Μην φοβάστε να δώσετε σάρκα και μορφή ταϊλανδική στην πίστη
Στην αρχή της τρίτης ημέρας στην Ταϊλάνδη, ο Πάπας συνάντησε τους μοναχούς και τις μοναχές της Ασιατικής χώρας στο καθολικό χωριο Wat Roman κοντά στην Bangkok. O Πάπας Φραγκίσκος ενθάρρυνε την καθολική μειονότητα να αναζητεί χωρίς φόβο νέες μορφές για τον ενκλιματισμό του Ευαγγελίου και τη μετάδοση του Λόγου του Θεού, ώστε να μπορέσουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι να γνωρίσουν τον Κύριο.
Η Καθολική Εκκλησία στην Ταϊλάνδη, η οποία είναι “ένα μικρό κερί που άναψε ο Ιησούς” και υφίσταται από το 1669, με τους ιερείς της, τους μοναχούς και τις μοναχές της, τους ιεροσπουδαστές και τους κατηχητές της, συναντήθηκε με τον Πάπας ο οποίος την προέτρεψε να συνεχίσει με θάρρος το έργο της ιεραποστολής ως ένα “όργανο στα δημιουργικά χέρια του Κυρίου”: “μην υποκύψετε στον πειρασμό να σκέφτεστε ότι είστε λίγοι” – είναι η παραίνεση του Φραγκίσκου – “Αυτός θα γράψει με τη ζωή σας τις ωραιότερες σελίδες της ιστορίας της σωτηρίας σε αυτή τη χώρα”.
Πίστη και μαρτύριο
Έτσι μπορεί να συνοψιστεί ο πνευματικός εναγκαλισμός ανάμεσα στον Ποντίφικα και στους 1000 περίπου μοναχούς και μοναχές διαφόρων μοναστικών ταγμάτων και αδελφοτήτων από όλες τις Επισκοπές της Ταϊλάνδης, που συναθροίστηκαν στην ενορία του Αγίου Πέτρου στο νομό Sam Phran. Είναι 10 το πρωί, όταν ο Πάπας ξεκινά την τρίτη ημέρα του στην Bangkok φτάνοντας με αυτοκίνητο στην πλατεία μπροστά στην ενορία, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου που γιορτάζει και κρατά στα χέρια σημαίες της Αγίας Έδρας και της Ταϊλάνδης. Αφού περνά μέσα από τον κόσμο που τον επευφημεί, ο Πάπας εισέρχεται στον ιερό ναό, που κάποτε ήταν φτιαγμένος από μπαμπού και τώρα είναι πέτρινος και σύγχρονος. Αυτός είναι ένας τόπος που μιλά για την πίστη και το μαρτύριο, αφού δίπλα βρίσκεται το Προσκύνημα που είναι αφιερωμένο στον μακάριο Νικόλαο Bunkerd Kitbamrung, έναν μεγάλο ιεραπόστολο και πρώτο ταϊλανδό ιερέα που πέθανε μάρτυρας στην φυλακή εξαιτίας της καθολικής του πίστης το 1944, κατά τη διάρκεια του γαλλο-ινδοκινεζικού πολέμου.
Μια Εκκλησία της μειοψηφίας αλλά που ξέρει να δίνει μαρτυρία
Ο Πάπας διατρέχει το κεντρικό κλίτος του ναού και φτάνει στην Αγία Τράπεζα, όπου προσεύχεται σιωπηλά ενώπιον του Παναχράντου Μυστηρίου. Στον ενοριακό ναό του Αγίου Πέτρου που είναι κατάμεστος από πιστούς, βλέπουμε τα προσεκτικά και ευτυχισμένα πρόσωπα μιας Εκκλησίας που είναι “στην υπηρεσία όλων και καλλιεργεί πολλά διακονήματα”. Άνδρες και γυναίκες που αντιμετωπίζουν τις νέες προκλήσεις της χώρας, την κρίση των αξιών που ταλανίζει τις οικογένειες, την κοινωνία που γίνεται όλο και πιο γηρασμένη, τη μείωση των κλήσεων. Είναι όμως μια Εκκλησία πολύ δραστήρια στον τομέα της εκπαίδευσης, της φιλανθρωπίας, της προώθησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτός που παρουσιάζει αυτή την κατάσταση είναι ο Επίσκοπος Ιωσήφ Pradhan Sridarunsil. Έπειτα, εξ ονόματος όλων, διηγείται την προσωπική της εμπειρία ζωής και πίστεως η αδελφή Βενεδίκτη Jongrak Donoran, δόκιμη μοναχή 44 ετών, η οποία προέρχεται από τον βουδισμό και βαπτίστηκε Χριστιανή το 2012.
