“Οι ασθενείς είναι προνομιούχοι για την Εκκλησία”

Η Γενική ακρόαση της περασμένης Τετάρτης  πραγματοποιήθηκε στις 9.20 πμ. στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, όπου ο Άγιος Πατέρας ο  Πάπας Φραγκίσκος συναντήθηκε με ομάδες προσκυνητών και πιστών από την Ιταλία και από όλο τον κόσμο. Στην ομιλία του στα ιταλικά, ο Πάπας, συνεχίζοντας τη σειρά της κατήχησης από τις  Πράξεις των Αποστόλων, εστίασε τον διαλογισμό του στο θέμα: «Όταν ο Πέτρος πέρασε …» (Πράξεις 5:15). Πέτρος, κύρια μαρτυρία του αναστημένου ". (Βιβλικό τραγούδι: Από τις πράξεις των Αποστόλων 5,12,15-16). Αφού συνόψισε την ομιλία του δε διάφορες γλώσσες, ο Άγιος Πατέρας απευθύνθηκε με συγκεκριμένους χαιρετισμούς  στις ομάδες των παρόντων.  Η γενική ακρόαση  ολοκληρώθηκε με την ψαλμωδία του «Πάτερ ημών»  και της  Ευλογίας.

Η κατήχηση του Αγίου Πατέρα

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές , καλημέρα!

Η εκκλησιαστική κοινότητα που περιγράφεται στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων ζει σε μεγάλο πλούτο που ο Κύριος θέτει στη διάθεσή του – ο Κύριος είναι γενναιόδωρος! -, βιώνει αριθμητική ανάπτυξη και πολύ ενθουσιασμό, παρά τις εξωτερικές επιθέσεις. Για να μας δείξει αυτή τη ζωτικότητα, ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στο Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, δείχνει επίσης σημαντικούς τόπους, όπως για παράδειγμα την πόρτα του Σολομώντα (βλ. Πράξεις 5:12), τόπος συνάντησης για τους πιστούς. Η στοά είναι μια ανοιχτή γκαλερί που χρησιμεύει ως καταφύγιο, αλλά και τόπος συνάντησης και μαρτυρία. Ο Λουκάς, στην πραγματικότητα, επιμένει στα σημάδια και τα θαύματα που συνοδεύουν το λόγο των Αποστόλων και στην ειδική φροντίδα των ασθενών στους οποίους αφιερώνουν τον εαυτό τους.

Στο κεφάλαιο 5 των Πράξεων η Εκκλησία εμφανίζεται ως ένα «νοσοκομείο» που καλωσορίζει τους πιο αδύναμους ανθρώπους, δηλαδή τους άρρωστους. Η ταλαιπωρία τους προσελκύει τους Αποστόλους, που δεν κατέχουν "ούτε ασήμι ούτε χρυσάφι" (Πράξεις 3: 6) – έτσι λέει ο Πέτρος στους αρρώστους – αλλά είναι ισχυροί στο όνομα του Ιησού, στα μάτια τους, όπως στα μάτια των χριστιανών όλων των εποχών , οι άρρωστοι είναι προνομιούχοι αποδέκτες της ευτυχούς διακήρυξης της Βασιλείας, είναι αδέλφια στα οποία ο Χριστός είναι παρών με έναν συγκεκριμένο τρόπο, για να  αναζητηθεί και να βρεθεί από όλους μας (βλ. Ματθαίος 25: 36.40). Οι άρρωστοι είναι προνομιούχοι για την Εκκλησία, για την ευαίσθητη καρδιά των Αποστόλων, για όλους τους πιστούς. Δεν πρέπει να απορρίπτονται, αντίθετα πρέπει να φροντίζονται και σωστά να αντιμετωπίζονται. Είναι αντικείμενο της χριστιανικής αγάπης.

