ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 1ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
4 Δεκεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (15,29-37)
Απομακρύνθηκε από εκεί ο Ιησούς και πήγε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας και ανέβηκε στο βουνό και κάθισε εκεί. Και πήγε και τον βρήκε πολύς κόσμος, έχοντας μαζί τους κουτσούς, τυφλούς, κουλούς, κουφούς και άλλους πολλούς και τους έβαλαν κοντά στα πόδια του και τους θεράπευσε. Έτσι το πλήθος θαύμασε, βλέποντας κουφούς να μιλούν, κουλούς υγιείς και κουτσούς να περπατούν και τυφλούς να βλέπουν. Και δόξαζαν το Θεό του Ισραήλ.
Κι ο Ιησούς, αφού προσκάλεσε τους μαθητές του, είπε: “Σπλαχνίζομαι τον κόσμο, επειδή είναι τρεις μέρες που με περιμένουν και δεν έχουν τι να φάνε. Δεν θέλω να τους απολύσω νηστικούς, μη τυχόν και αποκάμουν στο δρόμο”. Και οι μαθητές του είπαν: “Πού να βρούμε μέσα στην ερημιά τόσα ψωμιά ώστε να χορτάσει ένα τέτοιο πλήθος;” Και ο Ιησούς τους λέει: “Πόσα ψωμιά έχετε;” Κι εκείνοι είπαν: “Επτά, και λίγα μικρά ψάρια”. Κι αφού παράγγειλε στον κόσμο να καθίσουν στο χώμα για να φάνε, πήρε τα επτά ψωμιά και τα ψάρια και αφού είπε την προσευχή της ευχαριστίας, έκοψε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές και οι μαθητές στον κόσμο. Και έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Απ’ τα κομμάτια που περίσσεψαν, πήραν επτά γεμάτα κοφίνια.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
«Απομακρύνθηκε από εκεί ο Ιησούς και πήγε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας και ανέβηκε στο βουνό και κάθισε εκεί.». Η σκηνή που περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στο σημερινό Ευαγγέλιο μοιάζει σχεδόν με εκείνη των Μακαρισμών, μάλιστα για άλλη μια φορά ανεβαίνει στο βουνό και σταματώντας σηκώνει το βλέμμα του και παρατηρεί εκείνους που τον ακολουθούν: «Και πήγε και τον βρήκε πολύς κόσμος, έχοντας μαζί τους κουτσούς, τυφλούς, κουλούς, κουφούς και άλλους πολλούς και τους έβαλαν κοντά στα πόδια του και τους θεράπευσε».
Εμείς είμαστε αυτό το πλήθος που δυσκολεύεται να περπατήσει για να επιστρέψει στο σπίτι και αναζητά ένα νόημα για το οποίο αξίζει να ζεις. Είμαστε ανάπηροι και στραμμένοι στον εαυτό μας, ανίκανοι να κοιτάξουμε ψηλά και να παρατηρήσουμε έναν απέραντο κόσμο πέρα από το εγώ μας. Εμείς είμαστε τυφλοί στο να μην μπορούμε να δούμε τι έχει σημασία· Εμείς είμαστε κουφοί, ανίκανοι να ακούσουμε τον Λόγο που μπορεί να μας σώσει. Και είναι ακριβώς σε εμάς που ο Ιησούς στρέφει τη δύναμή Του και μας θεραπεύει. Αλλά δεν ικανοποιείται στο να μας φέρει την ευκαιρία για μια διαφορετική ζωή. Ο Ιησούς γνωρίζει πολύ καλά ότι για να ζήσει ο άνθρωπος χρειάζεται κάτι που να τον συντηρεί σε καθημερινή βάση, γι’ αυτό και ενεργοποιείται μέσα του μια συμπόνια που οι μαθητές δυσκολεύονται να κατανοήσουν αμέσως: “Σπλαχνίζομαι τον κόσμο, επειδή είναι τρεις μέρες που με περιμένουν και δεν έχουν τι να φάνε. Δεν θέλω να τους απολύσω νηστικούς, μη τυχόν και αποκάμουν στο δρόμο”. Και οι μαθητές του είπαν: “Πού να βρούμε μέσα στην ερημιά τόσα ψωμιά ώστε να χορτάσει ένα τέτοιο πλήθος;”
Ο Ιησούς παίρνει στα σοβαρά την πείνα εκείνων που τον ακολουθούν, αλλά οι μαθητές του αντιδρούν στην προσοχή που δίνει ο Ιησούς στην αδυναμία τους. Ο Ιησούς όμως ξέρει πώς να ενεργεί με το λίγο που έχουν οι μαθητές. Άλλωστε, το αληθινό θαύμα αυτού του Ευαγγελίου είναι ακριβώς αυτή η Χάρη που ξέρει να πολλαπλασιάζεται και να θρέφει όλους ξεκινώντας από το λίγο που έχουν οι μαθητές, αρκεί όμως να το διαθέσουν, να τα εμπιστευτούν στα χέρια του Ιησού.
Προσευχήσου……
Συγχώρεσε με, Κύριε,
εάν δεν δίνω μεγάλη προσοχή στην ευσπλαχνία σου.
Άνοιξε την καρδιά μου, Κύριε
για να μπορέσω να τη δεχτώ στη ζωή μου
και να την μοιραστώ με όσους την έχουν ανάγκη.
Η συμπεριφορά μου ας χαρακτηρίζετε από συμπόνια.
Κάθε μικρή η μεγάλη μου πράξη,
κάθε μικρή η μεγάλη σκέψη μου,
κάθε μικρός η μεγάλος λόγος μου,
ας έχει ως κριτήριο την αγάπη σου
και την συμπόνια για τους αδελφούς.
Βοήθησέ κάθε μέρα να ενεργώ σύμφωνα με το Λόγο σου
«Δώστε τους εσείς να φάνε». Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
