ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 34ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
29 Νοεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (21,29-33)
Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του μια παραβολή: «Προσέξτε τη συκιά και όλα τα δένδρα: όταν δείτε ότι βλαστάνουν, από μόνοι σας γνωρίζετε ότι το θέρος είναι κοντά. ΄Ετσι κι εσείς, όταν δείτε αυτά να συμβαίνουν, να γνωρίζετε ότι η βασιλεία του Θεού είναι κοντά. Αλήθεια σας λέω: δεν θα περάσει αυτή η γενιά έως ότου γίνουν όλα αυτά. Ο ουρανός και η γη θα περάσουν, αλλά τα λόγια μου δεν θα περάσουν».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
“Τα λόγια μου δεν θα περάσουν ποτέ”
Μέσα στα πλαίσια ενός αποκαλυπτικού κλίματος, για το τέλος των καιρών που μας παρουσιάζουν οι ευαγγελικές περικοπές των τελευταίων ημερών, σήμερα έχουμε το κλείσιμο με την παραβολή της συκιάς και με τη θαυμάσια υπόσχεση του Ιησού: ο ουρανός και η γη θα περάσουν, αλλά ο Λόγος μου δεν θα περάσει ποτέ.
Έτσι συμβαίνει και στη ζωή μας: περνούν οι κυβερνήσεις, οι πόλεμοι, οι οικονομίες, οι επιστημονικές ανακαλύψεις, αλλά ο Λόγος του Θεού δεν περνά ποτέ. Εάν είμαστε μαθητές του, κοιτάζοντας πίσω μας μπορούμε να διαβάσουμε τη ζωή μας ως μια σταδιακή αποκάλυψη της ευσπλαχνίας του Θεού, ως μια προοδευτική προσπάθεια να γίνουμε σύμμορφοι του Χριστού.
Αυτή η αργή μεταστροφή επέρχεται με τον καθημερινό στοχασμό του Λόγου, με την ολοένα και βαθύτερη κοινωνία με το Πνεύμα του Κυρίου.
Ας μην αφήσουμε να μας ταράζουν τα γεγονότα της ζωής, ας μένουμε σταθεροί στο Λόγο που μας σώζει και γεμίζει την καρδιά μας, που μας καθιστά σταθερούς μπροστά στις περιπέτειες της ζωής. Ας μάθουμε, βοηθούμενοι από το Πνεύμα, να διαβάζουμε τα γεγονότα της ζωής και της Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας πως μοναδικό σημείο αναφοράς είναι και παραμένει ο Λόγος. Αυτόν το Λόγο ας ακούμε, ας τηρούμε, ας φυλάγουμε, γνωρίζοντας πως μπροστά σε όλες τις αλλαγές της ζωής, αυτός είναι ο μόνος που παραμένει αμετάβλητος.
Προσευχήσου……
Κύριε,
δεν είναι αλαζονική η καρδιά μου
ούτε υπεροπτικά τα μάτια μου.
Προς μεγάλα πράγματα δεν πορεύτηκα
ούτε σε μεγαλεία που με ξεπερνούσαν.
Πράγματι, ταπεινή και ήρεμη κράτησα την ψυχή μου.
Σαν απογαλακτισμένο παιδί
στην αγκαλιά της μητέρας του,
σαν απογαλακτισμένο παιδί,
έτσι μέσα μου είναι η καρδιά μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
