Να εκπαιδεύονται οι νέοι ιερείς για την εξομολόγηση
Να εκπαιδεύονται οι νέοι ιερείς, οι διάκονοι και οι ιεροσπουδαστές, που ετοιμάζονται για τη Χειροτονία, στην ομορφιά της Συμφιλίωσης και σε ότι αφορά αυτό το Μυστήριο. Είναι αυτός ο σκοπός για τον οποίο το Αποστολικό Πνευματικό Δικαστήριο της Εκκλησίας προωθεί κάθε χρόνο στην περίοδο της Τεσσαρακοστής, ιδιαίτερο σεμινάριο επιμόρφωσης.
Σε ότι αφορά αυτές της συναντήσεις επιμόρφωσης , που ευρίσκονται σε εξέλιξη από προχθές 5 Μαρτίου και θα ολοκληρωθούν στις 9 Μαρτίου 2018 στη Ρώμη, ας ακούσαμε τον Πανασιλογιότατο π.Krzysztof Nykiel, αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Πνευματικού Δικαστηρίου.
Απ. – Επιθυμούμε να βοηθήσουμε τους ιερείς να συνειδητοποιήσουν το μεγαλείο του Μυστηρίου της Μετάνοιας, το οποίο σήμερα περισσότερο παρά ποτέ θα έπρεπε να βρει και πάλι τη θέση του στη χριστιανική ζωή και επομένως και στην ποιμαντική πράξη της Εκκλησίας.
Η τέλεση του Μυστηρίου της Μετάνοιας απαιτεί μία κατάλληλη θεολογική, νομοκανομική και ποιμαντική προετοιμασία όπως συχνά έχει επαναλάβει ο Πάπας Φραγκίσκος: «δεν πρέπει να είναι απροετοίμαστοι οι εξομολόγοι».
Ερ. Ποιά είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας εξομολόγος;
Απ. – Συνεχείς είναι οι προτροπές του Πάπα σε ότι αφορά τη υποδοχή, την αμεσότητα , την τρυφερότητα που θα πρέπει να χρησιμοποιούν οι χειροτονημένοι λειτουργοί στην ποιμαντική τους δράση, έχοντας ως υπόδειγμα τον φιλεύσπλαχνο Πατέρα. Ενθυμούμαι ιδιαίτερα τις συμβουλές που απεύθυνε σε όσους συμμετείχαν στις περσινές Συνάξεις στις οποίες είχε υπογραμμίσει τρεις καταστάσεις:
Ο καλός εξομολόγος ως αληθινός φίλος του Ιησού Καλού ποιμένα οφείλει να καλλιεργεί μία διακονία του Μυστηρίου της Μετανοίας «ζωσμένος με την προσευχή”, προσευχή με τον Κύριο για το δώρο της ποιμαντικής αγάπης και προσευχή για τους πιστούς που αναζητούν την ευσπλαχνία του Θεού, συνειδητοποιημένος ότι ο ίδιος είναι ο πρώτος αμαρτωλός που συγχωρήθηκε και γι’ αυτό ικανός να κατανοήσει τις πληγές των άλλων.
Ο καλός εξομολόγος είναι επίσης άνθρωπος του Πνεύματος, άνθρωπος της διάκρισης και που ξέρει να συμπάσχει. Ο Άγιος Πατέρας υπενθύμισε ότι ο ιερέας είναι με τον τρόπο αυτό καλεσμένος στην ταπεινή ακρόαση του θελήματος του Θεού, διότι στην τέλεση του Μυστηρίου της Μετάνοιας, δεν είναι οικοδεσπότης, αλλά υπηρέτης, διάκονος. Επομένως στο εξομολογητήριο πρέπει να τηρεί μία συμπεριφορά εκείνου που δεν επιπλήττει αλλά καλεί με γλυκύτητα, εξασφαλίζοντας εμπιστοσύνη.
Τέλος ο καλός εξομολόγος είναι επίσης ένας ευαγγελιστής, διότι δεν υπάρχει ευαγγελισμός πιο αυθεντικός από τη συνάντηση με την ευσπλαχνία, το αληθινό πρόσωπο του Θεού.
