Ο Εσταυρωμένος Ιησούς βρεμένος από τα δάκρυα του ουρανού
Ο πρωταγωνιστής κατά την προσευχή που τέλεσε σε μια άδεια και βυθισμένη σε μια εξωπραγματική σιωπή, πλατεία του Αγίου Πέτρου ο Πάπας Φραγκίσκος το βράδυ της Παρασκευής, 27ης Μαρτίου – και που ήταν προεικόνιση της Μεγάλης Παρασκευής, ήταν Εκείνος. Ο Εσταυρωμένος, που με την βροχή που έπεφτε πάνω στο σώμα του, αναμειγμένη με το ζωγραφισμένο αίμα, συμβόλιζε αυτό που αναφέρει το Ευαγγέλιο, από την πληγωμένη με τη λόγχη καρδιά του έτρεξε νερό και αίμα. ¨
Αυτός ο Εσταυρωμένος Χριστός είναι εκείνος που επιβίωσε από τη φωτιά που οι Ρωμαίοι έφεραν σε πομπή ενάντια στην πανούκλα. Είναι ο Σταυρωμένος Χριστός που αγκάλιασε ο Άγιος Ιωάννης Παύλος 2ος κατά την Ακολουθία Μετανοίας που τέλεσε για το Ιωβηλαίο έτος του 2000. Αυτός ο εσταυρωμένος, ήταν ο σιωπηρός και ανυπεράσπιστος πρωταγωνιστής στο κέντρο της άδειας πλατείας του Αγίου Πέτρου. Ακόμη και η Παναγία Salus populi Romani, (Σωτηρία του Ρωμαϊκού λαού» εγκλωβισμένη μέσα σε πλεξιγκλάς, που γινόταν όλο και πιο θαμπό από τη βροχή, φαινόταν να αφήνει τη θέση της, και ταπεινά, να εξαφανίζεται μπροστά Του, για να προβάλλεται ο Εσταυρωμένος για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.
Ο Πάπας Φραγκίσκος φαινόταν μικρός και ακόμα πιο κυρτός, καθώς ανέβαινε με δυσκολία και μέσα στη μοναξιά τα σκαλοπάτια του Ναού, γενόμενος εκφραστής τον πόνο που αισθάνεται αυτό τον καιρό όλος ο κόσμος, για να τον προσφέρει στα πόδια του Εσταυρωμένου: «Δάσκαλε, δεν σε μέλει που χανόμαστε».
Η κρίση που βιώνουμε με την πανδημία «αποκαλύπτει την ευάλωτη θέση μας και αφήνει ανοικτές τις ψευδείς και περιττές βεβαιότητες με τις οποίες έχουμε χτίσει τα προγράμματά μας, τα έργα μας, τις συνήθειες και τις προτεραιότητές μας και τώρα, ενώ βρισκόμαστε μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα σε ικετεύουμε: «Ξύπνα Κύριε!».
Η σειρήνα ενός ασθενοφόρου, ένα από τα πολλά που σε αυτές τις ώρες διασχίζουν τις γειτονιές μας για να βοηθήσουν τους νέους μολυσμένους, μαζί με τον ήχο των καμπανών της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου,κατά τη στιγμή της ευλογίας Urbi et Orbi (στην Πόλη και την Οικουμένη) με το Πανάχραντο Μυστήριο, τη στιγμή που ο Πάπας Φραγκίσκος, ακόμα μόνος, επανεμφανίστηκε στην έρημη και ποτισμένη από τη συνεχή βροχή πλατεία σχηματίζοντας το σημείο του Σταυρού με τον Ευχαριστιακό Ιησού. Και πάλι πρωταγωνιστής ήταν Εκείνος, ο Ιησούς που θυσιαζόμενος θέλησε να γίνει τροφή για εμάς και μας επαναλαμβάνει και σήμερα: «Γιατί φοβάστε; Δεν έχετε ακόμη πίστη; … Μηφοβάστε»!