Ο πόλεμος καταστρέφει την αγροτική ζωή
Σύμφωνα με τον FAO τη UNICEF και το World Food Programme(Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα), πάνω από 7 εκατομμύρια κάτοικοι του Νοτίου Σουδάν κινδυνεύουν από πείνα. Η αδελφή Elena Balatti εξηγεί πώς η βία αποτρέπει την καλλιέργεια.
Πάνω από 7 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από την όλο και αυξανόμενη πείνα στο Νότιο Σουδάν. Αυτός είναι ο τελευταίος συναγερμός των FAO, UNICEFκαι World Food Programme που φοβούνται ιδιαίτερα για τον οξύ υποσιτισμό ο οποίος ξεκίνησε από τον Μάιο για πάνω από 1,3 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας κάτω των πέντε ετών. «Τα γενικά επίπεδα πείνας – διαβάζουμε στην έκθεση των τριών οργανώσεων του Ο.Η.Ε. – έχουν επιδεινωθεί λόγω της παρατεταμένης σύγκρουσης που οδήγησε σε μειωμένη παραγωγή τροφίμων και εμποδίζει την πρόσβαση σε μέσα διαβίωσης». Το Νότιο Σουδάν από μόνο του είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Αφρικής, πλούσια σε φυσικούς πόρους, όπως η γη, το τεράστιο και μεγάλης παραγωγής ψαριών δίκτυο ποταμών. Επομένως, δεν θα υπήρχαν λογικοί λόγοι για μια κατάσταση τόσο σοβαρής επισιτιστικής κρίσης. Αν και υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι εκτίμησης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, είναι βέβαιο ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Νότιου Σουδάν δεν διασφαλίζει το καθημερινό γεύμα», εξηγεί η αδελφή Elena Balatti, ιεραπόστολος Comboniana στη Juba.
Οι βιαιότητες στο Νότιο Σουδάν
«Πρόκειται – προσθέτει η μοναχή – γι αυτό που στα αγγλικά χαρακτηρίζεται με ένα σύνθετο τρόπο ως ‘man-made disaster’ («ανθρωπογενής καταστροφή»), μια καταστροφή που αποτελεί έργο του ανθρώπου: και σκοπεύω να χρησιμοποιήσω τη λέξη «άνθρωπος» με την έννοια του αρσενικού γένους, επειδή το Νότιο Σουδάν βιώνει έναν εμφύλιο πόλεμο για πάνω από 4 χρόνια ο οποίος ξεκίνησε και διεξάγεται από μια πολιτική και στρατιωτική τάξη η οποία αποτελείται κατά ένα μεγάλο μέρος από άνδρες». Οι βιαιότητες που ξέσπασαν το Δεκέμβριο του 2013, μεταξύ των κυβερνητικών στρατευμάτων του Προέδρου Salva Kiir και των ανταρτών του Riek Machar, προκάλεσαν δεκάδες χιλιάδες θανάτους και τέσσερα εκατομμύρια εκτοπισθέντες και πρόσφυγες.
Γεωργία για τη διαβίωση
Για τη νέα αφρικανική χώρα ως επί το πλείστον αποτελούν «μια γεωργία και μια κτηνοτροφία που είναι απαραίτητες για τη διαβίωση», όπως και ορισμένες αλιευτικές περιοχές. «Από μόνη της η χώρα – συνεχίζει η αδελφή Elena – θα μπορούσε να υποστεί επεισοδιακές και τοπικές κρίσεις πείνας, οφειλόμενες στην ξηρασία ή στις πλημμύρες που συμβαίνουν σε μια ζώνη ή σε μια άλλη. Αυτό που συνέβη με τον πόλεμο ήταν πραγματικά η καταστροφή της ζωής των ανθρώπων των περισσότερων αγροτικών περιοχών. Εξαιτίας της ανασφάλειας, της βίας, οι πληθυσμοί που ζουν σε αγροτικές περιοχές που πλήττονται από μάχες δεν είχαν και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να μην έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργούν τακτικά».
Η εποχή των ισχνών αγελάδων
Η περίοδος με τον μεγαλύτερο κίνδυνο είναι σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε. η εποχή των ισχνών αγελάδων, μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου, πριν από την έναρξη των βροχών. «Όταν ξεκινούν οι βροχές – εξηγεί η ιεραπόστολος – ο πληθυσμός αρχίζει να καλλιεργεί και η συγκομιδή που λαμβάνεται θα πρέπει να διαρκέσει μέχρι την αρχή της επόμενης περιόδου των βροχών. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει πραγματικό σύστημα διατήρησης των τροφίμων ή σιταποθήκες, μερικές φορές κατά τους μήνες που προηγούνται των βροχών, δηλαδή από τον Απρίλιο μέχρι τον Μάιο – Ιούνιο, βιώνουν μια έλλειψη τροφίμων: σε μια κανονική κατάσταση, ειρηνική, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν την κατάσταση με την αλιεία ή με την κτηνοτροφία ή με το μικρεμπόριο. Ο πόλεμος όμως, έχει επιβραδύνει, έχει σταματήσει και ρυθμίζει όλους αυτούς τους μηχανισμούς».
Η ημέρα για την ειρήνη
Μόλις την περασμένη Παρασκευή εορτάστηκε η ημέρα προσευχής και νηστείας για την ειρήνη στο Νότιο Σουδάν, όπως επιθυμούσε ο Πάπας ως πρωτοβουλία αλληλεγγύης και εγγύτητας μαζί με εκείνη για το Κονγκό. Η αδ. Balatti υπογραμμίζει το πόσο «σημαντικό παραμένει αυτό το θετικό ενδιαφέρον του Πάπα, γιατί υπάρχει επίσης και ένα ενδιαφέρον πολύ αρνητικό για το Νότιο Σουδάν, με σκοπό την αφαίρεση των πόρων της χώρας». Ήταν μια κίνηση «που ενθαρρύνει τον πληθυσμό, σε μια εποχή που πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν πώς θα μπορούσαν να ξεμπλοκάρουν οι διαπραγματεύσεις στην Αντίς Αμπέμπα οι οποίες αρχίζουν και πάλι από τα μέσα του Μαρτίου. Η υποδεικνυόμενη οδός της προσευχής παραμένει η μοναδική: αποτελεί οδό αλήθειας, δικαιοσύνης και ειρήνης που δεν μπορούν να προέλθουν από τη διαίρεση της εξουσίας, που πραγματοποιείται μέσω των όπλων. Οφείλουμε εμείς οι ίδιοι να συνεχίσουμε να είμαστε μάρτυρες ελπίδας, γιατί πάντα υπάρχει μια διέξοδος: ο Κύριος είναι εραστής της ζωής και επιθυμεί το καλό, την ευημερία και την ειρήνη για όλους τους λαούς, συμπεριλαμβανομένου του λαού του Νοτίου Σουδάν», καταλήγει η ιεραπόστολος.
Μετάφραση:ρφ
