ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
30 Δεκεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (2,36-40)
Τον καιρό εκείνο εκεί ήταν και κάποια ‘Αννα, προφήτισσα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή του Ασήρ. Αυτή ήταν προχωρημένη σε ηλικία κι είχε ζήσει με τον άνδρα της επτά χρόνια από το γάμο της. ‘Ηταν χήρα, περίπου ογδόντα τεσσάρων ετών, και δεν απομακρυνόταν από το ναό, αλλά λάτρευε το Θεό νύκτα και μέρα με νηστείες. ‘Εφθασε εκείνη ακριβώς την ώρα και δοξολογούσε το Θεό και μιλούσε για το παιδί σε όλους εκείνους, οι οποίοι περίμεναν τη λύτρωση της Ιερουσαλήμ.
‘Οταν τέλεσαν όλα εκείνα που ήταν σύμφωνα με το νόμο του Κυρίου, επέστρεψαν στη Γαλιλαία, στην πόλη τους τη Ναζαρέτ. Και το παιδί μεγάλωνε και δυνάμωνε, γεμάτο σοφία και η χάρη του Θεού ήταν πάνω του.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Στην ιστορία του Συμεών, το σημερινό Ευαγγέλιο προσθέτει την ιστορία της Άννας. Αν ο Συμεών είναι η εικόνα της προσμονής, η Άννα είναι η εικόνα της πιστότητας. «Υπήρχε επίσης μια προφήτισσα, η Άννα, κόρη του Φανουήλ (…). Ήταν πολύ προχωρημένη σε ηλικία, είχε ζήσει με τον σύζυγό της επτά χρόνια μετά το γάμο της, ήταν χήρα και τώρα ήταν ογδόντα τεσσάρων ετών. Ποτέ δεν έφυγε από τον ναό, υπηρετώντας τον Θεό νύχτα και μέρα με νηστεία και προσευχή».
Η δική της, είναι μια πιστότητά στην πραγματικότητα, έτσι όπως η ζωή την βάζει μπροστά της. Δεν υπάρχει κατάθλιψη, κλείσιμο, θυμός σε αυτή τη γυναίκα. Μετέτρεψε την τραγωδία της απώλειας ενός συζύγου σε νεαρή ηλικία σε προσφορά, υπηρεσία. Η προσευχή της δεν είναι ένα κλείσιμο στον εαυτό της ή ένα γέμισμα ενός κενού, είναι η συνειδητή επιλογή ώστε να συνεχίσει να είναι καρποφόρα και γεμάτη αγάπη παρά όσα πέρασε. Μπορεί και αυτή, που ίσως να μην είχε παιδιά, να εργαζόταν ως μια μητέρα και σύζυγος, «νύχτα και μέρα» μας λέει το Ευαγγέλιο.
Αλλά αντικατέστησε με τη «νηστεία και τις προσευχές» την ιερότητα των πραγμάτων μιας οικογένειας. Η Άννα είναι η αντι-μισαλλόδοξη. Δεν είναι η εικόνα αυτών των ενοχλητικών γυναικών που μουρμουρίζουν ροδάρια και κουτσομπολιά και που είναι προσευχές και πράξεις των άλλων. Όχι, εκείνη είναι ικανή να νηστέψει. Και η νηστεία είναι επίσης θέμα γλώσσας. Μάλιστα αυτή είναι η νηστεία που ζυγίζει περισσότερο. Σε αυτή τη γυναίκα ο Ιησούς δίνει το δώρο να τον δει, να τον δει ως βρέφος: «Εφθασε εκείνη ακριβώς την ώρα και δοξολογούσε το Θεό». Με αυτό τον τρόπο η Άννα μας δείχνει ότι τα Χριστούγεννα είναι επίσης η εκπλήρωση της ζωής που φαίνονταν να είναι μισή. Όλοι μας, κοιτάζοντας τη ζωή μας, μπορεί να σκεφτούμε ότι υπάρχουν πάρα πολλές τρύπες, και πάρα πολλές στρεβλώσεις, για να πούμε ότι είχαμε τη σωστή ζωή, ή μια πλήρη ζωή. Αλλά η πληρότητα της ζωής δεν εξαρτάται από το τι συμβαίνει σε εμάς, αλλά από αυτό που συναντάμε σε ότι μας συμβαίνει. Η Άννα, όμως, στις προσωπικές της περιπέτειες της χηρείας και της στειρότητας, είχε τη χαρά να συναντήσει τον Χριστό. Και είναι αυτή η συνάντηση που δίνει νόημα στη ζωή της, και όχι τα απλά γεγονότα έτσι απλά όπως συνέβησαν.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε Ιησού είσαι εδώ,
μικρό παιδί μέσα σε μια φάτνη.
Δεν ξέρεις ακόμη να μιλάς,
ούτε και να περπατάς μπορείς ακόμη.
Κι όμως, εσύ είσαι ο Υιός του Θεού!
Έλα να ζήσεις ανάμεσά μας,
να μας μιλήσεις για το Θεό τον Πατέρα σου,
για να μας αγαπάς και να μας σώσεις.
Κύριε Ιησού, μάθε μας να σε ακούμε
και να προσευχόμαστε σ’ εσένα.
Το Πνεύμα σου το Άγιο
ας προδιαθέσει τις καρδιές μας
για να σε αγαπούμε.
Και ας μας βοηθήσει να οικοδομήσουμε την ειρήνη. ΑΜΗΝ
(www.episkopisyrou.gr)
