ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΡΟΔΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΞΙΝΑΡΑ ΤΗΝΟΥ
Τη Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016 το πρωί πραγματοποιήθηκε ένα πολύ σημαντικό Προσκύνημα στον Καθεδρικό Ναό μας στην Ξινάρα της Τήνου.
Μια ομάδα μοναχών Μαριανών και των Χριστιανικών Σχολών συμπληρωμένη από λαϊκά μέλη, συνεργάτες και συνεργάτριές τους, ένα σύνολο περίπου 30 ατόμων, πραγματοποίησαν το προσκύνημά τους στα πλαίσια του Ιωβηλαίου έτους της Ευσπλαχνίας.
Η εκλεκτή αυτή ομάδα δεν βρέθηκε τυχαία στην Τήνο, αλλά από τις 16-21 Ιουλίου ευρίσκονται στο κτήριο της Κοινότητας των Μαριανών Αδελφών στην Κολυμπήθρα Τήνου, για μία εβδομάδα πνευματικής περισυλλογής.
Το κεντρικό θέμα της μελέτης κατά την περίοδο αυτής της πνευματικής περισυλλογής είναι: «Ο Πατέρας του τον είδε, τον σπλαχνίστηκε και τον αγκάλισε σφιχτά».
Ήταν ένα Προσκύνημα καλά προετοιμασμένο και από καιρό. Χρήσιμο εργαλείο ήταν το ειδικό τεύχος που επιμελήθηκε η κυρία Μαρία Κοκκαλάκη, καθηγήτρια μαθηματικός και Υπεύθυνη της Ποιμαντικής Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης σε συνεργασία με την καθηγήτρια Φιλόλογο κα Δανάη Αναγνωστοπούλου, Υπεύθυνη της Ποιμαντικής Λεοντείου Λυκείου Πατησίων. Αναφέρω τα ονόματα των δύο αυτών κυριών, διότι είναι πολύ σημαντικό, να υπάρχουν σήμερα συνεργάτριες και συνεργάτες των εκπαιδευτικών μοναχών, με τόσο υψηλές πνευματικές προδιαγραφές.
Το όλο Προσκύνημα διήρκησε ακριβώς ώρες, αλλά ήταν τόσο ξεκούραστο και πνευματικά ευχάριστο, που κανένας δεν χρειάστηκε να κοιτάξει το ρολόι του!
Η ομάδα των προσκυνητών συνάχτηκε στο ισόγειο του κτηρίου της Αρχιεπισκοπής.
Με την άφιξη του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου μας, π. Νικολάου, άρχισε εκεί το προσκύνημα, ψάλλοντας την επωδή: Misericordes sicut Pater!”. Ακολούθησε η εισαγωγή σε σύντομη δοξολογία προς τον Κύριο και παραίνεση, η οποία εισήγαγε όλους στο πνεύμα του συγκεκριμένου αυτού προσκυνήματος.
Ακολούθησε η ανάγνωση σύντομης περικοπής από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, όπου ακούσαμε μεταξύ των άλλων λόγων του Κυρίου: «Σας βεβαιώνω ότι εγώ είμαι η Θύρα».
Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου άρχισε η πορεία προς την Αγία Θύρα του Ιωβηλαίου, προηγουμένου του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος κρατούσε το Ιερό Ευαγγέλιο και βοηθούμενος από τον εφημέριο Μυκόνου και Σάμου, π. Ριχάρδο, ενώ οι προσκυνητές έψαλλαν τον Ύμνο του Ιωβηλαίου.
Μετά το πέρασμα από την Αγία Θύρα του Ιωβηλαίου, άρχισε εντός του Ναού η προετοιμασία για το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Διαβάστηκε μία περικοπή από το Βιβλίο του προφήτη Ωσηέ (11,1-4), η οποία κατέληγε: «Γνώριζε, Ισραήλ, ότι σε περιμένω. Επίστρεψε κοντά μου. Θα σε θεραπεύσω από την απιστία σου και θα συνεχίσω να σε αγαπώ. Πώς θα μπορούσα να σε εγκαταλείψω; Πώς θα μπορούσα να σε καταστρέψω; Γιατί εγώ είμαι Θεός και όχι άνθρωπος, ο Άγιος Θεός που κατοικεί ανάμεσά σας».
