Μην τους αφήνετε μόνους

7 8 2020 7

Μην τους αφήνετε μόνους

Στοχαστικός και ανήσυχος, ο Πάπας Φραγκίσκος αγκαλιάζει τις δυσκολίες των πιο αδύναμων που στις μέρες μας πλήττονται από την πανδημία, και σκέφτεται τους πολλούς ηλικιωμένους που λόγω της κοινωνικής απόστασης, κινδυνεύουν να καταλήξουν στη μοναξιά και την εγκατάλειψη. Γι’ αυτό και στις 26 Ιουλίου κάλεσε τους νέους,που θεωρεί προνομιούχους συνεργάτες του, «να κάνουν μια χειρονομία τρυφερότητας προς τους ηλικιωμένους, κυρίως σε όσους είναι μόνοι στα σπίτια και τα ιδρύματα, σε εκείνους που δεν έχουν δει τους αγαπημένους τους για πολλούς μήνες. Αγαπητοί νέοι, καθένας από αυτούς τους ηλικιωμένους είναι ο παππούς σας!».

Το κάλεσμα υιοθετήθηκε αμέσως από τον Οργανισμό για τους Λαϊκούς, την Οικογένεια και τη Ζωή, που μέσω του ισότοπού του (www.laityfamilylife.va) ξεκίνησε την εκστρατεία “Κάθε ηλικιωμένος είναι παππούς σου”. Μια πρωτοβουλία που, για να εμπλέξει περισσότερο τις νέες γενιές, χρησιμοποιεί σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα το hashtag #sendyourhug .

Σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα που ισχύουν στις διάφορες χώρες, η πρόσκληση του επισκόπου της Ρώμης είναι σαφής: «Χρησιμοποιήστε τη φαντασία της αγάπης, πάρτε τηλέφωνο, κάντε βιντεοκλήσεις, στείλτε μηνύματα, καθήστε να τους ακούσετε και – όπου είναι δυνατόν σύμφωνα με τα πρωτόκολλα υγείας – πηγαίνετε επίσης να τους επισκεφθείτε. Στείλτε τους μια αγκαλιά». Τα πιο ενδεικτικά post θα γίνουν διαδικτυακές πύλες.

Σε μια δήλωση του Οργανισμού διαβάζουμε ότι τους τελευταίους μήνες πολλές Επισκοπές, σύλλογοι και μεμονωμένοι πιστοί, με τη «φαντασία της αγάπης» έχουν βρει τον τρόπο να κάνουν αισθητή την εγγύτητα της εκκλησιαστικής κοινότητας. Τώρα, προσθέτει η δήλωση, “όπου αυτό είναι δυνατό – ή όταν το επιτρέπει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης – καλούμε τους νέους να κάνουν την αγκαλιά ακόμα πιο συγκεκριμένη, πηγαίνοντας να βρουν οι ίδιοι τους ηλικιωμένους”.

Το ισχυρό κάλεσμα του Φραγκίσκου είναι γεμάτο αυτοπεποίθηση για όσους αισθάνονται και ζουν έναν δυνατό δεσμό με τις νεότερες γενιές. Κατά βάθος, ο ίδιος αισθάνεται σαν παππούς στον οποίο τα εγγόνια μπορούν να απευθυνθούν ανά πάσα στιγμή όπως όταν τον Ιανουάριο του 2015 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στις Φιλιππίνες το πλήθος τον αποκαλούσε Lolo Kiko (“παππού Φραγκίσκο”) και αυτός έδειχνε χαρούμενος με αυτήν την οικειότητα.

Στη βάση αυτής της ανησυχίας υπάρχει μια πραγματικότητα που από την αρχή της ποιμαντορίας του, ο Μπεργκόλιο έχει θέση στο κέντρο της Διδαχής του,αυτή της οικογένειας. Σε αυτή ειδικότερα, τονίζει τη σημασία της γέφυρας μεταξύ γενεών, μιας συμμαχίας ζωής στην οποία οι νέοι συνεχίζουν τα όνειρα των ηλικιωμένων, τα εγγόνια χτίζουν το μέλλον στις βαθιές ρίζες των αξιών που κληρονομούν από τους παππούδες τους. Αντιμέτωποι με μια κοινωνία που θεωρεί τους ηλικιωμένους ένα βάρος, μη παραγωγικούς και απόβλητα, ο Πάπας ακούραστα προτείνει τον «πλούτο των ετών» ως πολύτιμο αγαθό για την ανθρώπινη κοινότητα.

Οι ηλικιωμένοι είναι η σοφία της οικογένειας και σίγουρα δεν είναι περιττό βάρος. Μέσω της εμπειρίας τους και των αναμνήσεών τους μπορούν να συνεισφέρουν στη ζωή της κοινωνίας. Πραγματικότητα που επανειλημμέναο Φραγκίσκος μελετά στο κήρυγμά του, στις κατηχήσεις του, στα ταξίδια και τις ποιμαντικές επισκέψεις του ακόμα και στην πρόσφατη Σύνοδο αφιερωμένη στους νέους. Όταν ο Φραγκίσκος μιλάει για αυτή τη σχέση χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εικόνες, όπως αυτή του δέντρου που, εάν κοπεί από τις ρίζες δεν μεγαλώνει, δεν δίνει λουλούδια ή καρπούς.
Πολλές φορές, με διακριτικότητα και τρυφερότητα, έχει αναφέρει τη σχέση που τον έδενε με την αγαπημένη του γιαγιά Ρόζα. Πώς έδωσε μαργαριτάρια σοφίας και κοινής λογικής στο εγγόνι της. Πώς του έμαθε να προσεύχεται. Κάποια στιγμή είπε ότι «τα λόγια των παππούδων έχουν κάτι ιδιαίτερο για τους νέους. Ακόμα και η πίστη μεταδίδεται μέσω της μαρτυρίας των ηλικιωμένων που γι΄αυτούς ήταν η μαγιά της ζωής τους, το ξέρω από προσωπική εμπειρία. Ακόμα και σήμερα κουβαλάω πάντα μαζί μου, στο βιβλίο των προσευχών, τα λόγια που μου έγραψε η γιαγιά μου Ρόζα την ημέρα της ιερατικής χειροτονίας μου. Τα διαβάζω συχνά και μου κάνουν καλό ». Συχνά αυτή την εικόνα την μεταφέρει και στην οικογένεια της Εκκλησίας. Σε μια συνέντευξη του είχε πει για τον Βενέδικτο 16ο ότι “Είναι σαν να έχεις τον σοφό παππούς στο σπίτι.”

Σε μια δύσκολη περίοδο για ολόκληρη την κοινωνία το κάλεσμα του Πάπα ότι «Κάθε ηλικιωμένος είναι ο παππούς σου», αναδεικνύει αυτόν τον θησαυρό χτίζει γέφυρες μεταξύ των γενεών, αυτός ο πολύτιμος σύνδεσμος που δίνει ελπίδα στην ανθρωπότητα. Διότι «Ο πλούτος των χρόνων», πρέπει να κοιτάξουμε τους ηλικιωμένους «με νέοβλέμμα», γιατί και αυτοί, όπως οι νέοι και παράλληλα με τους νέους, “είναι το παρόν και το μέλλον της Εκκλησίας”

Πηγή: L’ Osservatore Romano
Μετάφραση: Στα. Στου.

 

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη