ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ 3ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
21 Δεκεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (1,39-45)
Εκείνες τις μέρες, σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη του Ιούδα, και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και ασπάστηκε την Ελισάβετ.
Και μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος μέσα της. Και γεμάτη από Άγιο Πνεύμα, η Ελισάβετ φώναξε με δυνατή κραυγή και είπε: “Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος είναι ο καρπός των σπλάχνων σου. Αλλά πώς μου συνέβηκε αυτό, να έλθει σε μένα η μητέρα του Κυρίου μου; Πράγματι, μόλις έφθασε η φωνή του χαιρετισμού σου στ’ αυτιά μου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στα σπλάχνα μου. Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε, διότι θα ολοκληρωθούν σ’ αυτήν τα λόγια τα οποία της αναγγέλθηκαν από τον Κύριο”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (του Πάπα Φραγκίσκου)
Στο τελευταίο τμήμα της πορείας της Παρουσίας, ας αφήσουμε να μας καθοδηγήσουναυτά τα δύο ρήματα. «Σηκώθηκε και πήγε γρήγορα»: αυτές είναι οι δύο κινήσεις που έκανε η Παναγία και που μας καλεί να κάνουμε και εμείς ενόψει των Χριστουγέννων.
Πρώτα, να σηκωθούμε. Μετά την επίσκεψη του αγγέλου, μια δύσκολη περίοδος πλησίαζε για την Παναγία: η απροσδόκητη εγκυμοσύνη της την εξέθεσε σε παρεξηγήσεις και μάλιστα αυστηρές τιμωρίες, ακόμη και λιθοβολισμό, για την κουλτούρα εκείνης της εποχής.
Φανταστείτε πόσες σκέψεις και ανησυχίες είχε! Ωστόσο, δεν πτοείται, δεν πτοείται, αλλά σηκώνεται. Δεν κοιτάζει προς τα κάτω, προς τα προβλήματα, αλλά προς τα πάνω, προς τον Θεό και δεν σκέφτεται ποιον να ζητήσει βοήθεια, αλλά σε ποιον να φέρει βοήθεια.
Πάντα σκέφτεται τους άλλους: έτσι είναι η Μαρία, σκέφτεται πάντα τις ανάγκες των άλλων. (…) Η Μαρία σκέφτεται πάντα τους άλλους. Σκέφτεται και εμάς.
Ας μάθουμε από την Παναγία αυτόν τον τρόπο αντίδρασης: να σηκωθούμε, κυρίως όταν οι δυσκολίες κινδυνεύουν να μας συνθλίψουν.
Ας σηκωθούμε, για να μην βαλτώσουμε σε προβλήματα, να μην βυθιστούμε στην αυτολύπηση ή πέσουμε σε μια θλίψη που μας παραλύει.
Αλλά γιατί να σηκωθούμε;
Γιατί ο Θεός είναι μεγάλος και είναι έτοιμος να μας σηκώσει αν του απλώσουμε το χέρι. Λοιπόν ας εμπιστευτούμε σ ‘ Εκείνον τις αρνητικές σκέψεις, τους φόβους που μπλοκάρουν κάθε ορμή και που μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε. Και μετά ας κάνουμε όπως η Μαρία: ας κοιτάξουμε γύρω μας και ας αναζητήσουμε κάποιον που μπορούμε να βοηθήσουμε!
Προσευχή της ημέρας.
Συγχώρησέ μας Κύριε,
γιατί μετατρέψαμε τα Χριστούγεννα σου
σε ένα ωραίο ποίημα
που επαναλαμβάνουμε κάθε χρόνο.
Χάσαμε όμως το πιο αληθινό νόημα του
που είναι, ότι Εσύ έρχεσαι και πάλι
να δοθείς σε μας:
Ο Λόγος που ζητά μια κατοικία για να επιστέψει να είναι και πάλι «σάρκα».
Χορήγησε Κύριε,
το θάρρος να σε δεχθούμε χωρίς ενδοιασμούς
και να σε αφήσουμε να μας ωθήσεις
προς την «αιώνια πόλη»
όπου η χαρά δεν έχει τέλος. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)