Ακολούθησε η ευαγγελική περικοπή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, η οποία επικεντρώθηκε στο λόγο του Κυρίου: : «Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς αλλά οι άρρωστοι. Και πηγαίνετε να μάθετε τι σημαίνει, αγάπη θέλω και όχι θυσία. Γιατί δεν ήρθα να καλέσω σε μετάνοια τους δικαίους αλλά τους αμαρτωλούς».
Η όλη Ιεροτελεστία ήταν καλά δεμένη μεταξύ της και σ΄ αυτό βοήθησαν και οι κατά καιρούς καλά μελετημένες παρεμβάσεις των διαφόρων εμψυχωτών οι οποίες συνέδεαν τις στιγμές μεταξύ τους. Μεγάλη βοήθεια πρόσφεραν επίσης η ποικιλία των ύμνων και των θρησκευτικών ασμάτων με δεξιοτεχνία συνόδευε στο εκκλησιαστικό όργανο ο αδ. Γεώργιος Βιδάλης και διεύθυνε ο αδελφός Ραφαήλ.
Όταν έφθασε η στιγμή της προσωπικής εξομολογήσεως βοήθησαν τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και δύο ιερείς. Ήταν η στιγμή της ευσπλαχνίας του Θεού που αγκάλισε σφιχτά όλους τους προσκυνητές, που έσπευσαν να ομολογήσουν την αμαρτία τους και να λάβουν το δώρο της συγνώμης και της χάρης του Θεού.
Η ευλογία του νερού και ο ραντισμός όλων σε ανάμνηση του βαπτίσματός τους ήταν η στιγμή της πνευματικής αναγέννησης και της υπενθύμισης των υποσχέσεων του Βαπτίσματος.
Τότε με μια φωνή και μια καρδιά ακούστηκε η δοξολογία όλων προς τον Θεό. Μετά από την δοξολογία συνεχίστηκε κανονικά η τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας.
Το Πρώτο ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας ήταν παρμένο από το Βιβλίο του Προφήτη Ησαία (63, 7-9), η οποία κατέληγε: «Μ’ όλες τις θλίψεις μας εσύ θλιβόσουν, κι ο άγγελος της παρουσίας σου μας έσωσε· με την αγάπη σου και με την ευσπλαχνία σου πάντα εσύ μας λύτρωνες· μας σήκωσες, μας κράτησες στην αγκαλιά σου όλα τα χρόνια που περάσανε».
Το Δεύτερο Ανάγνωσμα ήταν από την Πρώτη Επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (1,3-6), η οποία μας υπενθύμισε: «Για το λόγο αυτό είστε γεμάτοι αγαλλίαση, έστω και αν τώρα χρειαστεί να λυπηθείτε από ποικίλους πειρασμούς».
Η Ακολουθία του Λόγου ολοκληρώθηκε με μία περικοπή από το κατά Λουκάν Άγιο Ευαγγέλιο που αναφερόταν στη χαρά του καλού ποιμένα, που βρίσκει το χαμένο πρόβατο του και της φτωχής γυναίκας που βρίσκει τη χαμένη δραχμή της.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στους προσκυνητές και είπε:
«Χαίρομαι που σας συναντώ σήμερα σε προσκύνημα σ’ αυτόν το Καθεδρικό μας Ναό, ο οποίος από την έναρξη του εκτάκτου Ιωβηλαίου έτους της Ευσπλαχνίας έχει οριστεί ως ένας από τους Ναούς, όπου οι πιστοί μπορούν να επωφεληθούν των πνευματικών προνομίων, που συνοδεύουν το Ιωβηλαίο έτος.
Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί εδώ προσκυνήματα ενοριών μας, της ιεραρχίας μας με ένα μεγάλο αριθμό εφημερίων από όλη την Ελλάδα , κατασκηνώσεων και άλλων μεμονωμένων ατόμων.
Σήμερα συναντιόμαστε εδώ μία ομάδα προσώπων που, ως κοινό χαρακτηριστικό, έχουμε το ότι είμαστε αφιερωμένοι στο Θεό.
