Να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους
“Η Ανθρώπινη Κοινότητα στην εποχή της πανδημίας. Ανεπίκαιρες σκέψεις για την αναγέννηση της ζωής”: αυτό είναι το νέο έγγραφο της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή και που αφορά τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης που προκλήθηκε από τον κοροναϊό.
Η ανάπτυξη μιας “ηθικής του κινδύνου”, η εφαρμογή μιας διεθνούς συνεργασίας και η προώθηση μιας υπεύθυνης αλληλεγγύης: αυτές είναι οι βασικές αρχές που περιέχονται στο έγγραφο της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή, το οποίο είναι αφιερωμένο στην παγκόσμια έκτακτη ανάγκη ως συνέπεια του ιού Covid-19. Το κείμενο αρχίζει με μια ερώτηση: ποιο είναι το μάθημα που έχουμε μάθει από την πανδημία; Και προπάντων: ποια είναι η μεταστροφή της σκέψης και της δράσης που είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε στο όνομα της ανθρώπινης οικογένειας; Στην πρώτη ερώτηση, η Ποντιφική Ακαδημία για τη Ζωή απαντά με το «μάθημα της ευαλωτότητας» που επηρεάζει όλους, αλλά ιδιαιτέρως τους επαγγελματίες της υγείας, τους φυλακισμένους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα κέντρα υποδοχής προσφύγων. Ταυτοχρόνως, υπήρξε η συνειδητοποίηση ότι η ζωή είναι ένα δώρο. Και επίσης ότι η πανδημία μας έκανε να καταλάβουμε ότι όλα είναι συνδεδεμένα και ότι “η υποβάθμιση της γης”, οι οικονομικές επιλογές που βασίζονται στην απληστία και την υπερβολική κατανάλωση, “η κατάχρηση εξουσίας και η περιφρόνηση για τη δημιουργία” είχαν επίσης συνέπειες και στην εξάπλωση του ιού.
Ο ιός δεν γνωρίζει όρια. Να ενώσουμε τις δυνάμεις για να βρούμε το εμβόλιο
Η Ακαδημία επαναλαμβάνει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή “στην ανθρώπινη αλληλεξάρτηση και την κοινή ευπάθεια”, επειδή ενώ “οι χώρες έχουν κλείσει τα σύνορά τους”, μερικές ακόμη εφαρμόζουν “ένα κυνικό παιχνίδι αμοιβαίας κατηγορίας”, ενώ “ο ιός δεν γνωρίζει σύνορα». Εξ ου και το αίτημα για «συνέργεια των προσπαθειών», ώστε να γίνει ανταλλαγή πληροφοριών, να υπάρξει παροχή βοήθειας και ίση κατανομή των πόρων. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει επίσης να δοθεί στην ανάπτυξη θεραπειών και εμβολίων: σε αυτόν τον τομέα “η απουσία συντονισμού και συνεργασίας” αποτελεί εμπόδιο στη θεραπεία του Covid-19. Εν τω μεταξύ – συνεχίζει το έγγραφο της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή – η πανδημία διεύρυνε ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, και είναι βέβαιο ότι οι φτωχές χώρες έχουν πληρώσει “το υψηλότερο τίμημα”, επειδή στερούνται βασικών πόρων και συχνά μαστίζονται από άλλες θανατηφόρες ασθένειες, όπως η ελονοσία και η φυματίωση .
Η υγειονομική περίθαλψη είναι καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Πρώτον, το έγγραφο υπενθυμίζει τη σημασία της “ηθικής του κινδύνου”, η οποία συνεπάγεται συγκεκριμένες ευθύνες έναντι των ατόμων των οποίων η υγεία, η ζωή και η αξιοπρέπεια διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Στην πραγματικότητα, η εστίαση στη γένεση της πανδημίας, χωρίς να κοιτάξουμε τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες μεταξύ των χωρών του κόσμου, σημαίνει να μην κατανοούμε τις συνθήκες που την έκαναν να εξαπλωθεί γρηγορότερα. Δεύτερον, η Ποντιφική Ακαδημία για τη Ζωή ζητά «παγκόσμιες προσπάθειες και διεθνή συνεργασία», έτσι ώστε η «πρόσβαση στην ποιοτική υγειονομική περίθαλψη και τα βασικά φάρμακα» να αναγνωριστεί ως «παγκόσμιο ανθρώπινο δικαίωμα».
Η επιστημονική έρευνα να είναι υπεύθυνη, ελεύθερη και δίκαιη
Ταυτόχρονα, ελπίζουμε για μια «υπεύθυνη επιστημονική έρευνα», δηλαδή, ακέραιη, απαλλαγμένη από συγκρούσεις συμφερόντων και βασισμένη σε κανόνες ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Το έγγραφο της Ακαδημίας υπογραμμίζει ότι: “το καλό της κοινωνίας και το κοινό καλό στον τομέα της υγείας έρχονται πριν από οποιοδήποτε ενδιαφέρον για κέρδος. Η δημόσια διάσταση της έρευνας δεν μπορεί να θυσιάζεται στον βωμό του ιδιωτικού κέρδους”. Εξ ου και η έμφαση στη σπουδαιότητα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ώστε να υποστηριχθούν προπάντων «οι ανάγκες και οι ανησυχίες των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση μιας άνευ προηγουμένου καταστροφής».
Να κάνουμε όλοι ό,τι χρειάζεται για ένα καλύτερο μέλλον
Τέλος, η Ποντιφική Ακαδημία για τη Ζωή ελπίζει στην προώθηση της υπεύθυνης αλληλεγγύης, η οποία ξέρει πώς να αναγνωρίσει την ίση αξιοπρέπεια κάθε ατόμου, ειδικά εκείνων που έχουν ανάγκη μεγαλύτερης βοήθειας. «Ο καθένας καλείται να πράξει ό,τι του ανήκει», τονίζει το έγγραφο, γι’ αυτό χρειάζονται σωστές και διαφανείς πολιτικές στρατηγικές και ακέραιες δημοκρατικές διαδικασίες. “Μια κοινότητα είναι υπεύθυνη όταν τα βάρη της προσοχής και της αμοιβαίας υποστήριξης συμμερίζονται” για την ευημερία όλων. Το σημείωμα τελειώνει καλώντας σε “μια στάση ελπίδας” που υπερβαίνει την παραίτηση και τη νοσταλγία για το παρελθόν. Λέει το έγγραφο: “Είναι καιρός να φανταστούμε και να εφαρμόσουμε ένα έργο ανθρώπινης συνύπαρξης που να επιτρέπει ένα καλύτερο μέλλον για όλους”.
————————-
Πηγή: Vatican News
Μετάφραση: π.Λ
