Ο Χριστός Εβραίος Πολίτης

4

Ο Χριστός Εβραίος Πολίτης

Για το θέμα αυτό, ως αφετηρία έχουμε τα δύο πρώτα κεφάλαια στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο, με την παρουσίαση του παιδιού (Ιησού) στο Ναό (της Ιερουσαλήμ) που είναι και ο μόνος που το περιγράφει. Είναι και ο μόνος Ευαγγελιστής που αναφέρεται στην περιτομή του Ιησού (Λκ 2,21). Αυτές οι δύο τελετές, η περιτομή των μικρών αγοριών και η προσφορά του πρωτότοκου στο Ναό, είναι βασικά στοιχεία για κάθε εβραϊκή οικογένεια και έτσι καταγράφουν το παιδί στην εβραϊκή παράδοση.
Ο Λουκάς λοιπόν, επιμένει στο ότι ο Ιησούς ήταν Εβραίος και ανατράφηκε σύμφωνα με τις εβραϊκές διατάξεις. Αργότερα, θα φανεί ότι είναι πάλι ο Λουκάς, που αναφέρει την παρουσία του παιδιού δίπλα στους γονείς του σε προσκύνημα προς την Ιερουσαλήμ για τη γιορτή του Πάσχα (Λκ. 2,41-50).
Μη βιαστούμε να πάμε γρήγορα σε πορίσματα και να νομίζουμε ότι αυτό το επεισόδιο ήταν ευκαιρία να κάνει ο Χριστός την πρώτη του ομολογία πίστεως, ενός εφήβου, γνωρίζοντας ότι το έθιμο – εβραϊκής μύησης – ξεκινά τον 15ο αιώνα, την εποχής μας. Όμως, αυτή η επισήμανση του Ευαγγελίου μας βάζει σε σκέψεις. Ίσως τότε, οι αναγνώστες του είχαν λησμονήσει το ξεκίνημα του Χριστού. Ας μην ξεχνάμε ότι και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να επανατοποθετήσουμε το Χριστό στον τόπο της ζωής του, στο κέντρο των Εβραίων που είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού. Κατά τον ίδιο τρόπο, θα ανακαλύψουμε πόσο ο Μεσσίας δέθηκε με τις ανθρώπινες συνθήκες και θέλησε να καταγραφεί όπως ο καθένας μας, σύμφωνα με τις οικογενειακές συνήθειες και κοινωνικές διακρίσεις που τότε οι νόμοι υπέβαλλαν. Δεν αναφερόμαστε σε ρατσιστικές αντιλήψεις, αλλά σε νόμους της πολιτείας που είναι μέρος των νόμων του Θεού.

π.Μ.Β

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Η Σύνοδος της Νίκαιας (3ο Μέρος) Πολιτικές και Εκκλησιαστικές συνέπειες

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ (3ο μέρος)  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ    Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην εκτίμηση του ανατολικού Χριστιανισμού    Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενο, η Σύνοδος