Ο Covid-19 μπορεί να προκαλέσει 100 εκατομμύρια φτωχούς στον κόσμο
«Η κρίση του κορωνοϊού θα μπορούσε να προκαλέσει έως και 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε ακραία φτώχεια, καθιστώντας έτσι αναποτελεσματική την πρόοδο των τελευταίων τρία ετών στη μείωση της φτώχειας». Αυτό δήλωσε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Kristalina Georgieva. «Οι αρχές πρέπει να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να αποφύγουν αυτόν τον κίνδυνο», είπε. Μαζί μας ο οικονομολόγος, Leonardo Becchetti
Ο συναγερμός που ξεκίνησε από τη γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Kristalina Georgieva, καθιστά ακόμα πιο σκληρή την οικονομική κρίση που προκαλείται από την πανδημία, μια κρίση που δεν επηρεάζει μόνο τα κράτη ή τις μεγάλες εταιρείες, αλλά η οποία θα μπορούσε να έχει δραματικές επιπτώσεις σε οικογένειες και σε μεμονωμένα άτομα.
Εκατό εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι που πλήττονται από ακραία φτώχεια, οι οποίοι είναι διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο – αυτή είναι η έκταση του κινδύνου που φοβάται η Georgieva – σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις θα επανεξετάσουν πλήρως τις πολιτικές οικονομικής ανάκαμψης, δίνοντας περισσότερο χώρο στα μικρά μέσα διαβίωσης και όχι μόνο σε μεγάλα βιομηχανικά σχέδια αναδιάρθρωσης.
Να βρεθούν πόροι υπέρ των τελευταίων
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, Leonardo Becchetti, αντιμέτωποι με την πιθανή αύξηση της ακραίας φτώχειας, «πρέπει να αναθεωρήσουμε τα προγράμματα ανάκαμψης, να συλλέξουμε οικονομικούς πόρους υπέρ των τελευταίων. Η Ευρώπη το κάνει ήδη με το Ταμείο Ανάκτησης. Είναι σημαντικό – τονίζει το Becchetti – να εντοπιστεί ένας κύριος δρόμος, στον οποίο η αξιοπρέπεια αποκαθίσταται στην εργασία, στην προστασία του περιβάλλοντος, με μια πιο δίκαιη φορολογική επιβάρυνση». Είναι επίσης σημαντικό να κοιτάξουμε τον τομέα παραγωγής και κατανάλωσης, δίνοντας ρευστότητα στις επιχειρήσεις και εισοδήματα έκτακτης ανάγκης στους κοινωνικούς τομείς που αντιμετωπίζουν τις περισσότερες δυσκολίες.
Una rete sociale contro la povertà Ένα κοινωνικό δίκτυο έναντι στη φτώχεια
Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Kristalina Georgieva, προσβλέπει στην έναρξη μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων για τη βελτίωση των οικονομικών προοπτικών υπέρ των πιο αδύναμων. Χρειαζόμαστε επενδύσεις στην υγεία, να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών και να ενισχύσουμε τα δίκτυα κοινωνικής πρόνοιας. Ακριβώς σε αυτήν την τελευταία πτυχή, ο Becchetti υπενθυμίζει πόσο θεμελιώδης είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν οι οργανισμοί του τρίτου τομέα αλλά και οι ενορίες, οι οποίοι, εφόσον υπάρχουν στις διάφορες περιοχές, έχουν περισσότερες από κάθε άλλον την ευκαιρία να αντιληφθούν τις καταστάσεις φτώχειας και να παρεμβαίνουν άμεσα και αποτελεσματικά . Σε πολλές χώρες, οι ίδιοι οι πολίτες οργανώνονται ανεξάρτητα με μορφές αλληλεγγύης και βοήθειας στις οικογένειες και προς τα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
Μετάφραση: π. Ιωάν. Σκλ.
