Όγδοη Κυριακή του έτους Α
Ο Ιησούς σήμερα με το λόγο του μας καλεί να κάνουμε μία επιλογή στη ζωή μας. Να αποφασίσουμε αν θα στηρίξουμε τη ζωή μας στα υλικά αγαθά, στον μαμωνά της αδικίας ή στον αληθινό και άφθαρτο θησαυρό που είναι ο Ιησούς Χριστός. Να συνεχίσουμε να αγωνιούμε, να αγχωνόμαστε και να καταναλώνουμε όλη τη ζωή μας στην αναζήτηση των υλικών αγαθών ή την εγκατάλειψή μας στο Θεό, ο οποίος δεν μας εγκαταλείπει ποτέ, μας έπλασε και συνεχίζει να μας φροντίζει, πολύ περισσότερο από ότι φροντίζει τα άψυχα δημιουργήματά του, όπως είναι τα πουλιά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού..
Να επιλέξουμε δηλαδή ή το βασίλειο των ανθρώπων που κτίζεται πολλές φορές πάνω στην αδικία και πατώντας επί πτωμάτων ή τη Βασιλεία του Θεού που κτίζεται μαζί με τον Χριστό πάνω στην αγάπη για το Θεό και τον συνάνθρωπο.
Στο βασίλειο των ανθρώπων τα πάντα αγοράζονται και τα πάντα πωλούνται, τελευταία ο άνθρωπος εμπορεύεται και τον ίδιο τον συνάνθρωπό του. Αντιθέτως στη Βασιλεία του Θεού τίποτε δεν πωλείται. Όλα παρέχονται δωρεάν. Η ζωή είναι δωρεάν, όπως ο αέρας και το νερό.
Σε όποιον όμως έλαβε δωρεάν, δωρεάν πρέπει και να δίνει. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας υπενθυμίζει τα λόγια του Ιησού προς τους μαθητές του: «δωρεάν λάβατε, δωρεάν να δίνετε». (Mt10,8).
Στη γήινη αυτή ζωή ο άνθρωπος πάντα αγωνιά για το αύριο. Θέλει να το ετοιμάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να το εξασφαλίσει, χωρίς όμως να γνωρίσει και αν θα το ζήσει. Το μέλλον, μας διαφεύγει. Αυτό δεν ανήκει σε μας, είναι άγνωστο, δεν το γνωρίζουμε. Αυτό ανήκει στο Θεό που είναι Παντογνώστης και στον οποίο δεν υπάρχει χθες σήμερα και αύριο αλλά όλα είναι ένα συνεχές παρόν.
Ο Κύριος σήμερα μας είπε πως δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, το Θεό και τον μαμωνά. Ο μαμωνάς είναι το χρήμα, τα υλικά αγαθά.
Ο Κύριος δεν μας λέει να μη χρησιμοποιούμε το χρήμα, αλλά να μην το θεοποιούμε. Να μην αντικαθιστούμε το Θεό με το χρήμα. Αυτό δυστυχώς είναι πολύ εύκολο να συμβεί. Όταν δεν μας λείπει τίποτε, ο μόνος που μας λείπει είναι ο Θεός τον οποίο αφήνουμε κατά μέρος και τον σκεπτόμαστε μόνο στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας.
Όταν τα έχουμε όλα νομίζουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς το Θεό. Όμως ο Θεός αδελφοί μου και αδελφές μου δεν είναι το συμπλήρωμα όλων των άλλων, αλλά είναι πάνω από όλα τα άλλα, είναι το παν για τον άνθρωπο. Δεν πρέπει το Θεό να τον αγνοούμε και να τον χρησιμοποιούμε μόνο όταν δεν έχουμε που αλλού να στραφούμε. Ο Θεός είναι ο μόνος και άφθαρτος θησαυρός που μπορεί να κάνει ευτυχισμένο και ένα φτωχό.
Το χρήμα είναι ένα μέσον που μπορεί να εξασφαλίσει μια άνετη ζωή, αλλά δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ίδια τη ζωή. Υπάρχουν πλούσιοι που υποφέρουν και φτωχοί που χαίρονται.
Η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με ένα θησαυρό κρυμμένο στο χωράφι που τον βρήκε ένας άνθρωπος και τον έκρυψε, κι όλος χαρά πάει και πουλάει όλα όσα έχει κι αγοράζει εκείνο το χωράφι». (Mt13,44). Αυτός ο θησαυρός είναι ο πιο σίγουρος από όλα τα υπάρχοντα του κόσμου. Το να έχουμε κατά μέρος χρυσάφι είναι σίγουρα ένας τρόπος να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας, ένα μέλλον όμως που αφορά τη γη, που έχει ημερομηνία λήξης, παρόλο που δεν την γνωρίζουμε.
Το μέλλον που μας ετοιμάζει ο Θεός, δεν είναι το αύριο αλλά η αιωνιότητα, που δεν έχει τέλος. Το δικό λοιπόν μέλλον το φροντίζει ο ίδιος ο Θεός για μας, αρκεί να του το εμπιστευτούμε. Ο Ιησούς ο ίδιος λέει στους μαθητές του: «πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο και όταν πάω και σας ετοιμάσω τόπο, θα έρθω και θα σας πάρω κοντά μου ,ώστε όπου είμαι εγώ να είστε και εσείς». (Ιωάν. 14,2).
Ο δικός μας θησαυρός είναι ο ίδιος ο Θεός, γιο’ αυτόν και εμπιστευόμαστε απόλυτα σ’ Αυτόν. Δεν τον αντικαθιστούμε με κανένα άλλο Κύριο και του ζητούμε τη φώτιση και τη σύνεση για να θέτουμε πάνω από όλα Εκείνον και να χρησιμοποιούμε τα υλικά αγαθά με τέτοιο τρόπο που να μην τον αντικαθιστούμε. Ο Θεός μας έπλασε και δεν μας εγκαταλείπει. Δεν κουράζεται να ασχολείται μαζί μας, δεν παύει να μας αγαπά. Δεν μπορεί να μη μας αγαπά, διότι ο Θεός είναι η Αγάπη. Μας αγαπά όχι επειδή το αξίζουμε αλλά επειδή είμαστε παιδιά του. Το μόνο που ζητά από μας είναι να τον αγαπούμε, να τον εμπιστευόμαστε ως μόνο Κύριο μας.
Η μυστηριακή χάρη που θα λάβουμε από την ενεργό συμμετοχή μας σ’ αυτή τη Θεία Λειτουργία ας μας βοηθά να τον αγαπούμε και να τον εμπιστευόμαστε ακόμη περισσότερο. Αμήν.