Είμαστε καλεσμένοι στην ιεραποστολική γονιμότητα
Από τη μαρτυρία της παίρνει αφορμή ο Πάπας για να μιλήσει. Η Βενεδίκτη, χάρη στις μοναχές του χωριού της, ανακάλυψε την Παναγία και ελκύστηκε από την ωραιότητά της. Έπειτα σιγά σιγά η συνάντηση με τον Θεό που είναι αγάπη – το όντως Ευαγγέλιο για το οποίο αξίζει να δώσεις τη ζωή – την μετέστρεψε. Γι’ αυτό οφείλουμε ευγνωμοσύνη για όποιον μας γέννησε στην αγάπη και τη φιλία του Ιησού, για όποιον με επιμονή και αφοσίωση συνέβαλε στο να είμαστε γόνιμοι. Ο Πάπας Φραγκίσκος τονίζει ότι “κάθε ιστορία κλήσης, όπως της Βενεδίκτης, σφραγίζεται από την παρουσία όσων μας βοήθησαν να ανακαλύψουμε και να διακρίνουμε το πυρ του Αγίου Πνεύματος. Σκεφτόμαστε τρυφερά αυτά τα πρόσωπα και, όπως εκείνοι, νιώθουμε κι εμείς πως έχουμε κληθεί να είμαστε άνδρες και γυναίκες που βοηθούν στη γέννηση της νέας ζωής την οποία ο Θεός μας δωρίζει. Έχουμε κληθεί στην ιεραποστολική γονιμότητα, έχουμε κληθεί να είμαστε ατρόμητοι μαχητές για όσα ο Κύριος αγαπά και για τα οποία έδωσε τη ζωή του. Ας ζητήσουμε τη χάρη ώστε τα αισθήματά μας και τα βλέμματά μας να χτυπούν στον παλμό της Ιερής Καρδιάς του Ιησού και, θα τολμούσα να πω, να αναλώνονται από την ίδια αγάπη. Να έχουν πάθος για τον Ιησού και για τη Βασιλεία Του.
Μη φοβάστε να ενκλιματίζετε το Ευαγγέλιο
Λαμβάνοντας υπόψη τα λόγια του Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ’ και της εγκυκλίου “Η χαρά του Ευαγγελίου”, ο Πάπας Φραγκίσκος υπενθυμίζει στην Εκκλησία της Ταϊλάνδης ότι “δεν μεγαλώνει με προσηλυτισμό αλλά με έλξη" και ότι η πίστη στον Χριστό είναι αληθινά όμορφη και ικανή να μας γεμίσει με χαρά “ακόμη και εν μέσω δοκιμασιών”. Ως εκ τούτου, η θερμή ενθάρρυνση του Πάπα την οποία επαναλαμβάνει σε όσους τον ακούν, είναι να μην φοβόμαστε, αλλά να αναζητούμε νέες μορφές, σύμβολα, εικόνες και μουσική για να ενκλιματίζουμε όλο και περισσότερο το Ευαγγέλιο και να “αναζωπυρώσουμε την επιθυμία να γνωρίσουμε τον Κύριο”. Συνεχίζει ο Πάπας: “Προετοιμαζόμενος για αυτή τη συνάντηση διάβασα, με κάποια θλίψη, ότι για πολλούς στην Ταϊλάνδη η χριστιανική πίστη είναι μια ξένη πίστη, είναι η θρησκεία των ξένων. Αυτή η πραγματικότητα μας οδηγεί να αναζητήσουμε με θάρρος τρόπους να ομολογήσουμε την πίστη μιλώντας “στην τοπική διάλεκτο”, έτσι όπως η μητέρα τραγουδάει το νανούρισμα στο μωρό της. Έχοντας αυτή την πεποίθηση, δώστε της μια μορφή και μια “σάρκα” ταϊλανδική, που είναι κάτι πολύ περισσότερο από τις μεταφράσεις. Αυτό σημαίνει το Ευαγγέλιο να εκδυθεί τα καλά αλλά ξένα ρούχα, για να συντονιστεί με τη μουσική που σας αρμόζει σε αυτή τη χώρα, ώστε να κάνει την ψυχή των αδελφών σας να δονείται από την ίδια ομορφιά που έχει αναφλέξει τις καρδιές μας”.