Ανήκουμε μερικοί στον ιερό εφημεριακό κλήρο και εσείς σε διάφορα μοναχικά τάγματα και μοναχικές κοινότητες που ιδρύθηκαν σε παρωχημένες από σήμερα εποχές, αλλά που δεν παύει η αποστολή τους να είναι και σήμερα επίκαιρη, χρήσιμη και από το Θεό ευλογημένη. Μαζί σας είναι εκλεκτά λαϊκά μέλη της Εκκλησίας που είναι και πολύτιμοι συνεργάτες και συνεργάτριές σας
Η εξωτερική σας εμφάνιση δεν δείχνει σε ποιο τάγμα ανήκετε, δεν πειράζει, διότι είναι τόσα πολλά τα μοναχικά τάγματα που θα έπρεπε να επινοήσει κανείς χίλιους δυο τρόπους για να ενδύσει με διαφορετικό τρόπο κάθε μοναχό και μοναχή ανάλογα με το μοναχικό τάγμα στο οποίο ανήκει.
Ο Άγιος Πατέρας ο Πατέρας, ο οποίος εμπνεύστηκε την τέλεση αυτού του εκτάκτου Ιωβηλαίου έτους, προτείνει με αυτό το Ιωβηλαίο έτος της ευσπλαχνίας ένα κοινό ένδυμα στους ιερείς, τους μοναχούς και τις μοναχές και όλα τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας και αυτό είναι το ένδυμα της Ευσπλαχνίας.
Η αφιερωμένη ζωή στο Θεό με το ιδιαίτερο χάρισμα που διακρίνει κάθε μοναχικό τάγμα μαζί με τη συγκεκριμένη αποστολή του μέσα στο σημερινό κόσμο είναι το ένδυμα που εκφράζει την ύψιστη Ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα. Αυτήν οφείλουμε να ενδυθούμε και με αυτήν να ενδύσουμε. Αν αυτό το συνειδητοποιήσουμε τότε όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Λίγη ευσπλαχνία κάνει τον κόσμο λιγότερο ψυχρό, πιο δίκαιο και αδελφικό. Πρέπει πρώτα εμείς να νιώσουμε την ευσπλαχνία του Θεού για να μπορέσουμε να την χρησιμοποιήσουμε και στην συμπεριφορά μας προς τους άλλους.
Η αφιερωμένη ζωή μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, μέσα από μία μοναχική κοινότητα, ξεκινά με πρωτοβουλία του ίδιου του Θεού. Ο Θεός μάς προηγείται στην αγάπη. Είναι πάντα Εκείνος που κάνει το πρώτο βήμα. Εκείνος πηγαίνει σε συνάντηση του κάθε χαμένου προβάτου, αναζητά τους απομακρυσμένους, φθάνει στα σταυροδρόμια της επιλογής και καλεί. Έχει πάρει μια αστείρευτη απόφαση να προσφέρει την ευσπλαχνία του Πατέρα του σε κάθε άνθρωπο.
Με την Ευσπλαχνία του Θεού η αφιερωμένη στο Θεό ζωή μπορεί να αναζωογονηθεί και να ανθίσει και πάλι.
Με την Ευσπλαχνία μπορούν οι μοναχοί και μοναχές να βρουν το δρόμο της συμφιλίωσης, της συγνώμης και της αδελφικής συμβίωσης.
Η ευσπλαχνία μας βοηθά να ανακαλύψουμε τη σημασία και την αξία που έχει το να ζούμε μαζί μέσα σε μία κοινότητα. Μας βοηθά να ανακαλύψουμε το Μυστήριο Ευχαριστία δημιουργεί την κοινότητα και τροφοδοτεί την αποστολής της. Μας βοηθά να εκφράζουμε καθημερινά με ειλικρίνεια και ταπεινότητα αυτό που δεσμευτήκαμε να κάνουμε απαντώντας θετικά στο κάλεσμα του Κυρίου. Και σήμερα ο Κύριος περνά από το ακρογιάλι της ζωής των ανθρώπων, δεν ψάχνει για σοφούς και για πλούσιος αλλά εκείνος επιλέγει και λέει «ακολούθα με».
Αδελφοί μου και αδελφές μου, πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τέλεια ανθρώπινη κοινότητα. Μας αρκεί όμως μια κοινότητα μέσα στην οποία, μπορεί να βασιλεύει η ευσπλαχνία, που βοηθά να παραμερίζονται τα παράπονα εκείνου που αναζητά το τέλειο. Αυτή η ευσπλαχνία αποφεύγει τη δημιουργία ξεχωριστού τρόπου ζωής που δεν συνάδει με την κοινοβιακή.
