπλώθηκε αναγκαστικά αυτήν την περίοδο. Κατά τη γνώμη σας, υπό καθορισμένα ωράρια, με έναν συγκεκριμένο κανονισμό, αυτή η “smartworking” μπορεί να μια βοήθεια για τις μητέρες;

Απ. – Ναι. Η “έξυπνη εργασία” μπήκε ξαφνικά στη ζωή όλων των Ιταλών, και αυτή είναι η θετική πλευρά. Γνωρίσαμε επίσης τα όριά της, αλλά είναι σίγουρα το μέλλον του εργασιακού κόσμου τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, γιατί αυτό επιτρέπει μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ οικογενειακής και επαγγελματικής εργασίας.

Το  Φόρουμ Συνδέσμου Οικογενειών διοργάνωσε ένα flash mob για να ευχαριστήσει τις οικογένειες για τις προσπάθειές τους αυτή τη στιγμή, με το hash tag#grazie famiglie. Υπάρχουν άλλοι τρόποι στήριξης των οικογενειών και στήριξης των μητέρων;

Απ. – Μετά από αυτό το flash mob, το οποίο είχε σημαντική εθνική απήχηση σε όλες τις πόλεις και ανταποκρίθηκαν πάρα πολλές οικογένειες, αναμένουμε όλη αυτή η κινητοποίηση να είναι ένα μήνυμα για την πολιτική, για να δώσει πιο αποφασιστικές απαντήσεις, για να υποστηρίξει τον ρόλο της οικογένειας. Σκέφτομαι, για παράδειγμα, το γεγονός ότι τώρα, στη Φάση 2 που βρισκόμαστε, εμείς εξακολουθούμε να διαχειριζόμαστε τη δραστηριότητα από το σπίτι, ενώ για τα παιδιά μας δεν υπάρχουν απαντήσεις και λύσεις τόσο για σχολικές όσο και για εξωσχολικές δραστηριότητες, και αυτό είναι πολύ αρνητικό. Ο φόβος μας είναι ότι εάν αυτή η φάση διαρκέσει για πολύ, χωρίς επαρκείς λύσεις και υποστηρίξεις, θα υπάρξει κίνδυνος να ακυρωθεί όλη η προσπάθεια που καταβάλλουν οι γυναίκες στον κόσμο της εργασίας, διότι πολλές, πάρα πολλές, θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους για να φροντίσουν τα παιδιά τους.

Υπάρχει επίσης το πρόβλημα της βίας εναντίον των γυναικών, σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς και στην Ιταλία, το οποίο δεν είναι λιγότερο σημαντικό για τις μητέρες και, μεταξύ άλλων, για τα παιδιά. Το να βλέπουν τη βία που ασκείται στη μητέρα τους, είναι μια περαιτέρω βία που καταφέρεται και εναντίον των παιδιών. Ο Πάπας επανειλημμένα κατήγγειλε τη βία κατά των γυναικών. Τι μπορεί να γίνει, και τι έχει γίνει αυτή τη στιγμή, από τους διαφόρους συνδέσμους;

Απ. – Αυτό το θέμα το έχουμε στην καρδιά μας, επειδή η βία κατά των γυναικών είναι πραγματικά μια μεγάλη μάστιγα, η οποία αποτελεί ένδειξη μιας κουλτούρας σεβασμού που δεν έχει ριζώσει σε πολλούς ανθρώπους, σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Οι διάφοροι σύνδεσμοι υπέρ της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των καθολικών, έχουν εξετάσει εις βάθος το θέμα και με πολλές πρωτοβουλίες υποστήριξης, και ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο έχουν ενεργοποιήσει, σε ολόκληρη την ιταλική επικράτεια, δωρεάν διαδικτυακά κέντρα ακρόασης για να ανταποκριθούν σε αυτές τις καταστάσεις έντασης και οικογενειακών κρίσεων, που μπορεί να προκαλέσει ο εξαναγκαστικός εγκλεισμός στο σπίτι. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη εργασία πρόληψης! Δηλαδή εμείς δεν θέλουμε μόνο να δώσουμε απαντήσεις στις γυναίκες όταν έχουν υποστεί βία, αλλά θα θέλαμε να ξεκινήσουμε πρωτοβουλίες εκπαίδευσης στη συναισθηματικότητα και στο σεβασμό για το δικό μας σώμα και για το σώμα των άλλων, οι οποίες να ξεκινούν ήδη από την εφηβεία.

Υπό αυτήν την έννοια, όταν υπάρχει βία, πρέπει επίσης να προστατεύσουμε πολύ τη σχέση μητέρας-παιδιού;

Απ. – Αυτό είναι σημαντικότατο, διότι η βία κατά των γυναικών είναι εμμέσως και μια βία που γίνεται εναντίον των παιδιών τους, και αναμφίβολα τις συνέπειες αυτής της βίας θα τις φέρουν αυτά τα παιδιά στο πετσί τους, στον ψυχισμό τους, ως ανοιχτές πληγές για όλη τη ζωή τους.

—————————-

Πηγή: Vatican News

Μετάφραση: π.Λ