Ποια σημασία έχει το Μυστήριο της Μετανοίας για την πνευματική ζωή και στη διάκριση της κλήσης των νέων;
Απ. – Από αυτό που ανάγγειλε ο Πάπας Φραγκίσκος για την 15η Γενική Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων που προγραμματίζεται για τον προσεχή Οκτώβριο, και θα έχει ως θέμα “Οι νέοι, η πίστη και η διάκριση της κλήσης”, το Πνευματικό Αποστολικό Δικαστήριο είναι δεσμευμένο να εξασφαλίσει τη προσφορά του στη σκέψη της Εκκλησίας υπενθυμίζοντας τον κεντρικό ρόλο της Συμφιλίωσης στην ωρίμανση της πίστης και στη διάκριση των χριστιανών νέων.
Ας μην ξεχνούμε ότι ο ίδιο ο Ποντίφικας διηγήθηκε ότι σε ηλικία 17 ετών διαπίστωσε τόσο έντονα την αγαπητική παρουσία του Θεού στη ζωή του στη διάρκεια μιας εξομολόγησης που ήταν η στιγμή που κατάλαβε ότι ο Κύριος τον καλεί την μοναχική ζωή μέσα από το μοναχικό τάγμα των Ιησουιτών Πατέρων.
Ακριβώς, έχοντας συνείδηση της σημασίας του Μυστηρίου της Εξομολόγησης για την διάκριση των νέων στην κλήση, σας προλέγω ότι το Πνευματικό Αποστολικό Δικαστήριο προβλέπει την προώθηση για τις 26 και 27 του προσεχούς Απριλίου μιας Ποιμαντικής Σύναξης που θα αφιερωθεί ακριβώς σ’ αυτό το θέμα.
Στις 13 Μαρτίου είναι η πέμπτη επέτειος της εκλογής του Πάπα Φραγκίσκου. Γιατί το θέμα της ευσπλαχνίας είναι συνεχώς παρόν από την αρχή των παρεμβάσεών του;
Απ. Σίγουρα η συγνώμη είναι η πιο φανερή απόδειξη της παντοδυναμίας της αγάπης του Θεού Πατέρα , την οποία αποκάλυψε ο Ιησούς με όλη του τη ζωή πάνω στη γη. Ο Πάπας Φραγκίσκος αγαπά να επαναλαμβάνει συνεχώς, από τις πρώτες ημέρες της ποντιφικής του αποστολής , ότι η θεϊκή ευσπλαχνία είναι η πάλλουσα καρδιά του ευαγγελίου και μάλιστα η ίδια η ύπαρξη του Θεού , ενός Θεού που δεν κουράζεται να μας συγχωρεί.
Ας δοκιμάσουμε να σκεφθούμε πόσες χιλιάδες άτομα σ’ αυτά τα τελευταία χρόνια , οδηγούμενα από το Πνεύμα και χάριν και στα συνεχή καλέσματα του Αγίου Πατέρα , μπόρεσαν να συμφιλιωθούν με το Θεό και την Εκκλησία, ιδιαίτερα με την ευκαιρία του έκτακτου Ιωβηλαίου της Ευσπλαχνίας!
Από την άλλη μεριά, βλέποντας σ΄αυτά τα πέντε χρόνια της ποντιφικής αποστολής, είμαι πεισμένος ότι οι πιστοί αφήνονται στην καθοδήγηση από τον λόγο του Πάπα Φραγκίσκου, ιδιαίτερα διότι τον αναγνωρίζουν ως πιστευτό και πειστικό. Εκείνος ζει πάνω του σε πρώτο πρόσωπο , την πράξη αγάπης του Θεού και στη συνέχεια μεταδίδει στο λαό με εναγκαλισμούς, χάδια και συγκεκριμένες πράξεις αλληλεγγύης και οικειότητας την ευσπλαχνία που ο ίδιος έχει λάβει.
+Ν
