ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 33ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
20 Νοεμβρίου 2024
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (19, 11-28)
Ενώ αυτοί άκουγαν αυτά, ο Ιησούς πρόσθεσε μια παραβολή, επειδή βρισκόταν κοντά στην Ιερουσαλήμ και διότι αυτοί νόμιζαν ότι η βασιλεία του Θεού επρόκειτο να φανερωθεί αμέσως. Τους είπε, λοιπόν: “‘Ενας ευγενής πήγε σε μια μακρινή χώρα για να πάρει ένα βασιλικό τίτλο και να επιστρέψει. Κάλεσε τότε δέκα δούλους του, τους έδωσε δέκα χρυσά νομίσματα και τους είπε: `Εμπορευθείτε μ’ αυτά έως ότου έλθω’. Οι συμπολίτες του όμως τον μισούσαν κι έστειλαν μετά απ’αυτόν μια αντιπροσωπεία για να πει: `δεν θέλουμε αυτός να γίνει βασιλιάς μας’. ‘Οταν επέστρεψε, αφού πήρε το βασιλικό τίτλο, είπε να του φωνάξουν τους δούλους στους οποίους είχε δώσει τα χρήματα, για να μάθει πως τα εμπορεύθηκαν. Πήγε τότε ο πρώτος και είπε: `κύριε, το νόμισμά σου επέφερε άλλα δέκα’. Του είπε τότε ο κύριός του: `εύγε, καλέ δούλε! Επειδή φάνηκες πιστός στα λίγα, να έχεις εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις’. Πήγε κι ο δεύτερος και είπε: `το νόμισμά σου, κύριε, απέδωσε άλλα πέντε’. Είπε ο κύριος και σ’αυτόν: `Πάρε κι εσύ εξουσία πάνω σε πέντε πόλεις’. Πήγε και κάποιος άλλος και του είπε: `κύριε, πάρε το νόμισμά σου, που το είχα κρυμμένο σ’ένα μαντήλι. Διότι σε φοβόμουν επειδή είσαι αυστηρός άνθρωπος, που παίρνεις ό,τι δεν κατέθεσες και θερίζεις ό,τι δεν έσπειρες’. Λέει τότε ο κύριος και σ’αυτόν: `πονηρέ δούλε, θα σε κρίνω απ’τα ίδια σου τα λόγια: γνώριζες ότι είμαι αυστηρός, ότι παίρνω ό,τι δεν κατέθεσα και ότι θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; Γιατί τότε δεν κατέθεσες τα χρήματά μου στην τράπεζα; Κι εγώ όταν ερχόμουν θα τα εισέπρατα με τον τόκο’. Είπε τότε στους παραβρισκόμενους: `πάρτε το χρυσό νόμιασμα απ’αυτόν και δώστε το σ’αυτόν που έχει τα δέκα’. Κι όταν του είπαν: `κύριε, έχει δέκα’, τους απάντησε: `σας λέω ότι σε όποιον έχει θα το δοθεί κι άλλο, ενώ από εκείνον που δεν έχει και αυτό που έχει θα του το πάρουν’. ‘Οσο για τους εχθρούς μου εκείνους που δεν ήθελαν να γίνω βασιλιάς τους, φέρτε τους εδώ και σφάξτε τους μπροστά μου'”.
Οταν ο Ιησούς τα είπε αυτά, προχώρησε μπροστά από τους άλλους, ανεβαίνοντας στην Ιερουσαλήμ.
Στοχασμός
Πλησιάζει για τον Ιησού η στιγμή του πάθους, του θανάτου και της ανάστασης του, αλλά και η στιγμή που οι μαθητές του δεν θα τον βλέπουν πια. Αυτός πρέπει να κάνει ένα ταξίδι σε μια «μακρινή χώρα» και εν τω μεταξύ, οι μαθητές του θα πρέπει να δεσμευτούν και να εργαστούν για τη Βασιλεία. Ο χρόνος μεταξύ της Αναλήψεως του Ιησού στον Πατέρα και τη δεύτερη παρουσία είναι ο χρόνος της προσωπικής μας δέσμευσης, της προσπάθειας και της δουλειάς.