Μεταξύ των αποστόλων, προέχει ο Πέτρος στην αποστολική κοινότητα, λόγω της πρωτοκαθεδρίας (βλ. Ματ 16:18) και της αποστολής που έλαβε από τον Αναστημένο (βλ. Ιω. 21: 15-17). Είναι αυτός που ξεκινάει το κήρυγμα  την ημέρα της Πεντηκοστής (βλ. Πράξεις 2: 14-41) και που θα δώσει οδηγίες στη Σύνοδο της Ιερουσαλήμ (βλ. Πράξεις 15 και 2: 10-10). Ο Πέτρος προσεγγίζει τα φορεία και περνάει ανάμεσα στους άρρωστους, όπως είχε κάνει ο Ιησούς, παίρνοντας πάνω του  τις  αναπηρίες  και τις ασθένειες (βλ. Ματ 8:17 · Is53,4). Και ο Πέτρος, ο ψαράς της Γαλιλαίας, περνάει, ανάμεσά τους αλλά αφήνει να φανερώνεται Εκείνος που είναι  ζωντανός και εργάζεται, ο ίδιος ο Αναστημένος Χριστός! Ο μάρτυρας, στην πραγματικότητα, είναι αυτός που εκδηλώνει τον Χριστό, τόσο με λόγια όσο και με την σωματική παρουσία, που του επιτρέπει να αναφέρεται και να είναι μια επέκταση του Λόγου που έγινε σάρκα στην ιστορία. Ο Πέτρος είναι αυτός που ολοκληρώνει τα έργα του Δασκάλου (βλ. Ιω 14:12): κοιτάζοντας τον με πίστη, βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό. Γεμάτος με το Πνεύμα του Κυρίου του, ο Πέτρος περνάει και, χωρίς να κάνει τίποτα, η σκιά του γίνεται «χαϊδεύοντας», θεραπευτής, επικοινωνιακός, γεμάτος τρυφερότητα που μοιάζει με εκείνη του Αναστημένου, που κοιτάζει και φροντίζει τους αρρώστους και αποκαθιστά τη ζωή, τη σωτηρία, την αξιοπρέπεια. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός εκδηλώνει την εγγύτητά του και κάνει τις πληγές των παιδιών του σε "θεολογικό τόπο της τρυφερότητάς του" (Πρωινή Διαλογισμός, Αγ. Μάρθα, 14.12.2017).

Στις πληγές των ασθενών, στις ασθένειες που αποτελούν εμπόδια για τη ζωή, υπάρχει πάντα η παρουσία του Ιησού, η πληγή του Ιησού. Υπάρχει ο Ιησούς που μας καλεί να τα φροντίζει, να τους στηρίζουμε, να τα θεραπεύουμε. Η θεραπευτική δράση του Πέτρου αυξάνει το μίσος και το φθόνο των Σαδδουκαίων, που φυλακίζουν τους αποστόλους και, αναστατωμένοι από τη μυστηριώδη έξοδο από τη φυλακή, τους απαγορεύουν να διδάσκουν. Αυτοί οι άνθρωποι είδαν τα θαύματα που οι απόστολοι δεν έκαναν με μαγικό τρόπο, αλλά στο όνομα του Ιησού. Όμως  δεν ήθελαν να το δεχτούν και τους βάζουν στη φυλακή και τους κτυπούν. Οι Απόστολοι απελευθερώθηκαν με θαυματουργό τρόπο, αλλά οι καρδιές των Σαδδουκαίων ήταν τόσο σκληρές ώστε δεν ήθελαν να πιστέψουν τι είδαν. Ο Πέτρος αποκρίνεται έπειτα προσφέροντας τρόπο συγκεκριμένης χριστιανικής ζωής: "Οφείλουμε να υπακούμε το Θεό αντί τους ανθρώπους" (Πράξεις 5:29), επειδή αυτοί – οι Σαδδουκαίοι – λένε: "Δεν πρέπει να συνεχίσετε αυτή τη συμπεριφορά σας, πρέπει να θεραπεύετε" Υπακούω στον Θεό αντί  στους ανθρώπους": είναι η μεγάλη χριστιανική απάντηση. Αυτό σημαίνει να ακούτε τον Θεό χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς αναβολές, χωρίς υπολογισμούς. Να προσκολληθούμε  σ’ Αυτόν για να καταστούμε ικανοί να συνάψουμε συμφωνία μαζί του και με όποιον συναντούμε στο δρόμο μας.

Ζητούμε  επίσης στο Άγιο Πνεύμα  τη δύναμη να μην μας φοβίζει τίποτε μπροστά σε εκείνους που μας διατάζουν, να παραμείνουμε ήρεμοι, να μη συκοφαντούμε και  να μη δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στη ζωή μας. Ας ζητήσουμε από Αυτόν να μας ενδυναμώσει εσωτερικά για να είμαστε βέβαιοι για την  παρηγορητική παρουσία του κοντά μας.

+Ν