Να συναντάς τον αδελφό έχοντας το βλέμμα του Ιησού
Συνεχίζει ο Πάπας: “Επιθυμώ να ενισχύσω και να ενθαρρύνω όλους εσάς, οι οποίοι καθημερινά αναλώνετε τη ζωή σας υπηρετώντας τον Ιησού στο πρόσωπο των αδελφών, όλους εσάς που βλέπουν την ομορφιά εκεί που άλλοι κοιτάζουν με περιφρόνηση, εγκατάλειψη, ή βλέπουν ένα σεξουαλικό αντικείμενο προς εκμετάλλευση. Με τον τρόπο αυτό, εσείς είστε το συγκεκριμένο σημείο της ζώσας ευσπλαχνίας του Κυρίου. Σημείο του Αγίου Πνεύματος ότι ο Κύριος ενεργεί σε αυτό τον τόπο”.
Χωρίς την προσευχή η ζωή και η ιεραποστολή δεν έχουν νόημα
Αλλά η ιεραποστολική γονιμότητα στηρίζεται χάρη στην προσευχή και τον ζήλο. Το υπενθυμίζει ο Πάπας στην ενορία του Αγίου Πέτρου, τονίζοντας ότι χωρίς την καθημερινή προσευχή, που σε πολλές περιπτώσεις μας δίδαξαν οι παππούδες μας, δεν μπορούμε να αποσταλούμε στον κόσμο. Ο ζήλος ενός μοναχού ή ενός κατηχητή έχει ως πρότυπο το ωραίο πρόσωπο του Ιησού, τρέφεται από αυτή την ωραιότητα που αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο των αδελφών. Η προσευχή είναι το κέντρο του παντός. Λέει ο Πάπας: “Πόσοι από εμάς λάβαμε την πίστη από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας! Και τους είδαμε, ανάμεσα στις καθημερινές ασχολίες της ζωής και του σπιτιού, να είναι με το ροδάριο στο χέριο και να αφιερώνουν στην Παναγία όλη την ημέρα τους. Η προσευχή είναι μέσα στη δράση, επιτρέποντας στον Θεό να εισέλθει σε όλα τα μικρά πράγματα της κάθε ημέρας. Είναι ουσιώδες η Εκκλησία να αναγγέλλει σήμερα το Ευαγγέλιο σε όλους, σε κάθε τόπο, σε κάθε ευκαιρία, χωρίς βραδυπορία και χωρίς φόβο, αποτελούμενη από ανθρώπους οι οποίοι κάθε πρωί, μετά από μια προσωπική συνάντηση με τον Κύριο μέσω της προσευχής, αποστέλλονται εκ νέου στον κόσμο. Χωρίς την προσευχή, όλη η ζωή μας και η ιεραποστολή μας χάνουν το νόημα, τη δύναμη και τον ζήλο.
Να είστε όργανα στα δημιουργικά χέρια του Κυρίου
Να επιστρέφουμε στον Κύριο κάθε μέρα, για να πιούμε το νερό που δίνει ζωή, και μετά να πάμε να συναντήσουμε τους αδελφούς: αυτό βρίσκεται στην καρδιά του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος αφήνει στην Εκκλησία της Ταϊλάνδης αυτή την παρακαταθήκη, ώστε η Εκκλησία αυτή να υπερνικήσει τις δυσκολίες που ανακύπτουν από τη μειονοτική της κατάσταση: “Σας ζητώ να μην υποκύψετε στον πειρασμό να σκέφτεστε πως είστε λίγοι. Να σκέφτεστε μάλλον ότι είστε μικρά όργανα στα δημιουργικά χέρια του Κυρίου. Αυτός θα γράψει με τη ζωή σας τις ωραιότερες σελίδες της ιστορίας της σωτηρίας σε αυτή τη χώρα”.
Μετάφραση: π.ΛΚ
