Ο ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΔΟΥΗΣ ΣΤΟ ΣΜΑΡΔΑΚΙΤΟ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε χθες 12 Ιουνίου 2019 ο Αρχιερατικός Εσπερινός προς τιμή του προστάτη της ενορίας μας, του Αγίου Αντωνίου της Παδούης προεξάρχοντος του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Νάξου Τήνου π. Νικολάου με την συμμετοχή του Εφημερίου  της Ενορίας π. Ιωάννη Σκλάβου  του π. Ριχάρδου Ταρασκεβιτς. Πολλοί πιστοί και φιλέορτοι ήρθαν να προσευχηθούν στον Άγιο.

Ο Σεβασμιότατος κατά την ομιλία του είπε τα εξής : 

Στην εσπερινή αυτή δέηση με την οποία η εδώ ενοριακή μας κοινότητα ετοιμάζεται να πανηγυρίσει τη μνήμη του Αγίου της Προστάτη, Αγίου Αντωνίου, δεν θα  μιλήσω εγώ αλλά θα ακούσομε μερικά αποσπάσματα από ομιλίες  του ίδιου του Αγίου Αντωνίου. Είναι μια όμορφη ευκαιρία να μας μιλήσει ο ίδιος ο Άγιος.

Ας τον ακούσομε:

«Είναι ένα μεγάλο σημάδι της εκλογής του Θεού το να ακούει κάποιος με ευχαρίστηση το λόγο του Κυρίου. Όπως ο εξόριστος και ο πρόσφυγας, που αναζητά και ακούει με ευχαρίστηση τις ειδήσεις που προέρχονται απ’ την πατρίδα του και αυτό είναι ένα σημάδι αγάπης για την πατρίδα του, με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να πούμε, και ο χριστιανός, που έχει στραμμένη την καρδιά του, ακούει με ενδιαφέρον όποιον του μιλά για την ουράνια πατρίδα του.

Σήμερα είναι οι φτωχοί, οι απλοί άνθρωποι, οι ταπεινοί που διψούν για το λόγο της ζωής και το νερό της σοφίας. Αντίθετα, οι άνθρωποι του κόσμου, που μεθούν με το χρυσό ποτήρι της ηδονής, οι ψευτοσοφοί, οι δυνατοί, δεν αφήνουν τον εαυτό τους να ακούσουν το θεϊκό λόγο.

Ο Χριστός είναι η αλήθεια. Στο πρόσωπο του Χριστού έλαμψαν η φτώχεια, η υπακοή, η ταπεινοσύνη. Όποιος σκανδαλίζεται απ’ αυτές τις αρετές, σκανδαλίζεται από το Χριστό. Οι αληθινοί φτωχοί δεν σκανδαλίζονται, επειδή αυτοί τρέφονται από την αλήθεια του Ευαγγελίου, αυτοί είναι ο λαός του Κυρίου, τα πρόβατα που Εκείνος οδηγεί στα καταπράσινα λιβάδια του.

Αντίθετα, οι άνθρωποι του κόσμου, που έχουν μια πίστη μόνο από λόγια και που εναποθέτουν τις ελπίδες τους μόνο στους εαυτούς των και στα πράγματά τους, που βασίζονται μόνο πάνω στις ανθρώπινες ικανότητες, όλοι αυτοί μοιάζουν με εκείνα τα ζώα που κάποτε γύριζαν στα μαγγανοπήγαδα. Τους έκλειναν τα μάτια και τα κτυπούσαν με το ραβδί, για να γυρίζουν ασταμάτητα και χωρίς ελπίδα. Έτσι και οι άνθρωποι του κόσμου, έχοντας τυφλωμένα το λογικό και τη διάνοιά τους, γυρίζουν ασταμάτητα το βάρος της ματαιότητας αυτής της ζωής”.

(…)

«Κοιτάξτε, ο ήλιος είναι πηγή θερμότητας και φωτός. Με τον ίδιο τρόπο, σαν από μια πηγή, πρέπει να πηγάζουν η ζωή και διδασκαλία για το καλό των άλλων. Η ζωή σας να είναι θερμή από αγάπη και τα λόγια σας να είναι καθαρά και όλο φως.

Από τη ζεστασιά του Θεού, που φωτίζοντας ζωοποιεί, έχει τεράστια και άμεση ανάγκη ο κόσμος μας, που επειδή δε γνώρισε την απολύτρωση ή επειδή την απέρριψε, συνεχίζει να ζει μέσα στους πόνους και τους καημούς. Είναι άρρωστος αυτός ο κόσμος, αλλά δε βρίσκει φάρμακο για τους πόνους του. Ζει μέσα σε αγωνία και άγχος, επειδή διακρίνει πόσο άχρηστα είναι τα αγαθά πάνω στα οποία στηρίζεται και δεν τολμά να ελπίσει στα αγαθά που είναι αι-ώνια. Ο κόσμος μας είναι γεμάτος φόβο και ανικανότητα, ενώ ο διάβολος τον κτυπά ανελέητα και τον σέρνει στην απώλεια, επειδή δεν ξέρει πώς να ελευθερωθεί απ’ τις αλυσίδες που άφησε να δέσουν γύρω του.