Με αυτή την παραβολή, ο Ιησούς προσπαθεί να διορθώσει την λανθασμένη αντίληψη των μαθητών σχετικά με μια λανθασμένη ερμηνεία για τη Βασιλεία. Αυτοί εξακολουθούν να την βλέπουν ως μια πολιτική πραγματικότητα που θα πραγματοποιηθεί σύντομα.
Στον καθένα από μας δόθηκαν τάλαντα τα οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε εν όψει της βασιλείας: σε κάποιους περισσότερα, σε άλλους λιγότερα. Η ποσότητα δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι η δέσμευσή μας, η προσπάθειά μας πως η Βασιλεία του Θεού, δηλαδή η εντολή της αγάπης θα μας κινεί προς τη Δευτέρα Παρουσία. Είναι ένα μεγάλο σημάδι της εμπιστοσύνης που ο Θεός δίνει σε μας, αλλά είναι επίσης μια πρόκληση για την αξιοποίηση των προσόντων μας, δίχως να ξεχνάμε ότι αυτά είναι τα δώρα που ο Κύριος μας δίνει.
Όπως και οι υπηρέτες στην παραβολή, θα καλεστούμε και εμείς για να κριθούμε στο πώς διαχειριστήκαμε αυτό που λάβαμε. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να κοιτάξουμε γύρω μας, να παραπονεθούμε ότι οι άλλοι έχουν λάβει περισσότερα ή καλύτερα από εμάς, ή την επιθυμία να έχουμε αυτό που άλλοι έχουν. Θα κριθούμε για το τι κάναμε με τα δώρα που μας έδωσε ο Θεός.
Μερικές φορές αποθαρρυνόμαστε επειδή δεν εκτιμούμε τα δώρα μας, θεωρώντας τα λίγα, ανεπαρκή και μπανάλ. Είναι ιδιότητες που δεν λάμπουν, δεν προσελκύουν την προσοχή και τα κρατούμε κρυφά, και ίσως πιστεύουμε ότι είμαστε και ταπεινοί κάνοντας έτσι .. Αυτό όμως είναι κλείσιμο στον εαυτό μου, που οδηγεί στην απραξία. Τι τρέλα! Ο Θεός θέλει να δει την ακούραστη δέσμευσή μας, το θάρρος, την αφοσίωση μας την γεμάτη ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση, θέλει να μας δει έτοιμους να κάνουμε κάτι ώστε να είναι ορατή η βασιλεία του μέσα στον κόσμο.
Πρέπει να το κάνουμε εδώ, στο χώρο που ζούμε, όπου εργαζόμαστε, όταν μελετάμε, μέρα με τη μέρα, δεσμεύοντας, με ειρήνη, αυτό το οποίο είμαστε, ότι έχουμε. Ο Ιησούς εξήγησε με αυτήν την παραβολή ποιος πρέπει να είναι ο τρόπος με τον οποίο να προσμένουμε τη Βασιλεία.
Προσευχήσου……
Κύριε,
διαπαιδαγώγησέ με στο να επιθυμώ
πάντοτε το καλό,
δώσε μου μια θέληση που να με δεσμεύει
για ότι πραγματικά αξίζει,
ώστε να ζήσω μια ζωή ολοκληρωμένη.
Εσύ είσαι ανάμεσά μας,
ως Εκείνος ο οποίος σώζει,
θεραπεύει, διαπερνά τις κλειστές μας πόρτες,
και μπαίνει για να ανοίξει το νου και τις καρδιές μας.
Χορήγησέ μου, να είμαι και εγώ ικανός
να υποδέχομαι όποιον έχει την καρδιά κλειστή
και με δυσκολία κατανοεί, με δυσκολία αγαπά,
με δυσκολία πιστεύει…….
(www.episkopisyrou.gr)
