Ο Covid φοβίζει, βοηθήστε τον κόσμο να μην κλείνεται στον εαυτό του
«Δημιουργήστε ένα χώρο όπου ο Θεός και ο πλησίον θα μπορούν να συναντηθούν», κυρίως «να θεραπεύετε ξεκινώντας από χαμηλά», τις καρδιές εκείνων που κλείνονται από φόβο για την πανδημία. Ο Πάπας αναθέτει στην οικογένεια του Collegio Pio Latinoamericano το καθήκον της γενναιόδωρης μαρτυρίας κατά κάθε διάκρισης. Πριν ξεκινήσει την ανάγνωση της ομιλίας του, στα ισπανικά, ο Φραγκίσκος άκουσε τα λόγια που ο Ιησουίτης πατέρας Gilberto Freire, πρύτανης της κοινότητας του Ποντιφικού Κολλεγίου, απηύθυνε για να κάνει γνωστές τις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει το Ινστιτούτο, προκειμένου να παραμείνει πιστό στην αποστολή του, δηλαδή να εκπαιδεύσει ιερείς στην υπηρεσία του «περιφερόμενου Λαού του Θεού στην Λατινική Αμερική».
Όχι σε αυτοαναφερόμενους εθνικισμούς, εμπόδια στην αδελφοσύνη
Το Κολέγιο, παρατηρεί από την πλευρά του ο Φραγκίσκος, γεννήθηκε ως δέσμευση για να ενώσει τις ιδιαίτερες Εκκλησίες της Νότιας Αμερικής και ταυτόχρονα να τις κάνει να ανοιχθούν στην καθολική Εκκλησία. «Αυτή η εμπειρία της κοινωνίας και του ανοίγματος είναι μια μεγάλη πρόκληση – αναφέρει – δεδομένου ότι το παράδειγμα της υβριδοποίησης που έκανε σπουδαία την Αμερική, και που βιώνεται στην πλουραλιστική κοινωνία που εσείς αποτελείτε, μπορεί να συνεισφέρει στην θεραπεία του κόσμου». Ο Πάπας υπενθυμίζει στη συνέχεια, ότι το Ευαγγέλιο, που κηρύχθηκε σε αυτή τη γη με μέσα «που δεν απαλλάσσονται από την αμαρτία», εξαπλώθηκε επειδή οι διάφοροι λαοί ήξεραν πώς να το υποδεχθούν. Και συνέχισε:
Αυτό το θαύμα συνέβη επειδή τόσο εκείνοι που έφτασαν όσο και εκείνοι που τους υποδέχθηκαν ήταν σε θέση να ανοίξουν την καρδιά τους και να μην την κλείσουν σε αυτό που ο άλλος μπορούσε να τους προσφέρει, σε ανθρώπινο, πολιτιστικό ή θρησκευτικό επίπεδο. Αυτές οι ρίζες μιγάδων γεννήθηκαν από μια καρδιά ικανή να αγαπά τον άλλο με μια αγάπη γόνιμη, δηλαδή πρόθυμη να δημιουργήσει κάτι νέο που την ξεπερνά και την υπερβαίνει. Αυτό προϋποθέτει ότι κάποιος αρνείται την αυτοαναφορά του. Στις μέρες μας, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στον κόσμο, αυτοί που αποτρέπουν την αδελφική συνάντηση μεταξύ των λαών είναι οι αυτοαναφερόμενοι εθνικισμοί, που κλείνονται στον εαυτό τους και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους. Από μας ζητείται να αρνηθούμε την αυτοαναφορά και ξεκινώντας από τη δική μας ταυτότητα, να μπορέσουμε να διαδώσουμε το δώρο που έχουμε λάβει.
Ο πολιτιστικός υβριδισμός παράγεται ακόμη και σήμερα, παρατηρεί ο Πάπας: οι Λατίνοι λαοί συναντιούνται μεταξύ τους αλλά και με άλλους λαούς «και από αυτή τη συνάντηση εμπλουτίζονται και οι ίδιοι». Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζει, καλείστε να σπείρετε το Λόγο, και σύμφωνα με αυτόν «θα πρέπει να χαράσσετε την μόρφωσή σας και τη διακονία σας».
Ανοίγουμε την καρδιά μας στον Θεό και στον πλησίον
Ο Πάπας επομένως, υποδεικνύει στα μέλη του Κολεγίου τρία σημεία δράσης σε προσωπικό και κοινοτικό επίπεδο. Το πρώτο είναι «να ανοίξουν την πόρτα της καρδιάς και των καρδιών». Ανοίξτε την καρδιά στον Κύριο, αλλά επίσης, λέει, και στον αδελφό, επειδή αυτά τα δύο πάνε μαζί.