Ο Κύριος μας υπενθυμίζει την προσκαρτερία στην προσευχή, όταν μας λέει: “Ζητάτε και θα σας δοθεί”. Αυτοί που ζουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου, ζητούν συνεχώς γήινα πράγματα και στο τέλος τα αιώνια. Θα έπρεπε, όμως, να αρχίσουν από τα ουράνια αγαθά, όπου βρίσκεται ο θησαυρός μας και όπου θα έπρεπε να βρίσκεται και η καρδιά μας. Αυτό πρέπει να είναι το συνεχές αίτημά μας.

Αναζητάτε, λοιπόν, και θα βρείτε. “Αναζητείστε τον Κύριο, όλοι εσείς που αισθάνεστε φτωχοί, εσείς που εκτελείτε το θέλημά του. Αναζητείστε τη δικαιοσύνη, αναζητείστε την ταπεινοσύνη, για να βρείτε προστασία την ημέρα της οργής του Κυρίου, λέει ο προφήτης Σοφονίας.

Και συμπληρώνει ο προφήτης Αμώς: “Αναζητείστε τον Κύριο και θα ζήστε”».

(…)

«Ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σπείρει και να ιδρύσει την Εκκλησία του, μέσα στην οποία να διατηρηθεί ένας άφθαρτος σπόρος που θα μείνει ζωντανός για τους αιώνες.

Επειδή ο Χριστός έπρεπε να επιστρέψει στους κόλπους του Πατέρα του, στους ουρανούς, απ’ όπου είχε έρθει εδώ στη γη, όλους εμάς μας εμπιστεύθηκε στη φροντίδα των αποστόλων του, στα χέρια των οποίων εμπιστεύθηκε τις δυο Διαθήκες. Σ’ αυτούς ερμήνευσε τη σημασία τους, για να μπορούν να κυβερνούν και να καθοδηγούν το χριστιανικό λαό.

Ζούμε μέσα στην Εκκλησία, όπως τα πουλιά στη φωλιά τους. Ας προσέξουμε να μην απομακρυνθούμε από κοντά της, παρά μόνο για να πετάξουμε στον παράδεισο. “Κάμε, Κύριε, να μπορέσω να πεθάνω μες τη φωλιά μου”, προσευχήθηκε ο Ιώβ (29,18). Ο κάθε χριστιανός ας ζητά το δώρο της προσκαρτερίας στην πίστη, λέγοντας: Δώσε μου, Πατέρα του ουρανού, τη χάρη να ζω και να πεθάνω μέσα στην πίστη των αποστόλων και μέσα στην αγία σου Καθολική Εκκλησία.

Στο όνομα του Χριστού, ο πάπας και οι επίσκοποι δεν σταματούν να προβλέπουν καθημερινά για την πνευματική τροφή των παιδιών της Εκκλησίας και συνεχώς κηρύττουν για τη δόξα του ουρανού που μας περιμένει και για την αναγκαιότητα της μετάνοιας. Ας τους ακούσουμε!

Ας προσευχόμαστε στο Χριστό για να μας δίνει τη χάρη να μπούμε με την υπακοή και να ζούμε μέσα στη βάρκα του Σίμωνα Πέτρου.

Η καρδιά του Χριστού ξεχειλίζει από αγάπη για τη νύμφη του, την Εκκλησία, όταν βλέπει σ’ αυτήν τους ποιμένες να είναι ενωμένοι μεταξύ τους και τους πιστούς σε πλήρη συμφωνία μαζί τους.

Όποιος θέλει να κατέχει μέσα του το Θεό και να βρει το σίγουρο δρόμο για την κοινωνία μαζί του, πρέπει να παραμείνει μέσα στην οικογένειά του, να ζει τη ζωή της οικογένειάς του, επειδή μόνο μέσα σ’ αυτήν οι σχέσεις μας με το Θεό και με τους αδελφούς μας ολοκληρώνονται από την πίστη και την αγάπη».

Στο τέλος του Εσπερινού  δόθηκε η ευλογία και η όλη τελετή έκλεισε με τις ευχές του Σεβασμιοτάτου προς όλους και ιδιαίτερα  προς εκείνους και εκείνες που έχουν την τιμή να φέρουν το όνομα του Αγίου. 

Οι ύμνοι ψέλνονταν με την συνοδεία αρμονίου από τον αξιέπαινο κ. Πέτρο Ρήσσο.

Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες και ιδιαίτερα σε αυτούς και αυτές που έχουν την τιμή να  φέρουν το όνομα του Αγίου.