Ο Πάπας στο Περού ένα τσουνάμι του Πνεύματος

Ο Πάπας στο Περού ένα τσουνάμι του Πνεύματος

Με αυτά τα λόγια χαρακτηρίζει το αποστολικό ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου στο Περού, ο εθνικός συντονιστής του Migrantes για την περουβιανή κοινότητα στην Ιταλία, ο πατέρας Emerson Campos Aguilar. Ελπίδες για μια άνοιξη για τις κλήσεις.

Το αποστολικό ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου στο Περού μόλις ολοκληρώθηκε με την αποχαιρετιστήρια τελετή, η οποία έλαβε χώρα πριν από τη Θεία Λειτουργία στην Αεροπορική Βάση Las Palmas. Ανατρέχουμε σε αυτές τις έντονες ημέρες της ποιμαντικής επίσκεψης, με μια συνέντευξη στη Λίμα από τον εθνικό συντονιστή του Migrates για την περουβιανή κοινότητα στην Ιταλία, τον πατέρα Emerson Campos Aguilar

Απ. – Ήταν ένα «περουβιανό τσουνάμι». Κάνοντας σύγκριση με την Κολομβία και τη Χιλή, πιστεύω ότι η ανταπόκριση του Περού γέννησε ένα πλήρες «τσουνάμι» πνεύματος: ίσως επειδή βρίσκεται στη μέση μιας γης αγίων. Γι αυτό πιστεύω ότι απομένει σε μας μια μεγάλη πρόκληση: «να δώσουμε σάρκα και οστά» στα λόγια του Πάπα.

Ερ. – Θέλοντας να θυμίσουμε και να συνοψίσουμε αυτό το αποστολικό ταξίδι, ποιες εικόνες και ποια λόγια θα χρησιμοποιούσατε για να θυμίσετε αυτές τις ημέρες της αποστολικής επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου στο Περού;

Απ. – Στη Madre di Dioη Εγκύκλιος Επιστολή του. Εκεί άγγιξε το οικολογικό θέμα στο σύνολό του: την ανθρώπινη οικολογία και το σεβασμό προς τη γη. Πιστεύω ότι στο δάσος του Αμαζονίου, που έχει ενώσει πάνω από 400 εθνοτικές ομάδες – σε όλη αυτή την ποικιλομορφία – είπε λόγια, κατά τη γνώμη μου, προφητικά: «Πολλοί έχουν μιλήσει για εσάς, τώρα είναι η σειρά σας να μιλήσετε». Στη Λίμα, συμπεριφέρθηκε σαν σαμουράι: επειδή εκεί συναντήθηκε με τις πολιτικές αρχές και τους έδειξε την ευθύνη και την ελπίδα που υπάρχει στο Περού. Αλλά είναι μια ευθύνη που κανείς δεν αναλαμβάνει , επειδή όλοι σκέφτονται τις τσέπες τους και όχι το σύνολο που ονομάζεται «Περού».

Γι αυτό πιστεύω ότι ο Πάπας ήταν πολύ ισχυρός και σαφής. Αντ' αυτού, στο Trujillo άγγιξε τον κόσμο που πονά. Με αυτή την ευκαιρία πιστεύω ότι μπορώ να τον ταυτοποιήσω με την Εγκύκλιο Επιστολή του  «Evangelii gaudium», επειδή άγγιξε τον απλό λαό, ένα λαό που πίσω από μια εικόνα δείχνει την ενότητα της πίστης του. Πεπεισμένος, πείθει. Στη συνέχεια καθένας θα επιστρέψει στο σπίτι του με κάτι που είδε, που άγγιξε. Αυτός είναι ο προφορικός ευαγγελισμός και ο Πάπας μας ζητά να τον διαφυλάξουμε. Και το Angelus αποτέλεσε μια σύνθεση αυτού που επιθυμεί: δηλαδή εμείς οι Περουβιανοί πρέπει να αντικατοπτρίζουμε την ιστορία μας. Ο Άγιος Μαρτίνος de Porres αποτελεί την ομορφότερη φιγούρα για να καταλάβουμε την αγιότητα. Είναι ένας άνθρωπος που είχε πολλές προϋποθέσεις, λόγω του χρώματος του δέρματος, της καταγωγής…

Αλλά για τον Θεό δεν υπάρχουν όλα αυτά: ο Θεός βρίσκεται πάνω από όλα αυτά τα όρια. Αυτό ήταν ένα πολύ σαφές και ελπιδοφόρο μήνυμα και πιστεύω ότι ο περουβιανός λαός δε θα το ξεχάσει ποτέ.

Ερ. – Τι θα παραμείνει από αυτό το ταξίδι, και τι καρπούς θα φέρει; Σε τι μπορεί να ελπίζει το Περού;

Απ. –  Ελπίζω ότι θα έρθει μια «άνοιξη για τις κλήσεις». Ο Πάπας ήταν πολύ σαφής όταν είπε: μη φοβάστε να κάνετε το πρώτο βήμα, να ακολουθήσετε τον Ιησού. Και το είπε δημόσια, στην πλατεία ρώτησε: «Θέλετε να ακολουθήσετε τον Ιησού;» Εκείνος είχε πει: «Ναι, αλλά όχι μόνο για μια ημέρα, για πάντα!». Πιστεύω λοιπόν, ότι ξύπνησε την ελπίδα στους νέους, στη νεολαία. Και πιστεύω ακόμη ότι ήταν μια πρόσκληση να γίνουν χριστιανοί του Κυριακάτικου Πάσχα. Έθεσε στο επίκεντρο τον Ιησού, πυλώνα της πίστης μας. Και στη συνέχεια πρέπει να εργαστούμε ως άντρες και γυναίκες πίστης σε κάθε τομέα. Πιστεύω ότι αυτή ήταν η πρόκληση: να εφαρμόσουμε τα λόγια που είπε ο Πάπας. Αλλά θα πρέπει να δεσμευτούμε ότι θα το κάνουμε. Εδώ, εμείς οι ιερείς, έχουμε πολλά να κάνουμε για να το καταφέρουμε.

Μετάφραση:ρφ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Η Σύνοδος της Νίκαιας (3ο Μέρος) Πολιτικές και Εκκλησιαστικές συνέπειες

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ (3ο μέρος)  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ    Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην εκτίμηση του ανατολικού Χριστιανισμού    Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενο, η Σύνοδος