Όταν ανοίγετε την καρδιά σας σε όλους χωρίς διακρίσεις, για την αγάπη του Θεού, δημιουργείτε ένα χώρο όπου ο Θεός και ο πλησίον μπορούν να συναντηθούν. Ποτέ μην σταματήσετε να δείχνετε αυτή τη διαθεσιμότητα , αυτό το άνοιγμα: ποτέ μην κλείνετε την πόρτα σε εκείνους που στο βάθος της καρδιάς τους, λαχταρούν να μπουν και να αισθανθούν ευπρόσδεκτοι. Σκεφτείτε ότι είναι ο Κύριος που σας καλεί ως φτωχός, για να καθίσετε όλοι μαζί στο τραπέζι του συμποσίου του. Και ερωτώ: υπάρχει ο φτωχός στη ζωή μου; Μήπως έχω ξεχάσει από πού προέρχομαι;
Βοηθάμε και προσκαλούμε και τους άλλους σε αυτή την πορεία
«Το να δίνεις ένα χέρι βοήθειας και να καλείς και τους άλλους να κάνουν το ίδιο» είναι η δεύτερη υπόδειξη: οι ιερείς οφείλουν να εκπαιδεύονται για να γίνουν Ποιμένες, σύμφωνα με την καρδιά του Θεού, σημειώνει ο Πάπας Φραγκίσκος, ποιμένες που «αφιερώνονται στην φροντίδα των προβάτων», αλλά το να βοηθάμε τους ανθρώπους δεν αποτελεί το μοναδικό καθήκον της αποστολής μας.
Στην προσπάθειά μας πρέπει επίσης να συγκαταλέγεται και το κάλεσμα, πρέπει να συγκεντρώσουμε το κοπάδι, να το κάνουμε να αισθανθεί σαν λαός, ο οποίος και αυτός καλείται να λάβει μέρος σε αυτή την πορεία και να εργαστεί από πριν για τη βασιλεία, ξεκινώντας από εδώ, από αυτή τη γη. Αυτό συνεπάγεται ότι θα αισθάνονται χρήσιμοι, υπεύθυνοι, απαραίτητοι, ότι θα υπάρχει ένας χώρος όπου και οι ίδιοι θα μπορούν να συνεργαστούν. Ο αγώνας κατά του πολιτισμού της απόρριψης, και παρακαλώ μην την προκαλείτε με έναν κληρικαλισμό που προκαλεί τόσο μεγάλη ζημιά και που αποτελεί ασθένεια, να αγωνίζεστε κατά του κοινωνικού διαχωρισμού, να αγωνίζεστε κατά της φυλετικής δυσπιστίας και προκατάληψης, όπως και του πολιτισμού ή της πίστης, έτσι ώστε το αίσθημα της αδελφοσύνης να υπερισχύει έναντι κάθε διαφοράς.
Αλλάζουμε νοοτροπία εργαζόμενοι για το καλό όλων
Η τρίτη δράση είναι «να θεραπεύετε τον κόσμο από το μεγάλο κακό που τον πλήττει» και που η πανδημία κατέστησε ακόμη πιο εμφανές: τις διαιρέσεις, τους εγωισμούς, την αδυναμία «κοινής αντίδρασης» σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης:
Ο κόσμος συνεχίζει να κλείνει τις πόρτες, αρνούμενος τον διάλογο και τη συνεργασία, αρνείται να ανοιχτεί με ειλικρίνεια σε μια κοινή δέσμευση για ένα καλό που φτάνει σε όλους αδιακρίτως, αυτό είναι το πνεύμα του κόσμου, με αυτό τον τρόπο κινείται, με αυτό τον τρόπο λειτουργεί. Η θεραπεία αυτού του κακού πρέπει να ξεκινήσει από χαμηλά, από τις καρδιές και από τις ψυχές που μια μέρα θα σας ανατεθούν, με συγκεκριμένες προτάσεις στον τομέα της εκπαίδευσης, της κατήχησης, της κοινωνικής δέσμευσης, όντας ικανοί να αλλάξετε την νοοτροπία και να ανοίξετε χώρους, για να θεραπεύσετε αυτό το κακό και να προσφέρετε στο Θεό έναν λαό ενωμένο. Επαναλαμβάνω αυτό το σχήμα: παγκοσμιοποίηση ναι, αλλά σφαιρική, σφαίρα αποτελεί ομοιομορφία. Παγκοσμιοποίηση ναι, αλλά πολύεδρη, όπου κάθε λαός, ο καθένας, θα διατηρεί τη δική του ιδιαιτερότητα.
Τέλος, ο Πάπας εύχεται σε όλους, ανωτέρους, συναδέλφους και πρώην φοιτητές του Collegio Pio Latinoamericano, παντού να αποτελέσουν «μάρτυρες της ανθρώπινης αδελφοσύνης που προέρχεται από τη μοναδική πηγή, το γεγονός ότι είμαστε παιδιά του Θεού», αναθέτοντάς τους στην προστασία της Παναγίας της Γουαδελούπης, Προστάτιδα της Λατινικής Αμερικής.
Μετάφραση: ρφ