Η ευσπλαχνία όσους και όσες ζουν σε κοινότητα να ξεπεραστούν μερικοί σύγχρονοι πειρασμοί, όπως:
Τον πειρασμό της μουρμούρας εναντίον του Θεού, για τις δυσκολίες που συναντούμε, όπως τις συνάντησε και λαός των Εβραίων στην έρημο κατά την πορεία του προς τη γη της επαγγελίας.
Τον πειρασμό να δημιουργήσουμε μέσα στην κοινότητα μια ξεχωριστή ομάδα με εκείνους που τα βλέπουν όλα στραβά στην κοινότητα και θέλουν να τα αλλάξουν όλα, αλλά τον εαυτόν τους δεν τον αλλάζουν.
Τον πειρασμό της απογοήτευσης που μοιάζει με εκείνη του Μωυσή: «εγώ δεν μπορώ να αντέξω αυτό το βάρος …. Αν έτσι μου συμπεριφέρεσαι …. Προτιμώ να πεθάνω». Ο Μωυσής στερήθηκε της χαράς να εισέλθει στην επίγεια γη της επαγγελίας!
Από παράδοση κατά το Ιωβηλαίο έτος συνηθίζουμε να πραγματοποιούμε την είσοδο από την Αγία Πόρτα, όμως η Εκκλησία, κατά τον Πάπα Φραγκίσκο, οφείλει να ευρίσκεται σε συνεχή έξοδο. Καλείται να περνά το κατώφλι της σε αντίθετη κατεύθυνση, από μέσα προς τα έξω. Να γινόμαστε προσκυνητές και μάρτυρες της Ευσπλαχνίας προς κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα προς τον ξεχασμένο στην περιφέρεια.
Σ’ αυτή την πορεία προς την περιφέρεια οι αφιερωμένοι οφείλουμε να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή και πάντα με ετοιμότητα και διαθεσιμότητα.
Η ευαγγελική μας επιλογή, ας έχει ως συνοδοιπόρο τον Αναστημένο Κύριο. Με τις ικεσίες της Παναγίας, ενώπιον της οποίας βρισκόμαστε σήμερα, ας στέλνει ο Θεός Πατέρας το Άγιο Πνεύμα, για να μας καθοδηγεί στην ιεραποστολική αποστολή μας, αυτήν που ο ίδιος ο Χριστός μας ανάθεσε. Αμήν».
Συνεχίστηκε κανονικά η Θεία Λειτουργία και στο τέλος της και στο τέλος του όλου Προσκυνήματος όλοι έλαβαν την εξής ευλογία:
Ο Κύριος να σας ευλογεί και να σας προστατεύει.
Αμήν.
Να σας φωτίζει με τη λάμψη του προσώπου του
και να σας ελεεί.
Αμήν.
Να είναι ευσπλαχνικός για σας
και να σας δίνει την ειρήνη.
Αμήν.
Και η ευλογία του παντοδύναμου Θεού,
του Πατέρα Xκαι του ΥιούXκαι τουΑγίου XΠνεύματος,
ας κατέλθει επάνω σας και ας μένει πάντοτε μαζί σας.
Αμήν.
Τέλος, στην αίθουσα συναντήσεων του Κλήρου, έγινε λιτό γεύμα, για το οποίο είχαν φροντίσει οι ίδιοι οι προσκυνητές.
Ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος πρόσφερε σε όλους το ειδικό πνευματικό φάρμακο που ονομάζεται ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΝΗ και το έχει ετοιμάσει η Αρχιεπισκοπή μας. Αυτό διατίθεται με τη συνταγή του Πάπα Φραγκίσκου και δωρεάν, διότι όλοι το έχουμε ανάγκη και θεραπεύει όλες τις πνευματικές ασθένειες. Δεν έχει παρενέργειες, δεν φυλάσσεται σε ψυγείο, ούτε και έχει ημερομηνία λήξης
Το όλο προσκύνημα ήταν μια αληθινή ευλογία του Θεού, τόσο για τους προσκυνητές, όσο και για τους λειτουργούς!
Ευχαριστούμε τους Μοναχούς, τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδες τους για την όμορφη και πνευματική εμπειρία που μας πρόσφεραν. Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια στην πνευματική τους περισυλλογή στον τόπον που διάλεξαν και το όνομα του θυμίζει σε όλους το Βάπτισμά μας, αφού «Κολυμπήθρα» ονομάζεται!
σν
