O Θεός έχει μεγάλη φαντασία!

Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, μου λένε πως επαναλαμβάνω συχνά τη φράση: “Ο Θεός έχει μεγάλη φαντασία”. Και είναι αλήθεια: μου αρέσει να την επαναλαμβάνω… τόσο που την έχουν μάθει πια όσοι με γνωρίζουν, και με τη σειρά τους την λένε στον εαυτό τους ή σε άλλους…

Διότι κι εγώ την παρέλαβα πριν από πολλά χρόνια από έναν Βενεδικτίνο μοναχό που την πρόφερε, και τόσο πολύ τυπώθηκε στο μυαλό μου, ώστε κι εγώ να την επαναλαμβάνω και να τη μεταδίδω στους άλλους..

Τι σημαίνει αυτή η φράση;

Μα πρώτα απ' όλα ότι ο Θεός μας είναι απρόβλεπτος… Δεν μπορεί να κλειστεί στα κουτάκια της τετραγωνισμένης λογικής μας… Είναι υπεράνω αυτών, είναι ένας Θεός εκπλήξεων, ο οποίος υπερβαίνει τα δικά μας “κλισέ”, την δική μας “βεβαιότητα” για το πως Αυτός ενεργεί.

Θα μας άρεσε να τον χειραγωγήσουμε, να τον αλυσοδέσουμε, να τον κατευθύνουμε σύμφωνα με αυτό που εμείς θέλουμε… Όμως Αυτός είναι απολύτως ελεύθερος να ενεργήσει, να αντιστρέψει, να αναταράξει. Είναι άνεμος που πνέει όπου Αυτός θέλει… Και κατευθύνει το καράβι της ζωής μας σε θάλασσες και λιμάνια που εμείς ούτε είχαμε φανταστεί… Διότι η δική του φαντασία είναι απείρως μεγαλύτερη από τη δική μας… Όντως Θεός εκπλήξεων!

Το να πιστεύω ότι ο Θεός μας έχει μεγάλη φαντασία, σημαίνει να πιστεύω ακράδαντα στην άπειρη καλοσύνη Του.

Αν ο Θεός είναι πατέρας μου, μπορώ να είμαι ήσυχος και ήρεμος, μπορώ να έχω ειρήνη: είμαι ασφαλισμένος για τη ζωή και για τον θάνατο, για την παρούσα στιγμή και για την αιωνιότητα. Και πόσο μεγάλη ασφάλιση είναι αυτή!

Αν ο Θεός είναι πατέρας μου, είμαι πολύτιμος γι' αυτόν, μ' έχει ζωγραφίσει στην παλάμη του χεριού του, με γνωρίζει με το όνομά μου, ξέρει την ιστορία μου, και σ' Αυτόν βρίσκω την αληθινή ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου.

Αν ο Θεός είναι πατέρας μου, όταν ένας πόνος ή μια δύσκολη κατάσταση με χτυπάει, δεν θα συνεχίσω να επαναλαμβάνω μοιρολογώντας: «γιατί… γιατί… γιατί… ;», αλλά θα πω με ρεαλισμό και με εμπιστοσύνη «Εσύ ξέρεις… εσύ ξέρεις… εσύ ξέρεις».

Αν ο Θεός είναι πατέρας μου, δεν θ' αποδώσω στην “τύχη” τα γεγονότα της ημέρας μου και όσα συμβαίνουν στη ζωή μου, αλλά θα τα βλέπω και θα τα θεωρώ ως ενδείξεις της αγάπης Του και της πρόνοιάς Του που με κατευθύνουν.

Αν ο Θεός είναι πατέρας μου, δεν θα γίνω ξαφνικά άπιστος ή άθεος μπροστά στον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή σε μια φυσική καταστροφή, μην μπορώντας να βρω τον σύνδεσμο ανάμεσα στην αγάπη και τις αντιξοότητες, ανάμεσα στην ύπαρξη του Θεού και τον πόνο που μ' έχει χτυπήσει.

Ο Θεός είναι Θεός, ακόμα κι όταν η γη τρέμει ή τα ποτάμια ξεχειλίζουν, και είναι πατέρας ακόμα κι αν το κρύο μού παγώνει τα χέρια ή με ανοίγει σε νέους ορίζοντες, που εγώ δεν είχα ούτε καν φανταστεί ότι υπήρχαν!

Kαλή Χρονιά, μαζί με τη συντροφιά του Ιησού.

π.Λ